پرویز پرستویی می‌دانست باید مراقب قلبش باشد ولی وقتی روی صحنه می‌رفت، دیگر به قلبش فکر نمی‌کرد. همه فکر و ذکر او این بود که تماشاگران راضی از سالن بیرون بروند.
۱۶ سال پیش که پرستویی در نقش «فرانکی شلتون» در نمایش «فنز» محمد رحمانیان روی صحنه رفت، چنین وضعیتی داشت.
دوم تیر ماه سالروز تولد این بازیگر است و ما در ایسنا به همین انگیزه، نگاهی بسیار گذرا بر بخشی از کارنامه هنری او داریم اما این نگاه بیشتر متمرکز به تجربیات پرستویی در تئاتر است که در این سال‌ها کمتر به آن پرداخته شده است.
سال ۸۴ پرویز پرستویی بعد از ۸ سال بار دیگر صحنه تئاتر را تجربه می‌کرد. نمایش تازه او، «فنز» ابتدا در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفت و بعد از آن هم در سوئد و دوبی با استقبال تماشاگان ایرانی رو به رو شد.
اجرای این نمایش در جشنواره تئاتر فجر که در تالار وحدت رخ داد، خاطره شیرین نمایش «عشق آباد» را برای پرستویی زنده کرد، نمایشی به کارگردانی داود میرباقری که سال ۷۶ خوش درخشید.
پرویز پرستویی در نمایش «دکل» سال ۱۲۵۳
اما پرستویی پیش از آن هم حضوری مقطعی در تئاتر داشت. مشغله او سینما آنچنان پررنگ شده بود که فرصتی برای حضور در تئاتر باقی نمی‌ماند. بازی در فیلم‌هایی مانند «آدم برفی»، «لیلی با من است»، «آژانس شیشه‌ای»، «مارمولک»، «بید مجنون»،«کافه ترانزیت»،«مرد عوضی»، «روبان قرمز«،«دوئل»،«به نام پدر» و … او را به یکی از مهم‌ترین بازیگران سینمای ایران تبدیل کرده بود. اما این بازیگر هم مانند بسیاری از همکاران خود دوست داشت هر از گاهی فرصتی هم برای بازی در تئاتر دست بدهد تا بار دیگر مجالی برای به روز کردن توانمندی‌های خود داشته باشد.
او که با بازی در مجموعه‌هایی مانند «آشپزباشی»، «زیر تیغ»«خاک سرخ»، «امام علی»، «آپارتمان»، «رعنا» و … برای تماشاگران تلویزیون هم چهره‌ای کاملا شناخته شده بود، سال‌ها پیش از درخشش در سینما و تلویزیون، کارنامه‌ای پربار در تئاتر برای خود دست و پا کرده بود.
اوایل دهه ۵۰ پرستویی جوان با بهزاد فراهانی آشنا شد و به عضویت گروه تئاتر «کوچ» درآمد اما پیش از آن هم تجربه‌های فراوانی در تئاتر به دست آورده بود.
او که از دوره نوجوانی جادوی صحنه را چشیده بود، پیش از آشنایی با فراهانی و عضویت در گروه تئاتر «کوچ»، در نمایش‌هایی همچون «دکه»،«خانه روشن»،«جان نثار»، «تسلیم شدگان»، «صبح طلوع می‌کند»، «غربت»، «مهتابی برای محرومین»،«آن سوی تسلیم» و … روی صحنه رفته بود.
بعد از پیوستن به گروه تئاتر «کوچ» هم در نمایش‌هایی مانند «کوچ»، «عروس»، «شبی در حلبی آباد»، «پتک»، «سنگر» و … بازی کرد و آخرین حضورش در این گروه به سال ۶۷ و بازی در اولین اجرای نمایش «مریم و مرداویج» برمی‌گردد.
پرستویی بعد از آن هم در نمایش‌های دیگری روی صحنه رفت . بازی در نمایش‌های «تنبورنواز» به کارگردانی هادی مرزبان ، «بلبل سرگشته» نوشته مشهوری از علی نصیریان، «معرکه در معرکه» و … بخش دیگری از فعالیت‌های او در عرصه تئاتر است.
از اواخر دهه ۶۰ که حضورش در سینما پررنگ‌تر شد، به همان اندازه فرصت محدودتری برای بازی در تئاتر پیدا کرد ولی بازی او در نمایش‌های موفقی مانند «عشق آباد» داود میرباقری و «فنز» رحمانیان در یاد تماشاگران این دو دوره باقی مانده است. آخرین حضور او در تئاتر به سال گذشته بازمی‌گردد که در دوران دشوار کرونا تهیه‌کنندگی نمایش «غرب حقیقی» به کارگردانی امید سعیدپور را بر عهده گرفت و در کنار یک گروه جوان ایستاد تا نمایش خود را روی صحنه ببرند.
او در همان مقطع با انتشار ویدویی در صفحه شخصی خود تماشاگران را به دیدن تئاتر تشویق کرد.
این بازیگر که در دوران حضور خود در تئاتر در آثاری از نادر ابراهیمی، نیما یوشیج و … بازی کرده بود، در زمینه دکلمه هم دست به تجربیاتی زد که از آن جمله می‌توان به آلبوم «بابایی» به همراهی زنده یاد بیژن مفید، «بی بی جان» با همراهی رسول نجفیان و … اشاره کرد.
با رواج شبکه‌های اجتماعی، پرویز پرستویی بیشتر فعالیت خود را صرف امور خیریه می‌کند و در صفحه او همواره تصاویر و مطالبی در این زمینه وجود دارد.
او امروز، دوم تیر ماه ۶۶ ساله می‌شود.
*عکس از آرشیو بانی‌فیلم
بدون دیدگاه