سریال «ن.خ» اثری شیرین، خنده آور و قابل توجه است که وقت بیننده را هدر نمی‌دهد، البته می‌توان گفت فصل سوم فاقد یک داستان گیراست که بتواند داستانک‌های مختلف را به هم پیوند بزند.
بهمن عبداللهی در گفتگو با ایرنا، با اشاره به ویژگی‌های سریال نون.خ۳ که از شبکه یک در حال پخش است توضیح داد: به یک معنا باید رویکرد سعید آقاخانی را ستایش کرد که توانسته یک مجموعه شاد و سرحال را در فضایی به دور از آپارتمان و زندگی شهری – و طبق معمول، کلانشهر تهران- خلق کند. کاری که در مناطق بکر کردنشین شکل گرفته و می کوشد در بستر تعریف ماجراهای طنز و کمیک نگاهی هم به آداب و رسوم و ویژگی های این جغرافیا بیندازد. درباره خود اثر در یک نگاه کلی می توان گفت؛ ن.خ پس از سه سال حضور در خانه ها، حالا دیگر مخاطب خودش را پیدا کرده، پخته تر شده و از آنجا که شخصیت هایش را قبلا معرفی کرده فرصت دارد تا به بیان داستان خود بپردازد. مشکل اصلی این مجموعه از همین نقطه آغاز می‌شود. در واقع ن.خ در فصل سوم فاقد یک داستان قوی و گیراست که بتواند اپیزودهای مختلف را به هم پیوند بزند.
عبداللهی با مرور اتفاقات ۱۰ قسمت اول فصل سوم این سریال افزود: جز چند ماجرا مثل به هم خوردن جشن عروسی شیرین بر اثر گم شدن داماد، پیدا شدن رگه طلا در روستا، واریز چهار میلیارد تومان به حساب نورالدین و متعاقباً ازدواج پنهانی او با نازنین در پیرنگ داستان اصلی چیزی نیست. در واقع تمام طول سریال پر از سکانس هایی از کل کل شخصیت ها با هم یا اتفاقات جاری پیرامون آنهاست. بنابراین اگر یک درام قوی که این داستانک ها را به هم پیوند دهد وجود داشت این مجموعه را به اثری بسیار بهتر مبدل می کرد.
خالی از جذابیت‌های توریستی
مولف کتاب سی سال سینمای کودک و نوجوان با اشاره به تصویربرداری سریال در غرب کشور اظهار داشت: آقاخانی و تیم نویسندگانش تلاش کرده اند در بستر معرفی جغرافیای اثر قدردانی نیز از این مردمان دوست داشتنی داشته باشند و در عین حال این اقلیم را معرفی کرده باشند. اما مخاطب حداقل در این فصل چیزی از جذابیت‌های توریستی نمی بیند. آداب و سنن منطقه هم در حد پوشش و قدری گویش باقی می ماند و تنها در برخی قسمت ها به منبع گسترده گیاهان دارویی اشاراتی می شود. دوربین از روستا بیرون نمی رود و ما ناچاریم به همان تصاویر زیبای کارت پستالی تیتراژ بسنده کنیم.
این روزنامه‌نگار افزود: با این حال ن.خ در فصل جدید سرشار از موقعیت‌ها و ماجراهای بامزه و خنده آور است، دیالوگ‌های خوبی نوشته شده و چالش میان شخصیت ها را به درستی و بامزگی ارائه می‌کند. (مثل مکالمات کیوان و همسرش یا نورالدین با دیگران). برخی شخصیت ها مثل سلمان که سلطان اعتماد به نفس است و ادریس که ترس نگهداری ویدئو را دارد عالی طراحی شده اند. همچنین شوخی‌های مناسبی با دغدغه های مردم و دولت دارد که به عنوان مثال می‌توان به شوخی با معضلات پراید، بورس، تولد نوزاد در کانادا و … اشاره کرد.
