بانی‌فیلم:

باب دیلن اسطوره موسیقی امروز درحالی هشتادسالگی‌اش را جشن می‌گیرد که همچنان از موسیقیدانان مورد توجه است. او تنها موسیقیدانی‌ست که موفق به کسب جایزه نوبل شده.
سایت دویچه وله نکاتی در باره باب دیلن منتشر کرده که خواندنی‌ست.
باب دیلن، اسطوره‌ موسیقی راک و بومی آمریکا، ۲۴ مه ۲۰۲۱ هشتادمین سالگرد تولدش را جشن می‌گیرد. تا کنون بیش از یکصد میلیون نسخه از آلبوم‌های او به فروش رفته‌اند.
اگر باب دیلن مانند خواننده دیگر آمریکایی الویس پریسلی جوانمرگ هم شده بود، شهرت و محبوبیتش، به احتمال نزدیک به یقین از امروز کمتر نبود. او ۲۵ سال هم نداشت که برخی از ترانه‌هایش به سرود همایش‌های صلح‌طلبان و آواز نسل شورشی و معترض دهه‌ی شصت میلادی تبدیل شده بود.
باب دیلن خود می‌گوید که از ده دوازده سالگی شیفته‌ نواختن گیتار و سازدهنی و آواز خواندن بوده است. او اواخر دهه‌ پنجاه میلادی شیفتگی خود را جدی‌تر می‌گیرد و وارد عرصه‌ی موسیقی می‌شود.
“زمانه در حال تغییر است”، سومین آلبوم باب دیلن بود. این آلبوم در سال ۱۹۶۴ به انتشار رسید و تمام ترانه‌های آن سروده خود باب دیلن هستند. این ترانه‌ در فهرست ۵۰۰ آهنگ برتر تمام ادوار که مجله رولینگ استون در رتبه ۵۹ قرار دارد.
یکی از مشهورترین ترانه‌های باب دیلن “همچون یک خانه به دوش” (Like a Rolling Stone) نام دارد. این ترانه همان هفته اول انتشار در صدر پرفروش‌ترین صفحه‌های موسیقی در آمریکا قرار گرفت.
مهم‌ترین بدعت او را می‌توان اهمیت دادن به کلام و به ویژه نزدیک کردن ترانه به شعر مدرن قرن بیستم دانست. تصویری از باب دیلن و جون بائز، دو چهره بنام موسیقی بومی آمریکا در سال ۱۹۶۳.
باب دیلن تلاش می‌کرد از تبدیل شدن به نماد جنبش اجتماعی جلوگیری کند. او در سال ۱۹۷۴ ترانه‌ای خواند که در آن بر این بی‌میلی تاکید می‌کند: «هیچگاه وظیفه نداشتم که کل جهان را از نو بیافرینم / و هرگز قصد نکرده‌ام فرمان حمله صادر کنم.»
برخی از منتقدان دیلن را متهم کردند که برای برگزاری کنسرت در پکن و شانگهای تنها به خواندن ترانه‌هایی اکتفا کرده که مقام‌های امنیتی و اداره سانسور چین با اجرای آنها موافقت کرده‌ بودند.
باب دیلن در طول چندین دهه فعالیت هنری خود با ستارگان بزرگی همکاری کرده و به روی صحنه رفته است.
شان ویلنتز، یکی از “دیلن‌شناسان” معروف درباره جایگاه این خواننده و ترانه‌سرا می‌گوید: «آنچه باب دیلن به ویژه در دهه شصت میلادی انجام داد، این بود که اندیشه و احساساتی را که دیگران از بیان آن قاصر بودند، در قالب کلام بگنجاند.»

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *