یادبود ژاله علو و هنری که هیچگاه از مردم دریغ نشد

یادبود زنده یاد ژاله علو هنرمند فقید رادیو، سینما و تلویزیون با حضور چهره‌هایسینمایی و تلویزیونی در خانه هنرمندان ایران برگزار شد؛ هنرمندی که در «۷۷ سال کارآمیخته با صداقت، دوستی و عشق به مردم» هنرش را از آنها دریغ نکرد.

به گزارش ایرنا، یادبود زنده‌یاد ژاله علو هنرمند رادیو، سینما و تلویزیون عصر یکشنبه– ۱۶ دی ماه– با حضور چهره‌هایی همچون احترام برومند، بیوک میرزایی، مسعود فروتن،شهراد بانکی، ناصر ممدوح، قربان نجفی و دیگر چهره‌های سینمایی و تلویزیونی درخانه هنرمندان ایران برگزار شد.

در ابتدای این مراسم مسعود فروتن نویسنده، کارگردان و گوینده با انتقاد از تصویریکه به یاد این هنرمند بر پرده سالن نقش بسته بود، گفت: گله دارم که چرا نام او بهعنوان هنرمند تلویزیون هم ذکر نشده است. ژاله با رادیو شروع کرد و با رادیو ادامه داد. او یگانه ستاره رادیو بود. این شانس را داشتم که دوست نزدیک علو باشم. شعرهای شنیدنی می‌گفت و می‌خواست پس از او چاپ شود.

وی‌ ادامه داد: آنچه برایم جداب است، نوع صحبت کردن و انتخاب واژه‌ها و کلماتعلو بود. اشرافیت و اصالتی در دیالوگ‌های او بود که شبیه آدم‌های این جامعه نیست. علو احترام‌برانگیز صحبت می‌کرد؛ هم به کسی که با او صحبت می‌کرد احتراممی‌گذاشت هم به خودش. افتخار می‌کنم دوره‌ای زیست کردم که ژاله بود؛ چه درسینما چه تلویزیون چه تئاتر.

ناهید امیریان صداپیشه و گوینده رادیو که در مراسم حضور نداشت با ارسال صوتیدرباره ژاله علو این طور گفت: غم از دست دادن ژاله مرا شکست؛ من دردانه و عزیزخودم را از دست دادم. شاید یک روز به جای خالیت عادت کنم اما فراموش کردنتهنری است که اصلا ندارم. درست است که گه‌گاه به دیدن او می‌رفتم اما همین مراآرام می‌کرد. ژاله را از زمانی که پنج ساله بودم شناختم؛ خانمی زیبا با قد بلند و صداییزیبا. او به من آموختن یاد داد. همیشه می‌گفت خوب در نقشت فرو برو و به عنوان یکهنرمند و طراح، زندگیت را طوری بساز که دیگران به تو غبطه بخورند.

احترام برومند مجری، گوینده و بازیگر در این مراسم گفت: وقتی می‌گوییم ژاله علو ووقتی می‌شنویم خانم ژاله؛ تنها با دو واژه رو به رو نیستیم. معنای بیش از ۷۷ سالفعالیت در عرصه‌های مختلف هنرهای نمایشی در همین دو کلمه نهفته است. آنچهمهمتر است، ۷۷ سال کار آمیخته با صداقت، دوستی و عشق به مردم است. کاری که باخودنمایی و زرق و برق و هوای نفسانی در زندگی او همراه نبود.

وی افزود: ۷۷ سال از کنار قدرت‌هایی که آمدند و رفته‌اند بگذری، با شرافت کار کنی وبه دنبال خدمت به مردم سرزمین خود باشی. او ۸۰ سال کار کرد. چطور آلوده بسیاریاز ظواهر فریبنده که کالاوار و چشمک‌زنان از جلوی چشمانت می‌گذرند نشوی و به روحکار و مردم فکر کنی؟

برومند تاکید کرد: اصلا آسان نیست. چطور می‌شود چندین دهه هنرت را متواضعانهتقدیم مردمت کنی. باید از بسیاری از لذائذ دنیوی بگذری و به سمت ذات هنری برویکه خداوند در وجودت نهاده است. خانم ژاله هیچ‌گاه هنرش را از مردم دریغ نکرد. هنرمندانه زیست و مستغنی از جهان فانی رخ بربست.

این هنرمند بیان کرد: هنرمندان و جوانان یاد بگیرید. خانم ژاله ثروت‌مند زیست و غنیرفت. کدام ثروت و اندوخته‌ای بالاتر از خوشنامی و آبرو و خیل کسانی که به دنبالتمی‌گویند مرگی چنین در میانه‌ میدانم آرزوست.

ناصر ممدوح صداپیشه و بازیگر در این مراسم گفت: خانم ژاله بزرگ زنی است که دردوبله از نظر منش و اخلاق نظیر ندارد. افتخار می‌کنم که در جوار ایشان چیزیآموختم. صحبت‌های من معمولی است اما ژاله برای خودش کسی بود؛ در دوبله ماننداو نداشتیم و نداریم.

در این مراسم همچنین بخش‌هایی از مستند «ژاله» برای حاضران نمایش داده شد.

ژاله علو شاعر، گوینده رادیو، صداپیشه و هنرپیشه تئاتر، سینما و تلویزیون سوم دیماه بعد از تحمل بیماری در بیمارستانی در تهران از دنیا رفت. علو سال ۱۳۰۶ در محلهسنگلج و در خانواده‌ای زاده شد که فرهنگ برایشان حائز اهمیت بود. پدرش ارتشیبود اما ذوق هنری داشت و تلاش کرد تا دخترش با ادبیات کشور آشنا شود؛ او از هفتسالگی با شروع مدرسه با اشعار حافظ، سعدی و شاهنامه آشنا شد. علو از دانشسرایمقدماتی مستقیما وارد رادیو شد و اعلام برنامه می‌کرد و از سال ۱۳۲۷ به طورجدی‌تری کار خود را در رادیو، تئاتر، سینما و تلویزیون ادامه داد.

علو با «داستان شب» به پای ثابت نمایش رادیویی تبدیل شد. او همچنیندانش‌آموخته هنرستان هنرپیشگی تهران در سال ۱۳۲۹ بود. سال ۱۳۳۱ آغاز فعالیت علودر دوبله بود که فعالیت توام این هنرمند در زمینه‌های مختلف، تا اواخر زندگیش ادامهداشت.

این هنرمند در طول سال‌های فعالیت خود در مجموعه‌های تلویزیونی گوناگونی بهایفای نقش پرداخت و بازی در مجموعه «روزی روزگاری» و فیلم سینمایی «مهمانمامان» از مطرح ترین کارهای او محسوب می‌شود.

کسب تندیس افتخار برای یک عمر فعالیت سینمایی از سوی خانه سینمای ایران(۱۳۸۲)، کسب تقدیرنامه برای یک عمر فعالیت هنری و تأثیر فرهنگی از انجمن بازیگرانسینمای ایران، کسب لوح تقدیر به عنوان کارگردان برتر از ششمین جشنواره بین‌المللیبرنامه‌های رادیویی، کسب لوح تقدیر و جایزه بهترین کارگردانی برای نمایشنامهرادیویی «یک اتفاق ساده» در جشنواره بین‌المللی برنامه‌های رادیویی (۱۳۸۵)، کسبعنوان «چهره ماندگار» در هشتمین همایش چهره‌های ماندگار (۱۳۸۹) و کسب لوحتقدیر و هدیه کمیسیون ملی یونسکو در ایران به پاس یک عمر فعالیت هنری (۱۳۹۹) ازافتخارات کارنامه هنری اوست.