یاسر طالبی با بیان اینکه “گرفتن تاییدیه اسکار جشنواره فیلمکوتاه تهران برای فیلمساز ایرانی یک حسرت بود، بیان کرد: در حال حاضر تامین بودجه ساخت و تولید فیلم و گذران زندگی برای فیلمسازان مهمترین اتفاقی است که میتواند رخ دهد و این درحالی است که هیچ جشنواره در ایران این کار را انجام نمیهد.
کارگردان فیلم کوتاه مستند «تنها نخواهم ماند» که امسال در بخش بینالملل جایزه بهترین مستند جشنواره فیلمکوتاه تهران را گرفت در گفتوگو با ایسنا بیان کرد: من به عنوان فیلمسازی که به واسطه آثارم در جشنوارههای معتبر دنیا شرکت کردم، به نظرم گرفتن تاییدیه اسکار جشنواره فیلمکوتاه تهران برای فیلمساز ایرانی یک حسرت بود. زیرا با یک جستجو ساده میتوانستی ببینی که در هند و ترکیه و دیگر کشورهای همسایه ما جشنوارههایی برگزار میشود که آنها نیز این تاییدیه را دریافت کردهاند.
در حالی که سینمای ایران در مدیومهای فیلمکوتاه و مستند و حتی داستانی در دنیا حرفی برای گفتن دارند و شناخته شده و حرفهای هستند.
او ادامه داد: بسیاری از فیلمسازان خارجی و بینالمللی وقتی با یک فیلمساز ایرانی بخورد میکنند تمایل بسیاری دارند تا به ایران سفر کنند، آن هم به بهانه شرکت کردن در جشنوارههای فیلم ایرانی. در عین حال زمانی این خواسته تقویت میشود که آن رویداد در عرصه بینالمللی دارای اعتبار باشد. بنابر این پذیرش جشنواره فیلم کوتاه تهران به عنوان یکی از دروازههای ورود به آکادمی اسکار خبر بسیار خوبی است برای این گروه از فیلمسازان و با دریافت این اعتبار به تدریج شاهد اتفاقات خوبی خواهیم بود.
این کارگردان با بیان اینکه کم و کاستی در همه جشنوارهها وجود دارد، گفت: ما شرایط اقتصادی خوبی نداریم بنابر این برگزاری رویدادی به بزرگی جشنواره فیلمکوتاه تهران در این شرایط سخت خواهد بود. امسال سعی شد جشنواره هم به صورت آنلاین برگزار شود و هم به صورت فیزیکی که اتفاق خوبی بود و میتوانست با توجه به شرایط پاندمی کرونا و همچنین کمبود بودجه شرایط خوبی را به وجود آورد و نوعی صرفه جویی اتفاق بیفتد، اما شنیدم که محل اسکانی برای هنرمندان شهرستانی در نظر گرفته نشده بود و این حداقلترین کاری است که جشنواره میتوانست برای فیلمسازان کوتاه انجام دهد.
طالبی افزود: در حال حاضر تامین بودجه ساخت و تولید فیلم و گذران زندگی برای فیلمسازان ، مهمترین اتفاقی است که میتواند رخ دهد. حمایت از فیلمسازان هم میتوانست از همان مبلغی که صرف برگزاری فیزیکی جشنواره میشود تامین شود. ای کاش به صورت کلی آنلاین برگزار میشد و همه بودجه به سمت حمایت و تامین بودجه ساخت فیلم می رفت . این نوع حمایت در هیچ یک از جشنواره های ایران رخ نمیدهد و اگر قرار باشد سینما حقیقت هم به این شیوه برگزار شود اتفاق خوبی نخواهد بود.
این کارگردان اظهار کرد: درد و مشکل امروز فیلمسازان و هنرمندان ما برپایی جشنوارههای مختلف نیست بلکه تامین هزینه و مایحتاج زندگی است. در همه زمانها و عرصهها، فیلمسازان سهم خودشان را با حداقل امکاناتی که در اختیار داشتند ادا کردند و حالا نوبت نهادهای بالادستی است تا در جهت حمایت از فیلمسازان گام بردارند. در همین جشنواره هم میتوانید آثار بخش بینالملل را با دیگر آثار مقایسه کنید، وقتی پای بودجه دقیق و مناسب پیش میآید به میزان قابل توجهی سطح تولید آثار بالا میرود.
بدون دیدگاه