محمد حقیقت
«علت مرگ نامعلوم» را سه سال پیش دیدم، سخت و بی نهایت ماهرانه توجه‌ام را جلب کرد.
در حیرت بودم که چرا این فیلم در جشنواره فجر آن سال به نمایش درنیامد.
این اثر که به طور قطع از بهترین فیلم‌های آن سال بود، سخت مورد بی‌مهری قرار گرفت و چه خوب که سرانجام به پرده آمده است.
در این فیلم، گروهی از مسافران که آشنایی چندانی با هم ندارند در سپیده‌دم در مینی بوسی از شهر شهداد به مقصد کرمان حرکت می‌کنند.
در میان راه سرنشینان متوجه می شوند که یکی از مسافران به طرز مرموزی فوت کرده، دیگران به جستجوی هویت او برمی‌آیند اما چیزی دستگیرشان می‌شود که این جمع آنها را از هم می ‌پاشد…
کارگردان «علت مرگ نامعلوم» توانسته براساس یک سناریو بسیار سنجیده، با میزانسی درخشان، یک درام اجتماعی را که وقایع قابل لمسی دارد، به تصویر درآورد.
فیلمساز، ذره ذره و با چینش مینیاتوری، وقایع را پیش می‌برد. لوکیشن‌های وسترن گونه فیلم، به فضاسازی داستان مهیج آن بسیار کمک کرده است.
علی زرنگار که پیش از این در سناریو‌ی فیلم‌های «چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت»- و «بدون تاریخ بدون امضا» از ساخته‌های وحید جلیلوند را نوشته بود، استعدادش را در نوشتن فیلمنامه نشان داده بود.
او در این اثر سینمایی خود، «علت مرگ نامعلوم»، سنگ تمام گذاشته است.
در فیلم زرنگار باید به حضور بازیگران هم اشاره کرد که به خوبی در خلق داستان و پیشروی فیلم موثر بوده‌اند.
این فیلم که از سینمای مستقل و غیردولتی ایران به تهیه کنندگی مجید برزگر ساخته شده است، نوید یک استعداد جدید و پرمایه‌ای به نام علی زرنگار را می دهد.
به سینمادوستان راستین توصیه می‌کنم همه با هم به دیدن «علت مرگ نامعلوم» بروند تا متوجه شوند که علت مرگ چیست و دلیل یک فیلم خوب کدام است!

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *