بانی‌فیلم: سازمان صداوسیما در طی سالیان گذشته با پیش گرفتن سیاست‌های دافعه‌ای و راندن تعداد زیادی از تهیه‌کنندگان و کارگردانان معتبر و باسابقه، وارد دوران رکود و رخوتی بی‌سابقه شده است.
صداوسیما و بازوی اجرای‌اش در بحث تولید سریال‌ها، به شکل عجیبی در سراشیبی خطرناکی افتاده‌اند که از دست دادن مخاطب و محو اعتبار میان تماشاگران، دست به نقدترین نتایج سقوط در این سراشیبی‌ست.
سیمافیلم که طی سالیان متمادی زمام امور تولیدات شبکه‌های مختلف را به دست گرفته، در توهمی به جا مانده از دوران اقتدار و ترکتازی تلویزیون دولتی، همچنان عوامل تکراری و مشخصی را برای تولید سریال تعیین می‌کند.
این موسسه حالا اما به چنان وضعیت اسف‌باری دچار شده که تلاش می‌کند، آب رفته را به جوی بازگرداند. سیمافیلم این روزها با دستانی خالی، چشم به راه گرفتن موافقت از «نقی معمولی»هاست تا مگر فرجی حاصل شود و تماشاگر رانده شده از شبکه‌های دولتی، بازهم پای برنامه‌ها و سریال‌های سفارشی صداوسیما بنشاند!
از مواردی که سیمافیلم و در راس آن سازمان صداوسیما را دچار اشتباه محاسبه و ایجاد جوّ توهم می‌کند، سپردن عنان تولیدات به افراد و نمایندگان جریاناتی‌ست که دارای کمترین تخصص و دانش تولید فیلم و سریال هستند.
مشخص نیست چرا ریاست صداوسیما به این وضعیت اسف‌بار ورود نمی‌کند؛ اصلاً پیمان جبلی کجاست و چرا مانع این کارشکنی‌ها و از بین رفتن اعتماد عمومی جامعه به رسانه‌ای نمی‌شود که سالهاست تلاش دارد عنوان «ملی» را در مکاتبات و اخبارش مورد تاکید قرار دهد!
پیش از حضور وحید جلیلی و محسن برمهانی در مدیریت عالی صداوسیما، به گمان جریان منتقد، تصور می‌شد که با آمدن این افراد وابسته به طیف اصولگرا، سازمان صداوسیما شاهد تحولات عظیم وعده داده شده خواهد بود.
اما بهار خوش‌بینی و خوش‌خیالی، خیلی زود جایش را به پاییز بدگمانی داد و با گذشت ماه‌هایی پس از گرفتن حکم مدیریتی، مشخص شد نه تنها آنها منشاء اثر و ایجاد کار خاصی در تولیدات تلویزیونی نشدند، بلکه محصولات صداوسیما، مثل گذشته اما با کیفیتی نازل‌تر روی آنتن می‌رود. منتقدان خیلی زود متوجه شدند که «در» باز روی همان «پاشنه» قبلی می‌چرخد و این چرخه معیوب، لنگان‌تر از قبل، معضلات را افزون‌تر و مقدمات گریز مخاطبان را بیشتر و بیشتر مهیا می‌کند!
گفتیم که تصور خیالی مدیران و تصمیم‌گیران صداوسیما، بلای جان تولیدات این سازمان شده و این مجموعه چند ده هزار نفری، با قرار دادن بازوی نظارتی‌اش، -ساترا- حتی نتوانسته در برابر بخش خصوصی اندک‌شمار در نمایش خانگی قدرت رقابت داشته باشد.
همه اینها حاصل بینش اشتباه و پیمودن مسیری غلط توسط مدیران تلویزیون است که مصرانه همچنان معتقدند «مرغ یک پا دارد»!
سهم موسسه سیمافیلم در کوچاندن نیروهای کاربلد و راندن تهیه‌کنندگان و کارگردانان پرسابقه، بیشتر از سایر مدیریت‌های مجموعه صداوسیماست.
سیمافیلم براساس گفته برخی از تهیه‌کنندگان که با آن موسسه همکاری داشتند، با توسل به شیوه‌های مختلف، تلاش مضاعفی برای خالی کردن دست صداوسیما از وجود نیروهای کارشناس به کار برده است!
بدتر از آن اینکه موسسه سیمافیلم با قرار دادن شرایط سخت در برابر تهیه‌کنندگان باسابقه و ایجاد تنگناهای مالی از طریق پرداخت‌های دیرهنگام و تسویه نکردن مطالبات، جو بدگمانی را علیه صداوسیما بیشتر و بیشتر کرده؛ این شیوه راندن و مایوس کردن نیروهای کاربلد، از روال مرسوم در سیمافیلم شده است.
