‎بازیگر آمریکایی در هشتاد و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز شیر طلا را دریافت خواهد کرد.
به گزارش مهر به نقل از سایت جشنواره، کیم نواک بازیگر آمریکایی فیلم هایی چون «سرگیجه»، «پیک‌نیک»، «زنگ و کتاب و شمع»، در هشتاد و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز که از ۲۷ آگوست تا ۶ سپتامبر ۲۰۲۵ (۵ تا ۱۵ شهریور) برگزار می‌شود، با جایزه شیر طلایی برای یک عمر دستاورد هنری تجلیل می‌شود.

کیم نواک با پذیرش این جایزه گفت: این که در این برهه از زندگی‌ام به خاطر مجموعه آثارم از من قدردانی می‌شود، رویایی است که به حقیقت پیوسته است.
آلبرتو باربرا مدیر هنری ونیز از کیم نواک به عنوان ستاره‌ای یاد کرد که ناخواسته به یک اسطوره سینما بدل شد. وی عنوان کرد: او از اولین حضور فرخنده‌اش در اواسط دهه ۱۹۵۰ تا تبعید زودهنگام و داوطلبانه‌اش از قفس طلایی لس‌آنجلس، یکی از محبوب‌ترین نمادهای یک دوره کامل از سینمای هالیوود بود.
باربرا با اشاره به شخصیت وی گفت: او هرگز از انتقاد از سیستم استودیویی، نقش‌هایش، کسانی که در زندگی خصوصی‌ و حتی نامش دخالت می‌کردند، خودداری نکرد. او مجبور شد نام کوچکش، مریلین پائولین را به دلیل شباهت با مریلین مونرو کنار بگذارد اما برای حفظ نام خانوادگی‌اش مبارزه کرد. او مستقل و غیرمتعارف بود، شرکت تهیه‌کنندگی خود را تأسیس کرد و برای دستمزدش که بسیار کمتر از همبازی‌های مردش بود، اعتصاب کرد.
باربرا با اشاره به برخی از آثار این بازیگر به کار وی توسط برخی از کارگردانان بزرگ آمریکایی آن دوره اشاره کرد. وی از بازی او در «مرا ببوس، احمق» بیلی وایلدر گرفته تا «مردی با بازوی طلایی» اتو پرمینجر، «افسانه لیلا کلر» رابرت آلدریچ و «داستان ادی داچین»، «ژان ایگلز»، «پال جوی» جورج سیدنی یاد کرد و افزود: اما تصویر او برای همیشه با شخصیت‌های دوگانه‌ای که در فیلم «سرگیجه» هیچکاک بازی کرد، پیوند خورده است.
وی افزود: این شیر طلایی برای یک عمر دستاورد، به یک شورشی در قلب هالیوود اهدا می‌شود که رویاهای دوستداران سینما را روشن کرد و در نهایت به مزرعه‌اش در اورگان رفت تا خود را وقف نقاشی و اسب‌هایش کند.
هم زمان با اهدای این جایزه، فیلم مستند «سرگیجه کیم نواک» ساخته الکساندر فیلیپ که با همکاری خود بازیگر ساخته شده است، برای اولین بار در جشنواره ونیز به نمایش درمی‌آید.
در بیانیه ونیز آمده است: از کیم نواک به عنوان آخرین ستاره بزرگ دوران طلایی هالیوود یاد می‌شود. وی در سال‌های ۵۸، ۵۹ و ۶۰ ستاره شماره یک گیشه سینمای جهان بود و امروز به عنوان یک اسطوره، شاعر و هنرمند شاد زندگی می‌کند. کمتر کسی می‌داند که نواک اولین زنی بود که در سال ۱۹۵۸ شرکت تولید فیلم خود را تأسیس کرد. او علاقه‌ای نداشت که «عروسک خیمه‌شب‌بازی» هری کوهن از کلمبیا باشد. کوهن گفته بود نواک را ساخت تا ریتا هیورث را عصبی کند اما او نشان داد هیچ ستاره‌ای ساخته نمی‌شود، باید با جادو به دنیا بیایی تا به عنوان یک افسانه ماندگار شوی. چهره نواک خارق‌العاده بود و دوربین عاشق او. این را نمی‌توان جعل کرد.
«فیلم سرگیجه» با بازی درخشان نواک در کنار جیمز استوارت و به کارگردانی آلفرد هیچکاک، توسط موسسه فیلم بریتانیا و بسیاری از نظرسنجی‌های معتبر به عنوان بهترین فیلم تاریخ سینما انتخاب شده است. فیلم‌های این بازیگر چون «پیک‌نیک» (۱۹۵۵)، «مردی با بازوی طلایی» (۱۹۵۵)، «پال جوی» (۱۹۵۷)، «سرگیجه» (۱۹۵۸)، «زنگ، کتاب و شمع» (۱۹۵۸) اکنون به عنوان آثار کلاسیک واقعی در نظر گرفته می‌شوند. کار او به عنوان یک بازیگر همیشه مورد تحسین منتقدان آن زمان نبود، اما آزمون زمان موجب شد تا منتقدان نظر خود را تغییر دهند و او اکنون یک افسانه زنده است.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *