دیروز درگذشت اما چند سال است جایش خالی است

11:20

زمان زیادی از انتشارِ خبر درگذشتش نمی‌گذرد. خیلی‌ها هنوز این خبر را نشنیده‌اند و وقتی به گوششان می‌خورد، می‌گویند: جایش خالی است؛ در حقیقت جای بهزاد غریب پور چند سال بود که به واسطه بیماری که گریبانگیرش شد، در عالم هنر خالی است.
بهزاد غریب‌پور ـ هنرمند گرافیک و تصویرگری ـ است که میانِ اهالی هنر به داوری‌های منصفش در جشنواره‌ها شهرت دارد.
نگاهی به تصویرگری‌های این هنرمند در حوزه کتاب‌های کودک نشان می‌دهد که آثار این هنرمند ویژگی‌هایی دارند که عنصرِ «خلاقیت» را به رخ می‌کشد. غریب‌پور آثار ماندگاری از خود به ویژه در حوزه تصویرسازی کودک و نوجوان به جای گذاشته است.
کاظم طلایی، مدیر هنری مجلات رشد که مدتی است بازنشسته شده، درباره‌ی جایگاهِ غریب‌پور در تصویرسازی کتاب کودک به ایسنا می‌گوید: «او خودش را وقف خدمت به کتاب کودک کرد. غریب‌پور کارش را با وسواس انجام می‌داد و نوعی ساخت و ساز رئالیستی کودکانه در کارهایش وجود داشت.»
این هنرمندِ تصویرگر درباره‌ی جایگاهِ غریب‌پور در هنر تصویرگری بیان می‌کند: «زمانی که آقای غریب‌پور تصویرسازی می‌کردند، زمانی بود که در دنیا انقدر بحث تصویرسازی دنبال نمی‌شد یا به آن توجه نمی‌شد و شاید به اندازه‌ی انگشتان یک دست، تصویرگران فعال بودند و کار می‌کردند.»
او اضافه می‌کند: «نسلی که نسل اول بودند در تصویرسازی کار کردند. نسل بعدی تصویرسازی را می‌توان با آقای غریب‌پور شناخت. او دنیای بیرون را دیده بود و با تصویرسازیِ خوب آشنا بود و به کار خوب حساسیت داشت.»
طلایی با اشاره به دورانی که این هنرمند کارمند کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان بود، می‌گوید: «زمانی کتاب‌هایی که از ایشان بیرون می‌آمد، در دوره خودش فوق‌العاده بود. مثل تصویرساز دیگری نبود. مثل خودش بود. هنر تصویرسازی اش خیلی شسته و رفته، مدرن و ایهام‌دار به مخاطب رخ‌نمایی می‌کرد.»
او غریب‌پور را در ادامه «داوری خوب» معرفی می‌کند: «کارهایی که غریب‌پور ارائه می‌داد واقعا بی‌نظیر بود. ابتدای موزه هنرهای معاصر که نمایشگاه برگزار می‌شد، معمولا کارهای آقای غریب‌پور را می‌گذاشتند. ایشان حتی به لحاظ تئوریک هم توانایی خیلی بالایی داشت و می‌توانست کارها را نقد کند. او شاگردهای خیلی خوبی هم تربیت کرد که تعدادی از آنان به خارج از ایران رفتند.»
طلایی اضافه می‌کند: «غریب‌پور با ناشرهای خیلی بزرگی کار کرد. از نظر گرافیکی کتاب های ایشان خیلی پیشرو بودند و او همیشه برای اهالی نشر آشنا بود. خوش برخورد و متین بود. در داوری‌ها خیلی منصفانه عمل می‌کردند.»
این هنرمند تصویرگر در آخر خاطرنشان می‌کند: «غریب‌پور چند وجهی بود و خودش را وقف خدمت به کتاب کودک کرد. واقعا جایش خیلی خالی است. چند سالی که ایشان بیمار بودند و در حقیقت از آن زمان که دیگر کار نکردند، واقعا جایشان خالی است.»

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *