جبار آذین*
سینماگر ارجمند جناب آقای فرحبخش
با درود فراوان و آرزوی تحقق آرزوهای خوب‌تان برای سینمای ایران. بزرگوار؛ آقای پزشکیان، انسانی شریف و صادق و اهل خدمت است و نامه شما هم خطاب به ایشان، حاوی نکات قابل تامل و ارزشمندی است.
با این حال باید به یک نکته اساسی عنایت کرد که ما در ایران، سینمای ملی نداریم؛ آنچه هست سینمای دولتی است که وزیر و معاونان و مدیران آن هم مانند سنوات گذشته نه با معیارهای ملی که بر مبنای اهداف و برنامه‌های دولتی گزینش می‌شوند.
این انتخاب‌ها نیز هیچگاه با یاری سینماگران و نظریه‌پردازان متخصص سینما صورت نپذیرفته و پیوسته توسط کسان دیگر که با سیاست محشورند و از بالا اجرایی شده است.
لذا برای آقایان، با تمام نیت‌های خیرشان، آنچه مهم و خوشایند است، وجود وزرا و مدیران دولتی است که مجریان خوبی برای پیاده کردن برنامه‌ها و سیاست‌های دولت باشند و بس.
در هر حال متن روشنگر و دادخواه شما و دیگرانی که به چنین اقدامی مبادرت نمایند، پژواک صدای سینمای ایران در کشور است، گرچه به مفاد آن توسط مسوولان سیاسی اعتنا نشود. درودتان و سپاس.
*منقد و مدرس سینما
بدون دیدگاه