بر اساس اعلام پژوهشکده باستانشناسی، کاوشهای اخیر در غار قمری واقع در استان لرستان، به کشف شواهد مهمی از سکونت دوره های مختلف پیش از تاریخ و تاریخی منجر شده که شامل شواهدی از دوران پارینهسنگی میانه (حدود ۴۰ تا ۸۰ هزار سال پیش)، دوره مس سنگی (حدود ۵۵۰۰ تا ۶۰۰۰ سال پیش) و همچنین دورههای تاریخی بعدی است.
به گزارش روابطعمومی پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری، معصومه مصلی سرپرست پژوهشکده باستانشناسی، در این خصوص اظهارکرد: کاوشهای اخیر که با مجوز پژوهشگاه و به سرپرستی فریدون بیگلری از موزه ملی ایران و سونیا شیدرنگ از دانشگاه شهید بهشتی انجام شده، اطلاعات جدیدی از سکونتهای دوره پارینهسنگی میانه، که همزمان با حضور انسانهای نئاندرتال در منطقه زاگرس است، ارائه کرده است.
او افزود: در این کاوشها علاوه بر ابزارهای سنگی ساختهشده توسط انسانهای آن دوره، بقایای حیوانات شکارشده مانند بزکوهی و گوزن نیز کشف شده است. برخی از این بقایا نشاندهنده آثار قصابی و سوختگی هستند که نشان دهنده تمرکز شکارگران آن دوره بر این گونه های جانوری در دره خرم آباد و مناطق کوهشتانی اطراف آن است.
مصلی همچنین به کشف بقایای سکونت دامداران پیش از تاریخ در دوره مس سنگی جدید اشاره کرد و گفت: در این کاوشها، سفالهای شاخص این دوره، از جمله سفالهای نخودی منقوش و قرمزرنگ، همراه با بقایای استخوانی دامهایی مانند بز و گوسفند یافت شده است. این یافتهها نشان میدهد که روستانشینان آن دوران از غارهای منطقه برای نگهداری دام و دسترسی به مراتع کوهستانی استفاده میکردند.
به گفته این باستانشناس، آثاری مشابه از این دو دوره در یک پناهگاه صخرهای در مجاورت غار قمری نیز شناسایی شده است که احتمالاً نشاندهنده همزمانی سکونت انسان در این دو مکان مجاور هم است.
مصلی در ادامه خاطرنشان کرد: غار قمری به همراه پنج غار و پناهگاه دیگر در دره خرمآباد، بخشی از مکانهای نامزد ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو هستند و این مجموعه بهعنوان بخشی از میراث دوران پارینهسنگی ایران شناخته میشود.
او در پایان تأکید کرد: تداوم چنین پژوهشهایی در غار قمری و سایر مکانهای پارینهسنگی خرمآباد میتواند اطلاعات جدید و ارزشمندی از این دوران کمشناخته از تاریخ سکونت بشر در ایران ارائه کند.

بدون دیدگاه