پژوهش بررسی نقوش جانوري بر مهرهاي ساسانی با هدف پاسخ به چرایی و چیستی کاربرد نقوش حیوانی در مهر های ساسانی در پژوهشكده زبان شناسی، متون و كتيبه ها انجام شد.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، فريبا شريفيان استاديار پژوهشكده زبان شناسي، متون و كتيبه ها امروز«سه شنبه »28اردیبهشت 1400با اعلام این خبر گفت:مهرها یکی از یافته‌های مهم باستانی هستند که اطلاعات بسیار وسیع و موثقی را در خصوص نام مکان های جغرافیایی و اسامی خاص و مناصب شغلی در اختیار پژوهشگران قرار می‌دهند.
او با بیان اینکه علاوه بر این اطلاعات، نقوش روی مهرها باور و نگرش مردم آن زمان به جهان پیرامون خود را نشان می‌دهد خاطرنشان کرد: نقوش روی مهرها افزون بر انتقال جنبه‌های زیبایی بصری به بیننده اندیشه‌های سازندگان آن را نیز منتقل می‌کند.
این زبان شناس افزود:نقوش حیوانی در میان سایر نقوش به کار رفته در هنر ساسانی پر بسامدتر و مورد توجه بیشتر هنرمندان ساسانی بوده و طبق اساطیر و روایات کهن ایرانی، رابطه ی انسان با جانوران از زمان کیومرث( نخستین انسان) شکل گرفته است.
استاديار پژوهشكده زبان شناسي، متون و كتيبه ها هدف اصلی پژوهش حاضر را بررسی نقوش حیوانی و بن مایه های آن در مهرهای ساسانی دانست و تصریح کرد: این پژوهش درصدد است به چرایی و چیستی کاربرد نقوش حیوانی در مهر های ساسانی پاسخ دهد.
به گفته این زبان شناس، در این پژوهش تا حد امکان سعی شده است نقوش حیوانی در مهرها با نقوش همانند شان در سایر آثار بازمانده از هنر ساسانی از جمله سنگ نگاره ها، گچبری ها و ظروف فلزی مقایسه شوند و بن مایه های کاربردی آنها با محوریت دین، اسطوره و کیهان شناسی مورد ارزیابی قرار گیرند.
بدون دیدگاه