افزودن شخصیت‌های بی‌مورد
عبداللهی اضافه شدن شخصیت‌های متعدد را یکی از نقاط ضعف سریال دانست و توضیح داد: ظاهرا نویسندگان برای آنکه دستشان پر باشد تا توانسته اند شخصیت‌های متعدد به قصه اضافه کرده اند که در تنگدستی قصه پردازی بتواند کمک حالشان باشد. این رویکرد گاه نه تنها کمک شایانی در بیان قصه لاغر مجموعه نکرده بلکه به ضرر اصل ماجرا تمام شده است. مثال واضحش حضور توریست های چینی است که در روستا کنگر خورده و لنگر انداخته اند. هیچ کارکردی هم در قصه ندارند جز اینکه به واسطه حضورشان و تیغ زدن مهیار از آنها موقعیت کمدی تولید شود. می بینید که چنین چیزی اتفاق نیفتاده و اساسا بعد از یکی دو قسمت حضور آنها بی مورد به نظر می‌رسد. بگذریم از اینکه معلوم نیست چرا فقط توریست چینی؟ و از دیگر کشورها هیچ!
کرونا پیش پا افتاده فرض شده است
منتقد سینما و تلویزیون با انتقاد از این که معضل کرونا در سریال بسیار پیش پا افتاده فرض شده تاکید کرد: زمان اتفاق افتادن همه ماجرا با همه گیری بیماری کرونا همزمان شده است. ظاهراً به نظر می رسد در فصل جدید تم اصلی مشکلات و مصائب همین ویروس باشد، چنان که سال گذشته زلزله بوده و سال قبل تر تخمه آفتابگردان. اما با تماشای مجموعه معلوم شد که نه تنها از این بستر استفاده مناسبی در داستان و ساختار نشده بلکه متاسفانه این معضل فراگیر جهانی بسیار پیش پا افتاده فرض شده است.
وی افزود: رسانه ای مانند تلویزیون زمینه مساعدی برای آموزش همگانی و ارتقای سطح مرادوات اجتماعی است، اما متاسفانه به وفور شاهد تجمع اهالی در مراسم عروسی، قابلمه پارتی و موارد مشابه تا حد پذیرایی عمومی هستیم. از فاصله گذاری و شستن دست و دیگر پروتکل‌ها خبری نیست و به چند تذکر بسنده شده. کاش نویسندگان و کارگردان به این نکته توجه بیشتری داشتند، درست مثل توجه شان به مقوله تفکیک زباله و رها نکردن پلاستیک در طبیعت!
نمایش همدلی و صمیمیت روستاییان
عبداللهی با اشاره به محتوای سریال عنوان کرد: ن.خ از آن کارهایی است که نه حاوی شوخی های جلف و زننده است. نه آنقدر گلدرشت است که توی ذوق بزند و نه آنقدر بازیگر مشهور دارد که به شهرتشان متکی باشد. در عوض مجموعه‌ای از بازیگران شیرین و یکدست دارد که قاعدتا برخی بهتر از بقیه از پس کار برآمده اند مثل بازیگران نقش سلمان، ادریس، بهادرخان مرده شوی و کیوان.
وی ادامه داد: یکی از ویژگی های بیادماندنی این مجموعه نمایش همدلی و صمیمیت روستاییانی است که از حداقل امکانات محرومند. در یکی از سکانس‌ها – که از قضا کاملا جدی است – نورالدین می‌خواهد مبلغی برای کمک به خرید ویلچر یکی از اهالی بپردازد؛ اما چند نفر بدون هیچ چشمداشتی از نورالدین در این کار سبقت گرفته اند. در مجموع می توان گفت ن.خ- فصل سوم اثری شیرین، خنده آور و قابل توجه است که وقت بیننده را هدر نمی‌دهد.
به گزارش ایرنا، نون خ به کارگردانی سعید آقاخانی داستانی اجتماعی و آمیخته با طنز دارد و در هر فصل ضمن تمرکز بر یک موضوع فرهنگی- اجتماعی و اقتصادی و با محوریت نورالدین خانزاده (با بازی سعید آقاخانی) و خانواده و همسایگان و دوستانشان سعی در بیان برخی از حقایق روز جامعه دارد.
بدون دیدگاه