بانی‌فیلم – مسعود داودی: ممانعت‌های سازمان‌یافته‌ای که از سوی مدیران فعلی سازمان سینمایی بر سر راه اکران نوروزی آخرین ساخته داریوش مهرجویی انجام شده، شائبه‌های مختلفی را به ذهن دوستداران سینما متبادر می‌کند که غرض‌ورزی و کینه‌توزی از جمله انهاست.
اینکه جایگاه و حرمت سینماگر بزرگی مانند داریوش مهرجویی به سادگی بازیچه افرادی قرار می‌گیردکه احتمالاً سن‌و‌سال‌شان حتی به اندازه سال‌های فعالیت این کارگردان باسابقه هم نیست، خبر از خانه‌تکانی‌های سیاسی و جناحی در چارت فعلی مدیریت سینمایی دولت سیزدهم می‌دهد.
هرچند سابقه چنین واکنش‌ها و برخوردهایی با مهرجویی به دوران دولت احمدی‌نژاد و مدیریت محمدرضا جعفری‌جلوه برمی‌گردد، اما شاید گذشت ۱۶سال از زمان آن برخوردهای حذفی تیم جعفری جلوه با فیلم «سنتوری»، نشان می‌دهد که «در»، همچنان روی همان «پاشنه» می‌چرخد!
دوگانه‌گویی‌هایی که توسط یکی از مدیران سازمان سینمایی که سابقه حضور در بیشتر دولت‌ها با گرایش‌های مختلف سیاسی را در کارنامه‌اش دارد(!) و اعلام قطعی بیرون گذاشته شدن «لامینور» مهرجویی از جدول اکران نوروز۱۴۰۱ شاید در یک نگاه کلی، نوعی قدرت‌نمایی از سوی کسانی است که عَلَم تفرقه دولت ابراهیم رییسی را با فیلمسازان مهم سینمای ایران بر دوش می‌کشند!
قربانی کردن فیلم کارگردانی مانند مهرجویی می‌تواند پیام روشنی برای دیگر سینماگران مستقلی باشد که تولید و ساخت فیلم‌های‌شان را با بودجه‌های بخش خصوصی و خارج از سفره بودجه‌های پررنگ‌و‌لعاب و پُروپیمان نهادهای دولتی و شبه‌دولتی می‌سازند.
پیشگیری از اکران فیلم «لامینور» مهرجویی در حالی توسط تیم محمد خزاعی در سازمان سینمایی انجام می‌شود که تولیدات بازاری و تجاری نه تنها با محدودیتی روبرو نیستند بلکه بخش بزرگی از حوزه ساخت و اکران سینماهای کشور را نیز در اختیار گرفته‌اند.
وقتی از منظر مدیران فعلی سینمایی که مشابهت‌های رفتار و عملکرد‌شان با دوران ریاست جواد شمقدری، قابل مقایسه است، فیلمسازی مانند داریوش مهرجویی «غریبه» می‌شود، باید مسلم بدانیم که قرار است بخشی از فیلمسازان وارد چرخه تولید شوند که به احتمال فراوان بیشترشان جزو «سفره‌نشینان» فرهنگی و هنری هستند!
غفلت سیاستگذاران و مدیران فعلی سینمایی از این موضوع که فرایند تولید در سینما، فرایندی مبتنی بر خلاقیت و استعداد فردی‌ست؛ این روال با دستور دادن و امر کردن محقق نمی‌شود هرچند به نظر می‌رسد این غفلت در طول سالیان متمادی، میان مدیران سیاستگذاری و اجرایی به رویه‌ای عادی تبدیل شده است!
بی‌توجهی تیم خزاعی به بیانیه حمایت دو تشکل مهم خانه سینما در پشتیبانی از داریوش مهرجویی و اکران فیلم لامینور»، نشان می‌دهد که طرح مقابله با سینماگران صاحب‌سبک از مدت‌ها پیش برنامه‌ریزی شده است.
باید به جماعتی که در حال حاضر عهده‌دار مسئولیت سارمان سینمایی هستند یادآور شویم که آنها هم مانند میزنشینان قبلی ارشاد، نمی‌توانند نام سینماگر بزرگی چون داریوش مهرجویی را پاک کنند؛ آنها نباید فراموش کنند که هویت سینمای پس از انقلاب مدیون حرمت فیلم «گاو» این کارگردان است…
عکس از آرشیو بانی‌فیلم
بدون دیدگاه