مهرداد اسکویی می‌گوید: من مستندسازم و عاشق قصه هستم. امکان ندارد فیلم من روایت نداشته باشد. به نظرم سینما در زمان شکل می‌گیرد و فلسفه و شکل زمان در فیلم مهم است. وقتی در مستندسازی یک پلان می‌گیرید یعنی از جهان درون خود تصویری را ثبت می‌کنید. همچنین معتقدم ایجاد حس‌های ناب به خصوص در قالب مستند درجه یک است.
به گزارش ایسنا، چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت ماه قرار است،هفتصد و سی و نهمین شب از شب‌های بخارا به تجلیل از مهرداد اسکویی، فیلمساز مستند، مدرس فیلمسازی، عکاس و پژوهشگر تاریخ عکاسی اختصاص یابد. به این بهانه در ایسنا مروری داریم بر برخی اظهارنظرهایش.
مهرداد اسکویی می‌گوید:« تا روزی که زنده هستم برای هر چه بالنده شدن سینمای ایران در شاخه مستند تلاش می‌کنم.»
این هنرمند با بیان اینکه متولد ۲۱ شهریور ۱۳۴۸ در تهران است و خوشحال است از اینکه بعدها این روز به نام روز ملی سینما نام‌گذاری شده،گفته است: «ما زندگی متوسطی داشتیم، هم درس می‌خواندم و همزمان در کودکی وارد عرصه تئاتر شدم.بازیگری تئاتر به من کمک کرد تا به فضای هنر نزدیک شوم و اولین فیلمم را با نام «تولدی دیگر» با فروش کتاب‌هایم بسازم. با فروش کتاب‌هایی که داشتم، فیلم‌های ۸ میلی‌متری می‌خریدم و فیلمم «تولدی دیگر» را با کمک دوستانم امیر پوراکبری به عنوان فیلمبردار و رسول دباغ به عنوان فیلمنامه‌نویس ساختم؛ فیلمی با موضوع کودک به صورت مستند داستانی.
وقتی اولین فیلمم را ساختم و اولین بار تصویر بزرگ را روی پرده سینما دیدم، احساس کردم تئاتر را خیلی دوست دارم اما در تئاتر در نهایت نوشته‌ای را بازی می‌کنم و دلم می‌خواست خودم کاری را بوجود آورم. با ساخت اولین فیلمم فکر کردم دریچه‌ای رو به من باز شده تا جهان سینما را شکل دهم به همین دلیل به سراغ عکاسی رفتم. عکاسی به من با دوربین آشنا شدن مردم را آموخت. یادم می آید برای عکاسی به روستاها می‌رفتم وقتی با پیرزن‌ها و اهالی روستا حرف می‌زدم از تجربیاتشان به من می‌گفتند و آنجا بود که من فهمیدم فرهنگ یعنی چه، آنجا متوجه شدم ثبت و ضبط وجود ندارد و تو رو در رویی با بخشی از واقعیت مواجه خواهیم بود و آنچه ثبت می‌شود، روند ارتباطی تو با مردم است.
در دانشگاه کارگردانی سینما خواندم و شاگرد اساتیدی چون هوشنگ طائری، خسرو سینایی، اکبرعالمی، شهاب‌الدین عادل، جابرعناصری، بهمن فرمان‌آرا و خانم ها جدی‌کارو بزرگمهر و همچنین بزرگمهر رفیعا که در شکل گیری نگاه متفاوت من به سینما نقش زیادی داشت، بودم. از آنجا کم‌کم به سمت سینمای مستند رفتم و متوجه شدم باید به سمت جهانی متفاوت پیش بروم. نگاه متفاوتی به زندگی مردم داشته باشم و آنچه می‌دانم از بین می‌رود را ثبت کنم.
