نقاشی‌های شاعر روی دیوار نمایشگاه

احمدرضا احمدی بیشتر به عنوان شاعر شناخته می‌شود و خودش گفته که برای فرار از افسردگی به سمت نقاشی رفته. نمایشگاه جدیدش هم با همین فلسفه شکل گرفته است.
تلفن را برمی‌دارم و امیدوار هستم که بتوانم اجازه‌ی ملاقات با نقاشِ رنگ‌ها را پیدا کنم. این روزها گفته می‌شود که یک خط تلفن ثابت دارد و فقط آن را جواب می‌دهد.
تماس می‌گیرم؛ تلفن را برمی‌دارد و قبل از هر کلامی وقتی او را استاد خطاب می‌کنم، با فروتنی می‌گوید: «من استاد نیستم. من فقط احمدرضا احمدی هستم!»
با وجود اینکه آقایِ احمدی خطاب کردن او کمی برایم سخت است، اما با «آقای احمدی» مکالمه را ادامه می‌دهم و از او ملاقاتی کوتاه برای مصاحبه درباره نمایشگاه اخیرش را درخواست می‌کنم.
با کلامی که همچنان همراهی همیشگی‌اش با رسانه‌ها را در خود مستتر دارد، با اشاره به حضورش در مراسم افتتاحیه نمایشگاه «لکه‌ای از عمر بر دیوار بود»، چنین می‌گوید: «آن روز هم به زور خودم را کشاندم و به گالری رفتم. ۸۲ سال سن دارم و نمی‌توانم زیاد جابه‌جا شوم. هرچه می‌خواستم بگویم را در تابلوهایم گفته‌ام.»
با این نگاه، ترجیح می‌دهم مکالمه را با حال و احوال کوتاهی تمام کنم، اما دوباره به تماشای به آثاری برگشتم که احمدرضا احمدی برای فرار از افسردگی دست به خلق آنها زده است.
آثاری با سبک آبستره که این روزها در فضای هنرهای تجسمی و در رشته نقاشی برخی هنرمندان پیرو آن هستند. از نگار قیامت که اخیرا نمایشگاهی هم در گالری اعتماد داشته تا خود احمدرضا احمدی که آثارش در دسته‌بندی این سبک قرار می‌گیرند و نمی‌گیرند. اما سبک آبستره چیست؟

اگر برای اولین بار با آثار هنری‌ای که در دسته‌بندی سبک آبستره قرار می‌گیرند، مواجه شوید، شاید بپرسید که این اثر را نقاش کشیده است؟ خب من هم می‌توانم رنگ روی بوم بریزم و تابلو نقاشی بکشم!
هنر انتزاعی یا آبستره در قرن بیستم میلادی شکل گرفت و درواقع سبکی محسوب می‌شود که طراحی‌ها و اصول تصویرسازی از زندگی طبیعی را درهم شکسته و فرم و رنگ را به انفجار وا می‌دارد. هنر آبسترکت معنا ندارد و فرمی است و نقاش ممکن است برای اثر خود یک داستانی هم داشته باشد اما آن داستان دیگر خارج از نقاشی است و مخاطب بدون آن داستان هم می‌تواند نقاشی را ببیند.
درباره احمدرضا احمدی اما اگرچه به گفته‌ی خود او این آثار برای فرار از افسردگی خلق شده‌اند و داستان افسردگی این شاعر را پشت خود دارند اما چنین به نظر می‌رسد که این هنرمند به صورت تفننی دست به نقاشی کردن زده و اینکه بخواهیم مطلقا کارهای او را به یک سبک نسبت دهیم، چندان درست به نظر نمی‌رسد.
یکی دیگر از نکاتی که وجود دارد، به تعدد و شباهت آثار نقاشی آبستره بازمی‌گردد که شما را از تمیز دادن آثار برخی هنرمندان این سبک ناتوان می‌کند. در عین حال اما پیشینه هنرمندان این سبک و شیوه اجرایی آن‌ها می‌تواند راهی برای تمایز باشد که درباره احمدرضا احمدی به نظر می‌رسد که در کنار داستانی که او برای خلق این آثار داشته، پیشینه‌اش در هنرهای دیگر چون ادبیات و نمایشنامه‌نویسی به مدد او آمده تا راهی برای تمایز آثار او باز کند.
اگرچه پیشینه احمدرضا احمدی باعث شده تا آثار نقاشی او بیش از سایر هنرمندانی که پیرو این سبک هستند، مورد توجه قرار گیرد اما آنچه که درنهایت ارزش هنری این آثار را مشخص می‌کند در درجه اول تاریخ و درجه دوم بازار هنر است. آثاری که با تمرکز بر روی سبک آبستره خلق می‌شوند، اغلب شباهت‌های نزدیکی به هم دارند اما علی‌رغم همین شباهت باز هم شما می‌توانید آثار هنرمندان مختلف را از هم تمیز دهید؛ و این همان چیزی است که بازار هنر در میان هزاران اثری که به سبک آبستره خلق می‌شوند، به آن توجه می‌کند.