فاطمه نوروزی که این روزها نمایش «بریده‌ها» را اجرا می‌کند، می‌گوید: بچه پولدار نیستیم اما عاشق تئاتریم و این عشق شاید در کمتر صنفی دیده شود.
او که با اجرای این نمایش اولین اجرای عمومی خود را به عنوان کارگردان روی صحنه می‌برد، در گفتگو با ایسنا از دشواری‌های کار در دوران کرونا می‌گوید و توضیح می‌دهد که این نمایش با بودجه شخصی گروه اجرایی خود، روی صحنه می‌رود.
نوروزی، نمایش«بریده‌ها» را قصه مشترک بسیاری از اهالی تئاتر می‌داند و ادامه می‌دهد: برای بسیاری از ما پیش آمده که نمایشی را به مدت چند ماه تمرین کرده‌ایم ولی آن نمایش به هر دلیلی روی صحنه نرفته است. همچنانکه خود من سال گذشته یک نمایش را به مدت سه ماه تمرین کردم و قرار بود در تماشاخانه ایرانشهر اجرا داشته باشیم ولی به دلیل مشکلات اقتصادی و حمایت نشدن، از اجرای آن صرف‌نظر کردم. قصه نمایش «بریده‌ها» درباره همین گونه تجربه‌هاست و این نمایش به نوعی درد مشترک خیلی از بچه‌های تئاتری است.
او که دو سال پیش با متن این نمایش مواجه شده است، یادآوری می‌کند: داستان نمایش درباره نویسنده و کارگردانی است که در نوجوانی درگیر بیماری می‌شود و بعد از چند سال که این بیماری بر او غلبه می‌کند، تصمیم می‌گیرد نمایشی را که همیشه آرزوی اجرایش را داشته، روی صحنه بیاورد اما سه نمایش را تمرین می‌کند که به اجرا نمی‌رسند و به دلیل شرایط بیماری‌اش ناچار است همه چیز را از راه دور کنترل کند. این نومیدی و نشدن، برایم خیلی قابل درک بود.
نوروزی که در حین تمرین این نمایش دچار کرونا شده است، اضافه می‌کند: به نوعی موقعیت کارکتر اصلی نمایش را درک می‌کردم. با وجود همه حساسیت‌هایی که در رعایت پروتکل‌های بهداشتی داشتیم، چون در محل شلوغی مشغول به کار هستم، بالاخره چند ماه پیش و در حین تمرین این نمایش، درگیر کرونای دلتا شدم که بسیار سخت بود و من هم به مدت یک ماه ناچار شدم تمرین نمایش را از راه دور کنترل کنم.
او ادامه می‌دهد: در این نمایش ما تمرین تئاتر را روی صحنه نشان می‌دهیم با آدم‌هایی که هر یک قصه‌های متفاوتی دارند. همچنانکه در این دو سال بسیاری از هنرمندان حرفه‌ای تئاتر به دلیل وضعیت سختی که کرونا ایجاد کرد ، عقب نشستند.
نوروزی می‌گوید: نمایش «بریده‌ها» اولین تجربه کارگردانی من است. قبلا به عنوان بازیگر و دستیار کارگردان تجربه‌های مختلفی داشته‌ام ولی دلم می‌خواست این نمایش اولین کارم به عنوان کارگردان باشد.
او با بیان اینکه این نمایش را به مدت ۴ و ماه و نیم با دو گروه مختلف تمرین کرده، در این باره توضیح می‌دهد: به دلیل شرایط کرونایی ناچار بودیم دو گروه داشته باشیم. چراکه در حین تمرین‌ها نه تنها من بلکه چند نفر دیگر از اعضای گروه هم درگیر کرونا شدند اما آنچه ما را به ادامه کار وا می‌داشت، فقط علاقه بود؛ عشقی که شاید در هیچ جای دیگری دیده نشود.
این فعال جوان تئاتر اضافه می‌کند: بزرگترین انگیزه بچه‌های تئاتری دوست داشتن این هنر است چون از نظر مالی هیچ آورده‌ای برایمان ندارد. همچنانکه تولید همین نمایش با بودجه شخصی خودمان انجام شده و حمایتی را که توقع داشتیم از دولت دریافت کنیم، از تماشاخانه دیوار چهارم گرفتیم . قبلا هم در این سالن یک تک اجرا داشته‌ام. برای اجرای این نمایش همه جوره ما را حمایت کردند که برایم خیلی ارزشمند بود.
نوروزی که می‌گوید برای اجرای نمایشش سراغ سالن‌های دولتی نرفته است، اضافه می‌کند: می‌دانستم به در بسته خواهم خورد. قبلا خیلی از کارگردان‌های کار اولی را دیده بودم که برای اجرا در سالن‌های دولتی به در بسته خورده بودند. برای اجرای این نمایش خیلی اذیت شدیم بخصوص که تعدادی از ما به دلیل ابتلا به کرونا علاوه بر هزینه‌های تولید نمایش، هزینه دارو و درمان هم داشتیم، آن هم داروهایی که به سختی پیدا می‌شد.
او ادامه می‌دهد: بعد از ابتلا به کرونا همه تمرین‌ها را به فضای باز منتقل کردیم. روزهای عجیبی بود. هزینه‌های کار از یک سو و هزینه‌های درمان از طرف دیگر، شرایط سختی را پیش روی ما قرار داد. بچه پولدار نیستیم اما عاشقانه دوست داشتیم این نمایش را اجرا کنیم.
نوروزی درباره استقبال تماشاگران می‌گوید: ظاهرا تماشاگر تئاتر دوباره ریزش کرده است. خیلی از گروه‌ها نمی‌توانند تبلیغات آنچنانی برای کارهایشان داشته باشند. کار ما دانشجویی نیست ولی شبیه یک کار دانشجویی روی صحنه می‌رود. روی پای خودمان ایستاده‌ایم و می‌دانیم اگر برای دریافت کمک هزینه به مرکز هنرهای نمایشی مراجعه کنیم، چند ماهی زمان می‌برد تا مبلغی را دریافت کنیم.
این کارگردان جوان که تا به حال شش اجرای نمایشش را روی صحنه برده است، در پایان می‌گوید: خوشبختانه تا به حال بازخورد کار خوب بوده و خیلی دوست داریم کارمان پر تماشاگر باشد تا برای کارها بعدی انگیزه پیدا کنیم، هرچند که عاشق‌تر از اینها هستیم. اما به هر حال صبوری بچه‌های بازیگر واقعا جای تقدیر دارد چون اجرای ما سه بار به تعویق افتاد.
نمایش «بریده‌ها» نوشته نوید ایزدیار است که با بازی سعید بداغی، فرنوش مرواری، رضا مردی، نغمه معینی، مائده کمیجانی، بهار صبوریان، مبینا کلاته، میثم کریمی، حسام لک، یاسمن عیسی‌زاده، نیما ثبوته و فاطمه نوروزی روی صحنه می‌رود.
این نمایش تا پایان آبان ماه هر شب ساعت ۱۷ و سی دقیقه اجرا دارد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *