آرزو بر جوانان عیب نیست!

جواد علیزاده کاریکاتوریست شناخته شده‌ای است که تجربه همکاری با بزرگانی چون کامبیز درمبخش را از ۵۰ سال پیش دارد. او در گفت‌وگویی درباره آرزویش در سال جدید چنین می‌گوید: «آرزو می‌کنم سال آینده، سال بهتری باشد. چه از نظر اقتصادی و چه غیراقتصادی چه فرهنگی و چه سیاسی. الان مسئله اقتصادی خیلی اهمیت دارد. اینگونه نباشد که تورم و افزایش قیمت‌ها نوروز را به کام همه تلخ کند. امیدوارم مسئولان بتوانند فکری کنند و قیمت‌ها را کنترل کنند.»
علیزاده که همواره صدایِ پارادوکسی‌اش حتی از پشت تلفن نیز مخاطب را جذب صحبت‌هایش می‌کند، در پاسخ به این سوال که نسبت به سال جدید چه نگاهی دارد، به خبرنگار تجسمی ایسنا می‌گوید: «ما اگر قرار باشد آرزویی کنیم، قبل از هر چیز به یاد ضرب المثل معروفی که می‌گوید «آرزو بر جوانان عیب نیست» می‌افتیم؛ البته ما سن جوانی را پشت سر گذاشته ایم اما به هر حال آدمی با امید زنده می‌ماند و سن یک عدد است.»
او در آستانه فرا رسیدن نوروز ۱۴۰۱ چنین آرزو می‌کند: «آرزو می‌کنم سال آینده، سال بهتری باشد. چه از نظر اقتصادی و چه غیراقتصادی. الان مسئله اقتصادی خیلی اهمیت دارد. اینگونه نباشد که تورم و افزایش قیمت‌ها نوروز را به کام همه تلخ کند. امیدوارم مسئولان بتوانند چاره ای بیندیشند و قیمت‌ها را کنترل کنند.»
این هنرمند اضافه می‌کند: «طبعا وقتی شرایط اقتصادی بهتر شود، وضعیت روح و روان مردم نیز بهبود پیدا خواهد کرد. از نظر سیاسی هم امیدوارم هم در کشور گشایشی حاصل شود و هم در جهان هیچ جنگی نباشد و جنگ اوکراین پایان یابد. چون به هر حال هر جای دنیا هر اتفاقی می‌افتد، بالاخره بر روی وضعیت ما نیز تأثیر می‌گذارد.»
علیزاده با اشاره به این نکته که در سال ۱۴۰۰ نتوانسته فعالیت مجله‌اش را ادامه دهد، می‌گوید: «از نظر کاری هم من با اینکه مدت ۳۲ سال مجله «طنز و کاریکاتور» را منتشر می‌کردم اما در سال ۱۴۰۰ نتوانستم به دلیل مشکلاتی که در حال حاضر نشریات کاغذی با آن روبرو هستند، این مجله را منتشر کنم. با اینکه مجله‌ام را خیلی دوست داشتم، اما انگیزه‌ای برای ادامه فعالیت نداشتم، چون از نظر اقتصادی ضرر داشت. امیدوارم در سال آینده بتوانم فعالیت مجله ام را از سر بگیرم.»
این هنرمند همچنین درباره برخی اتفاقات مهمی که در سال ۱۴۰۰ در حوزه هنری رخ دادند، چنین اظهار می‌کند: «در سالی که گذشت چند جشنواره کاریکاتور در کشور برگزار شد. در زمینه کاریکاتور خوشبختانه از نظر برگزاری جشنواره جایگاه خوبی در دنیا داریم. خود من در یک جشنواره که در مورد مسائل خانوادگی با عنوان «حرف و گفت» بود و صندوق سازمان ملل و وزارت بهداشت هم در آن نقش داشت، شرکت کردم و برنده جایزه اول شدم. فکر می‌کنم خیلی حرکت خوبی بود از نظر ترویج فرهنگ گفتگو به جای خشونت در خانواده ها به عنوان اصلی ترین نهاد اجتماع، این جشنواره با تاکید بر ارتقای فرهنگی، می‌خواست صلح و صفا را در خانواده و اجتماع ترویج دهد.»
علیزاده در آخر به وضعیت نامناسب هنرمندان حوزه کاریکاتور اشاره و چنین می‌گوید: «کاریکاتوریست‌ها متأسفانه نمی‌توانند هیچ امنیت شغلی برای خودشان متصور شوند؛ چون اولا خیلی از کارها بدون رعایت حق کپی رایت چاپ می‌شوند و دیگر اینکه نشریات کاغذی در حال حاضر وضعیت بحرانی را سپری می‌کنند.»
او همچنین اضافه می‌کند: «خود کاریکاتوریست‌ها هیچ انجمن صنفی ندارند و همه کاریکاتوریست‌ها دارند عاشقانه این کار را انجام می‌دهند؛ چون نه درآمدی در آن هست و نه امنیت شغلی. در کل تضمینی برای این حرفه و شغل نیست و امیدوارم از نظر آینده شغلی وضعیت کاریکاتوریست ها در سال آینده بهتر شود.»