یادداشت/ شاهپور محمدی
این روزها بحث و پرسش و پاسخ در مورد اصحاب سینما تمامی ندارد و سرگرمی بزرگی برای سینماگران ایجاد شده است.
به نوعی می توان گفت که فیلمسازی و کار تولید در کشور تعطیل و رها شده و جای خود را به مباحث حاشیه‌ای و بحث‌ها و جدل‌ها و حمله برخی افراد به ساحت و حریم سینماگران داده است.
مدتی به دلیل شیوع ویروس کرونا، فیلمسازی در کشور به سمت و سوی تعطیلی کشیده شد و هم اکنون نیز وقت فیلمسازان شریف این کشور قرار است با برخی بحث و جدل‌های بی‌حاصل پر شود و اوقات گرانبهای این فرهیختگان با بحث های بیهوده از بین برود.
به دنبال چه هستیم و قرار است به کجا برویم؟
سینماگران هر کشوری افراد پیشرو آن سرزمین هستند که کم یا زیاد، اندیشه و هنر خود را وقف مردم شان می‌کنند، اما ظاهراً در کشور ما این موضوع قرار نیست به درستی دیده شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.
یک عده قلیل کاری کرده‌اند که سینماگران این کشور به جان هم بیفتند و یک عده دیگر نیز به اسم پاسخگویی و قانع کردن هم، یکدیگر را بکوبند.
قطعا اسم این نوع حرکت‌ها را نمیتوان فعالیت فرهنگی گذاشت! چون هیچ رد پایی از فرهنگ در این مجادله ها دیده نمی‌شود و صرفا یک وقت کشتی بی‌حاصل است.
مردم و مخاطبان از چنین بحث هایی چه سودی می‌برند؟
چه کسی و یا چه کسانی بنیان یک چنین شرایط و فضای ناهنجاری را ایجاد کرده‌اند؟
آنها باید مورد سوال قرار گیرند که از جان این سینمای نیمه جان چه می‌خواهند؟!
برخی موضوع را از قبل طراحی شده و سیاسی ارزیابی می‌کنند ، اما نمیتوان به هر موضوعی با نگاه سیاسی نگریست و گفت که حتما پشت پرده خبرهایی هست. گاه میتواند از روی ناآگاهی و ماجراجویی هم صورت گیرد.
اما آیا وقت آن نرسیده است که به اینگونه بحث‌ها پایان داده شود؟
مردم ما صبح که از خواب بیدار می شوند می‌بایست در سایت های مختلف خبری صرفا دنبال همین مباحث بیهوده در مورد سینما و سینماگران بگردند. معلوم نیست چرا باید وقت ارزشمند مردم و نویسندگان و اصحاب قلم و اندیشمندان ما با اینگونه مطالب به هدر برود !!
آیا وقت آن نیست به این بحث و جدل ها پایان داده شود؟
تا حال از خود پرسیده ایم که این ها چه حاصلی جز تشویش افکار عمومی برای سینمای ما دارد؟
چرا یک عده یقه سینما را ول نمی‌کنند؟
به اسم نقد اجتماعی هر حرفی را درمورد سینما و افراد منتسب به آن میزنند و کسی هم قرار نیست به این رفتارها اعتراض کند .
آگاه سازی در جامعه از طریق پیشقراولان علم و فرهنگ قطعا کار زیبا و پسندیده‌ای است، اما نباید به گونه‌ای باشد که معنای تخریب کلیت سینمای یک کشور را بدهد. یک سینماگر الگوی جامعه است و اگر هم خطایی از او سر زد نمیتوان به حساب تمامی افراد در این سینما گذاشت و گاه می‌توان با یک تذکر کوچک، مشکل را حل کرد.
با بحث های اخیر به نظر می‌رسد بعضی صرفاً هدفشان دیده شدن و مطرح شدن است و برای‌شان مهم نیست که جمعیت بزرگ و کثیری را در جامعه مورد هدف قرار داده اند!!
متاسفانه ما مرکز قدرتمند دولتی یا به عبارتی مدیریت مقتدر در حوزه سینما هم نداریم که پای کارها باشد و تمام‌کننده مباحث…!!
اگر سینماگران قرار باشد بیش از اندازه درگیر مسایل حاشیه‌ای بشوند عملاً از مسولیت اصلی و اجتماعی خود دور خواهند شد و خسران آن نیز متوجه جامعه خواهد بود.
هرگونه بحث و جنگ و جدلی ، میتواند حوزه اندیشه و فرهنگ جامعه را به بیراهه بکشاند.
معلوم نیست چه کسی قرار است به این بحث و جدل ها در مورد سینما پایان دهد؟
واقعیت این است که حسابی سرگرم شده ایم، بدون اینکه بدانیم بر چه اساسی قرار است این همه وقت و انرژی هدر برود.
اگر مباحث حقوقی مطرح است که بارها و بارها گفته شده و از زبان شخصیت های مختلف سینمای کشور اعلام گردیده که هر کسی هر مشکلی دارد می تواند از مجاری قانونی ان اقدام نماید.
سینماگران افراد پیشرو جامعه هستند. آنها رسالت فرهنگی بزرگی را به عهده دارند.
آنها قرار نیست با هر بحث و جدلی در جامعه ، کار فرهنگی خود را تعطیل نموده و پاسخگوی اعتراضات و مسائل حاشیه‌ای باشند و به جان هم بیفتند و عرصه را برای هر گونه اظهار نظر و سخن بی‌محتوا باز کنند.
هرگونه بحث های حاشیه ای در عرصه هنر ، حوزه فرهنگ را در جامعه با چالش مواجه ساخته و به بیراهه خواهد کشاند .
مشکلی که متاسفانه قابل لمس و مشاهده نیست.
بدون دیدگاه