از نمونه‌ای‌ترین این موارد می‌توان به پرداخت نکردن مطالبات محسن شایانفر تهیه‌کننده سریال «حکایت‌های کمال» پس از گذشت ۵سال اشاره کرد.
محسن شایانفر از تهیه‌کنندگان خوشنام و خوش‌حساب سینما و تلویزیون به دلیل پرداخت نشدن مطالباتش از سوی سیمافیلم، دچار مخاطرات اقتصادی شد.
شایانفر در مورد ورودش به پروژه تلویزیونی «حکایت‌های کمال» به بانی‌فیلم گفت: پیش تولید سریال «حکایت‌های کمال» برگرفته از رمانی به همین نام و کارگردانی قدرت صلح میرزایی و با تهیه کننده‌ای به نام اشکان کلید خورده بود که پس از گذشت ۶ ماه و صرف بیش از ۷۰۰ میلیون تومان، شخص تهیه‌کننده موفق به شروع تولید نشد و کار را ترک کرد. سیمافیلم به عنوان مجری طرح در بهمن ماه ۹۶ از من دعوت به همکاری کرد.
شایانفر ادامه داد: این دعوت از من در حالی بود که پیش از آن از چند تهیه‌کننده دیگر هم دعوت شده بود که هیچکدام قبول نکرده بودند. بنده هم به خاطر اینکه بخشی از بودجه پروژه به هدر رفته بود، مسئولیت را قبول کردم و کل پروژه «حکایت‌های کمال» را در ۱۱۰ قسمت آغاز کردم. آن زمان مدیر سیمافیلم دکتر کرمی بود. به ایشان گفتم این سریال با توجه به اپیزودهای ۲۰ دقیقه‌ای، ره به جایی نمی‌برد. او با گشاده‌دستی گفت که جهت ارتقای کار هرچه لازم است انجام بدهیم. بر همین اساس فاز نخست سریال را در ۳۰ قسمت آغاز کردم.
وی ادامه داد: علیرغم اعمال تحریم‌های اقتصادی کشور در اردیبهشت ۹۷ و بروز موج گرانی عجیب و غریبی که سبب تعطیلی بسیاری از پروژه‌ها شد، اما من یک‌تنه با خرج کردن پس انداز و گرفتن قرض، یک روز هم پروژه را متوقف نکردم و پس از ۶ ماه که شهرک تهران قدیم را ساختم، کار فیلمبرداری آغاز شد.
این تهیه‌کننده قدیمی افزود: متاسفانه مسئولین سیمافیلم مدام از اصلاح بودجه سریال به دلیل افزایش زیاد قیمت‌ها طفره می‌رفتند که در نهایت یک ماه مانده به پایان تصویربرداری پروژه، با ۳۰ درصد افزایش موافقت کردند.
شایانفر گفت: بنده به لحاظ حرفه‌ای کار را نه تنها متوقف نکردم بلکه فقط می‌خواستم پخش شود تا این پروژه در مقابل وجدان بیدارشان قرار گیرد.
این تهیه‌کننده با انتقاد از تاخیر در روال پرداخت‌های سیمافیلم در ادامه افزود: پس از پایان ۳۰ قسمت در نهایت، مطالبات عوامل را نصفه-نیمه دادند اما در کمال تعجب در مورد فهرست هزینه‌ها و خرج‌ها و پول‌هایی که از من از جیب خودم هزینه کرده بودم مدام طفره رفته‌اند.
شایانفر با اظهار تعجب از استمرار چنین روال ناعادلانه‌ای در موسسه سیمافیلم نارضایتی خود را از واگذاری ساخت ادامه پروژه «حکایت‌های کمال» به شخص دیگری اعلام کرد.
او گفت: الان بعد از گذشت ۵ سال از پخش سریال «حکایت‌های کمال» نه تنها مطالبات مالی و هزینه‌هایی که به قیمت از دست دادن بخش بزرگی از سرمایه‌ام تمام شد، پرداخت نکرده‌اند، بلکه در کمال ناباوری ادامه ساخت سریالی که من با جان و دل آن را از پروژه‌ای شکست خورده به تولیدی آبرومند رساندم به یکی از آدم‌های خودشان داده‌اند! او هم با همان اکیپی قبلی که من کار کردم و همه مطالبات‌شان را دادم اما متاسفانه آنها ناجوانمردانه رفتار کردند، از دو هفته قبل، پیش‌تولید ادامه سریال «حکایت‌های کمال» را آغاز کرده‌اند.
شایانفر با هشدار در مورد اینکه ادامه این گونه روش‌های ناجوانمردانه، تتمه آبرو و اعتبار سازمان صداوسیما را هم بر باد خواهند داد اعلام کرد: عجیب است که هیچ کدام از مسئولان و مدیران تلویزیون و سیمافیلم پاسخگوی مطالبات من نیست…
بدون دیدگاه