چرا کسری سینما باید از جیب مردم تامین شود؟

رکود اکران نوروزی سینماهای کشور درحالی رقم خورد که بسیاری از کارشناسان، افزایش ۵۰درصدی قیمت بلیت را به‌عنوان مقصر اصلی ایجاد چنین وضعیتی قلمداد می‌کنند.
موافقان افزایش قیمت بلیت، دلایل دیگری را در استقبال قابل تامل ۷۸۰ هزار نفر برای اکران نوروز عنوان می‌کنند که ازجمله آنها، افزایش سفرهای خانواده‌ها یا ترس از ابتلا به کرونا است.
ایرنا در سلسله‌گزارش‌هایی، به آسیب‌شناسی رکود سینمایی کشور طی فروردین‌ماه پرداخت. در جریان این گزارش‌ها، برخی سینماگران با اذعان به وضعیت رکود در سینمای ملی، دلیل این امر را گران شدن بلیت ندانستند و آن را به وضعیت اقتصادی امروز خانوارهای ایرانی و نبود فیلم مناسب در اکران امسال ربط دادند اما قدرمسلم آن‌که، دلیل این اتفاق، هر موضوعی که باشد، اکران نوروزی امسال نمی‌بایست تا این اندازه سرد و راکد سپری می‌شد.
پیشتر، تهیه‌کنندگان و سینماداران، از بالا رفتن هزینه‌های تولید فیلم و افزایش هزینه‌های جاری سینماها سخن گفته بودند و در برخی موارد مدعی شده بودند که این افزایش قیمت بلیت، نه‌تنها زیاد نیست بلکه برای جبران این هزینه‌ها، باید قیمت بالاتری نیز در نظر گرفته می‌شد.
برای نگاه کردن به این موضوع از دریچه نگاه مخاطبان، به پردیس کورش رفتیم تا نظر برخی از مخاطبان را در ارتباط با افزایش ۵۰درصدی قیمت بلیت جویا شویم.

تعجب از افزایش ناگهانی
احمد؛ مهماندار هواپیما است و به گفته خودش، هر وقت پایش روی زمین سفت شود، قطعا به سینما می‌آید. او که برای تماشای سگ‌بند به سینما آمده، در ارتباط با افزایش قیمت بلیت، به ایرنا گفت: من در تمام این سال‌ها، هیچ‌وقت مشکل مالی نداشتم و چون عاشق سینما هستم، بهای بلیت را به هر قیمتی، پرداخت می‌کنم ولی انصافا دیروز وقتی خواستم پیش‌خرید کنم، خیلی تعجب کردم که چطور قیمت بلیت تا این اندازه گران شده است.
او ادامه می‌دهد: البته در جامعه امروز، با ۴۵ هزار تومان نمی‌توان هیچ تفریحی برای خودمان دست‌وپا کنیم اما این افزایش ناگهانی از ۳۰ به ۴۵ هزار تومان، قطعا برای بخشی از تماشاگران، سنگین خواهد بود و ای کاش این قیمت، این طور به یک‌باره بالا نمی‌رفت.

سینما رفتن فقط در روزهای نیم‌بها
جمشید، دانشجو است و به گفته خودش، تازه توانسته از بند کرونا خلاصی پیدا کند. او به ایرنا گفت: قبلا که برای فیلم‌های ایرانی، ۳۰ هزار تومان پرداخت می‌کردم و به سینما می آمدم، در اکثر موارد، خودم را لعنت می‌کردم که چرا این میزان پول را برای تماشای یک فیلم ضعیف، خرج کرده‌ام درحالی‌که با همان پول می‌توانستم یک ساندویچ بخورم. الان که دیدم قیمت بلیت ۴۵ هزار تومان است، با خودم تصمیم گرفتم که دیگر به سینما نیایم تا فیلم وارد شبکه نمایش خانگی شود.
جمشید ادامه می‌دهد: اواسط ماه رمضان فهمیدم که سانس‌های قبل از افطار، نیم‌بها است و به همین دلیل، به تماشای روز صفر نشستم که خیلی از آن راضی بودم و همین رضایت سبب شد تا الان برای دومین بار در طول امسال، به سینما بیایم اما قطعا از این به بعد فقط در روزهای سه شنبه که بلیت‌ها نیم‌بها است، به سینما خواهم آمد.