به همین دلیل مستندهای اولم را در ترکمن‌صحرا آرام‌آرام شروع کردم و دلم می‌خواست پایان‌نامه‌ام را در این مورد ارائه بدهم. در این راه یکی از اساتیدم من را به سمت فیلم‌های داستانی سوق داد. بعد از ساخت مستند «خانه مادری‌ام مرداب» فهمیدم فیلمساز مستند هستم و دیگر فیلم داستانی نخواهم ساخت.
همزمان با عکاسی، فیلمسازی را جدی‌تر ادامه دادم و وسوسه شده بودم فیلم داستانی بلند بسازم و جزء اولین کسانی بودم که در آن زمان مجوز فیلم بلند گرفتم. یکی از کسانی که مشاوره‌هایش روی زندگی من بسیار تاثیر گذاشت، بابک کریمی بود. به او گفتم عاشق سینمای مستند هستم اما فکر می‌کنم کسی آن را نمی‌بیند، به همین دلیل می‌خواهم فیلم داستانی بلند بسازم. او گفت اگر به سمت سینمای داستانی بروی ممکن است کارگردان متوسطی شوی چون دلت پیش سینمای مستند است؛ تاکنون فیلم‌های کوتاه مستند ساختی و دیگر کافی است از این به بعد روی فیلم‌های مستند بلندتر از ۵۲ دقیقه برنامه‌ریزی انجام بده و من همان موقع «از پس برقع» را شروع کردم. »
نشست بخارا ویژه بزرگداشت مهرداد اسکویی در ساعت پنج بعد از ظهر چهارشنبه نوزدهم اردیبهشت ۱۴۰۳ با حضور و سخنرانی: احمد الستی، سیف‌الله صمدیان، بابک کریمی، دکتر فریناز راشد مرندی، محمد غفوری، علی دهباشی و پیام تصویری ماندانا کریمی در تالار استاد جلیل شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار خواهد شد. شب بخارا در معرفی این هنرمند نوشته است: «مهرداد اسکویی (متولد ۱۳۴۸، تهران) فارغ‌التحصیل رشته کارگردانی سینما است. او به عنوان یکی از برجسته‌ترین مستندسازان مستقل ایران شناخته می‌شود. فیلم‌های تاثیرگذار اسکویی در بیش از ۵۵۰ جشنواره فیلم در سراسر جهان به نمایش درآمده و باعث تحسین و شهرت او شده است. با آمار چشمگیر بیش از ۱۵۰ جایزه معتبر به نام او، کمک‌های اسکویی به سینما به طور گسترده مورد تجلیل قرار گرفته است. اسکویی در سال ۲۰۱۰ به عنوان چهره فرهنگی سال جهان از سوی جایزه جهانی (پرنس کلاوس) هلند انتخاب شد. و نیز در سال ۲۰۱۶ مفتخر به دریافت جایزه معتبر True Vision در جشنواره فیلم True/False شد که گواهی بر روایتگری نوآورانه و خلاقه‌ی او در صنعت فیلمسازی مستند است. علاوه بر این، اسکویی در همان سال جایزه معتبر گریرسون و جایزه جشنواره فیلم لندن را برای کارگردانی «رویاهای دم صبح» دریافت کرد که موجب شهرت بیشتر او به عنوان یک فیلمساز مستند چیره‌دست شد. آخرین فیلم مستند اسکویی، «سایه‌های بی‌خورشید»، به عنوان فیلم افتتاحیه جشنواره معتبر IDFA ۲۰۱۹ در آمستردام هلند به نمایش درآمد که به عنوان اثری کوبنده و تامل‌برانگیز، جایزه بهترین کارگردانی را دریافت کرد و نقطه عطفی دیگر را در کارنامه درخشان او رقم زد. از دیگر آثار مهرداد اسکویی می‌توان به فیلم‌های: «خانه مادری‌ام مرداب»، «از پس برقع» و «روزهای بی‌تقویم» اشاره کرد. مرور آثار اسکویی تاکنون در چندین مرکز معتبر فرهنگی و هنری جهان برگزار شده است.»
بدون دیدگاه