کاوش باستانشناسی محوطه هیربدان داراب به شناسایی نهشتههایی از دوره کفتری و یافتههایی از قبیل تدفینهای انسانی، سازههای معماری و چند کتیبه بر روی لبه ظرف سفالی منجر شد.
به گزارش روابطعمومی پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری،سپیده جمشیدی یگانه سرپرست هیأت باستان شناسی شنبه 12تیر 1400با اعلام این خبر گفت:شهرستان داراب در استان فارس با توجه به موقعیت جغرافیایی، دشت حاصلخیز و منابع آب کافی همواره در طول دوران مختلف مورد توجه جوامع انسانی بوده اما علیرغم غنای فرهنگی، چندان مورد پژوهش قرار نگرفته و معدود پژوهشهای باستانشناسی معطوف به دوران تاریخی و اسلامی بوده،از اینروی کاوش و پژوهش در دورههای قدیمیتر ضروری به نظر میرسد.
این باستانشناس با بیاناینکه پروژه کاوش در این محوطه با مجوز پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری به انجام رسیدافزود: به منظور شناخت شاخصههای فرهنگی این منطقه در طول هزارههای سوم و دوم پیش از میلاد و همچنین شناخت برهمکنشهای فرهنگی منطقهای و فرامنطقهای تپه هیربدان جهت کاوش انتخاب شد.
او با اشاره به اینکه محوطه هیربدان اولین بار توسط میروشجی شناسایی شد و در سال 1397 نیز خانی پور این محوطه را بازدیدکرد تصریح کرد: با توجه به اهداف کاوش، در این فصل پنج گمانه و دو ترانشه ایجاد و کاوش در آنها منجر به شناسایی نهشته هایی از دوره کفتری شد.
این باستان شناس گفت: از یافته های این کاوش می توان به تدفینهای انسانی، سازه های معماری و چند کتیبه بر روی لبه ظرف سفالی اشاره کرد.
سرپرست هیأت باستان شناسی با تشریح یافته های این پروژه افزود:تدفین های این محوطه از نوع ساده چاله ای بوده و به صورت طاقباز و جنینی صورت گرفته و معماری به دست آمده شامل چند فضای مستطیلشکل و یک فضای مدور بوده که همگی با مصالح خشت ساخته شدهاند.
بدون دیدگاه