اضافه شدن ارزش افزوده بر قیمت بلیت
حسین، کارگاه نجاری دارد و به نکته جالبی در مورد قیمت بلیت اشاره می‌کند. او گفت: همه جا تبلیغ خرید بلیت به صورت اینترنتی می‌شود اما وقتی به درگاه‌های پرداخت مراجعه می‌کنیم، می‌بینیم که علاوه بر دریافت ۴۵ هزار تومان، ۴ درصد ارزش افزوده که خودش مبلغ ۱۸۰۰ تومان می‌شود را هم از مخاطب دریافت می‌کنند و درواقع قیمت بلیت، ۴۶ هزار و ۸۰۰ تومان است که واقعا نمی‌شود فهیمد چرا ارزش افزوده سینماها را باید مشتری پرداخت کند.
حسین می‌گوید پارسال که قیمت بلیت، ۳۰ هزارتومان بود، ۱۲۰۰ تومان به عنوان کارمزد دریافت می‌شد و امسال با توجه به افزایش ۵۰ درصدی قیمت بلیت، قیمت کارمزد هم بالاتر رفته که البته اگرچه ۶۰۰ تومان پولی نیست اما این حس زرنگی و اینکه دارند از طرق مختلف، جیب مخاطب را خالی می‌کنند، حس بدی را به بنده‌ای که تقریبا همه فیلم‌های مهم سال را تماشا می‌کنم، منتقل می‌کند.

سنگینی قیمت بلیت روی شانه خانوارهای شلوغ
مهدی، بوتیک دارد و به گفته خودش چون در تعطیلات نوروز، سرش شلوغ بوده، اکنون فرصت کرده که به تماشای فیلم بنشیند. او به ایرنا گفت: ۴۵ هزار تومان، مبلغ زیادی برای سینما نیست ولی چون قیمت سال قبل، ۳۰ هزار تومان بوده، این افزایش قیمت، خیلی به چشم آمده است وگرنه ۴۵هزار تومان که پول تنقلات هم نمی‌شود، بهای گزافی برای سینما نیست.
مهدی در ادامه گفت: این مبلغ برای یک یا دو نفر، خیلی زیاد نمی‌افتد اما کسانی که خانوارهای شلوغی هستند، قطعا این میزان هزینه روی شانه آنها سنگینی خواهد کرد مثلا یک خانواده ۵نفره باید ۲۲۵ هزار تومان بلیت بخرد و به سینما بیاید که رقم چشمگیری است که باید یارانه یک ماه خود را پس‌انداز کند تا بتواند به سینما بیاید.
احسان، کارمند است و به گفته خودش، هنگام مراجعه به گیشه سینما غافلگیر شده و تازه فهمیده که بهای بلیت ۴۵ هزار تومان شده و چون در این ساعت، با دوستش قرار گذاشته که به سینما بروند، به نوعی مجبور به تهیه بلیت شده است. او به ایرنا می‌گوید: این دوستان بر چه مبنایی بهای بلیت را ۴۵ هزار تومان در نظر گرفته‌اند؟ مگر سینمای ایران، مدیر و سازمان و نهاد ندارد که این دوستان می‌خواهند بالا رفتن هزینه‌های خود را از مستقیما از جیب مردم تامین کنند؟ تا اعتراض هم می‌کنیم، می‌گویند قیمت همه چیز بالا رفته. اما این نمی‌شود که یک شبه قیمت بلیت را ۵۰درصد گران می‌کنند.
احسان ادامه می‌دهد: مطمئن باشید که با این قیمت بلیت، اتفاق‌های خوبی برای سینمای ایران نمی‌افتد و تعداد بیشتری از مردم، عطای سینما رفتن را به لقای آن می‌بخشند. من با دو برابر این مبلغ، می‌توانم اکانت بخرم و در مدت ۶ ماه، تاریخ سینمای ایران و جهان را در پلتفرم‌های اینترنتی تماشا کنم آن‌وقت چرا باید ۴۵ هزار تومان هزینه کنم و برای فیلمی که نمی‌دانم خوب است یا بد، به سینما بروم؟
افزایش ۵۰درصدی قیمت بلیت سینماها، حتی به‌زعم موافقان این طرح، بار زیادی را به دوش خانواده‌ها متحمل خواهد کرد. نگرانی تداوم این روند سبب شده تا پس از ناکامی گیشه نوروز، حالا اکران عید فطر نیز چندان با اقبال بالایی مواجه نشود و به جز انفرادی که فروش آن قابل قبول است، گیشه دو فیلم لامینور و مغز استخوان، چندان قابل قبول نیست.
اصرار بسیاری از مدیران سینمایی بر بی‌ارتباط نشان دادن این افزایش قیمت بلیت با روند ناکامی بسیاری از فیلم‌های امسال در گیشه، در حکم آدرس اشتباهی است که پارادایم آسیب‌شناسی این ناکامی را به مسیرهای دیگری می‌کشاند که چندان نمی‌تواند برای سینمای ایران و اقتصاد آن، حکم راه نجات را داشته باشند.