حمیدرضا صدر، مفسر فوتبال، منتقد سینمایی، روزنامه‌نگار صاحب‌سبک و نویسندۀ رُمان‌های تاریخی بود، اما آنچه بیش از همه صدر را به چهره‌ای شناخته شده برای مردم تبدیل کرد، حضورش در برنامه‌های تلویزیونی و صحبت از فوتبال و زندگی در کنار چهره‌ای به نام عادل فردوسی‌پور بود. او که با مرگ‌اش آرزوی فردوسی‌پور را که می‌گفت «کاش می شد دوباره کنار هم بنشینیم و فوتبال ببینیم تا دوباره محو حرکت دستانش بشویم.» دست نیافتی کرد.
به گزارش ایسنا، تیر ۱۴۰۳ سومین سالگرد کوچ حمیدرضا صدر، مفسر فوتبال، منتقد سینمایی، روزنامه‌نگار صاحب‌سبک و نویسندۀ رُمان‌های تاریخی است که با همۀ شور و شوقی که به زندگی داشت گرفتار سرطان شد و پس از جدالی جانکاه دور از ایران چشم از جهان بست.
ورودش به تلویزیون و صحبت از فوتبال، به واسطه چهره و کلام متفاوتی که با دیگر کارشناسان ورزشی صداوسیما داشت، از همان ابتدا نظرها را به خود جلب کرد. خودش این‌گونه می‌گفت که «ورودم به صداوسیما در ابتدا عده‌ای را با این علامت سؤال مواجه کرد که این دیگر از کجا آمده که در مورد فوتبال صحبت می‌کند اما بعدها گفتند که طی نظرسنجی‌هایی که انجام شده، خیلی‌ها استقبال کردند که یکی از زاویه زندگی به فوتبال می‌پردازد.»
صدر این نگاه رو به جلو را در قبال نوشتن درباره سینما در نشریه‌های تخصصی هم داشت. زمانی پای ثابت مجله فیلم بود و برای نخستین بار در سال ۶۲ در این نشریه نوشت؛ هنگامی که برای اولین بار نوشته‌اش را خواند هیجان زده شد اما بعدها که دوباره آن را خواند، از متنش لذت نبرد. او پس از تعطیلی «مجله هفت» که آن را ناجوانمردانه خوانده بود، دیگر به طور مستمر درباره سینما ننوشت و معتقد بود دیگر دوران آن گونه نقدها به سر آمده است.
اما آنچه بیش از همه صدر را به چهره‌ای شناخته شده برای مردم تبدیل کرد، حضورش در برنامه‌های تلویزیونی و صحبت از فوتبال و زندگی در کنار چهره‌ای به نام عادل فردوسی‌پور بود. او زمانی در برنامه‌های «نود» فردوسی‌پور هم حضوری فعال داشت و معتقد بود که «این برنامه از فراموش شدن فوتبال جلوگیری می‌کند». می‌گفت: «متاسفانه فوتبال ایران به خودی خود نه زنده هست و نه پویا اما «نود» نقاط تاریک و سیاه این رشته ورزشی را با نگاهی نقادانه به تصویر می‌کشد و حفظ توجه به یک رشته ورزشی به خودی خود کاری مهم و شایسته تقدیر است.»
صدر در دهه ۹۰ در بسیاری از برنامه‌های زنده فوتبالی در شبکه سه سیما حضوری پررنگ داشت. جام جهانی ۲۰۱۸ بود که او با حضور در ویژه برنامه فردوسی پور (سال ۹۷)، به همراه محمدرضا احمدی در استودیو و محمدحسین میثاقی (گزارشگر)، پای ثابت نقد بسیاری از فوتبال‌ها بود.
حمایت صدر از فردوسی‌پور در مقطعی که از سوی سایمون کوپر نویسنده «فوتبال علیه دشمن» به ترجمه غیرقانونی کتابش متهم شد هم برای همیشه در یادها مانده است؛ هرچند که این موضع‌گیری از سوی بسیاری با انتقاد همراه شد.
البته همکاری این مفسر فقید ورزشی با صداوسیما فقط به برنامه‌های شبکه سه و عادل فردوسی‌پور محدود نمی شد. او سال ۹۴ در برنامه «آن سوی نیمکت» شبکه ورزش هم به عنوان کارشناس ثابت حضور داشت؛ برنامه‌ای که به گواه نظرسنجی‌های صداوسیما، یکی از پربیننده های شبکه ورزش هم بود. آن‌سوی نیمکت، رخدادهای فوتبال جهان را با رویکردی عمدتاً تاریخی، جامعه‌شناسانه و فنی، مورد بررسی قرار می داد.
همکاری با مجموعه مستند «تاریخچه شهرآورد فوتبال ایران» که برای شبکه مستند ساخته شد و صدر در مقام کارشناس حضور داشت، از دیگر فعالیت‌های او با تلویزیون محسوب می شود.
او در سال‌های آخر عمر اغلب در آمریکا زندگی می‌کرد و همکاری‌اش با صداوسیما هم تنها به چند ارتباط تصویری با برنامه «فوتبال ۱۲۰» محدود شده بود که از سوی فردوسی‌پور تهیه می‌شد.
پیام احساسی و امیدبخش فردوسی‌پور، پس از اطلاع یافتن از وخیم شدن بیماری صدر و جمله معروف «من عاشق حرکات دست شما در هنگام تماشای فوتبال هستم و امیدوارم تا بهبودی کامل، شرایطی فراهم شود که باز هم مسابقات حساس داخلی و خارجی را با هم تماشا کنیم.» بارها در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی دست به دست شده بود تا یادآور روزهای فوتبالی این دو دوست در صداوسیما باشد. هرچند صدر پرونده حضور در تلویزیون را خیلی زودتر از این‌ها بسته بود. او دو سال قبل از درگذشت‌اش در پاسخ به اینکه چرا از صداوسیما رفت، در فضای مجازی چنین گفته بود: «دیگر کسی حوصله ما را ندارد. در عین حال بی‌ادعا و بی‌تعارف، نوبت جوان‌ها رسیده که لبالب از استعداد هستند.»
حمیدرضا صدر در روزهایی پایانی عمرش از آرزوهایش و علاقه به «فوتبال» و البته «زندگی» گفته بود. آخرین «آرزو» های که برای سلامتی مردم و ورزش کشورش داشت.
اتفاق کم‌سابقه پس از مرگ او این بود که در چهلمین روز درگذشت اش، کتابی از او منتشر شد که روایت خود او بود.
کتابی با عنوان «از قیطریه تا اورنج کانتی» که از تمام روزهایی که با سرطان مبارزه می‌کرد و پر است از اطلاعات مختلف پزشکی با ارجاعات فوتبالی و سینمایی و به همین خاطر به چاپ‌های متعدد رسیده و پزشکان هم برای اطلاع از آخرین شیوه‌های مقابله با سرطان از کتاب استقبال کرده‌اند چون با جزئیات دوران درمان در آمریکا را هم توضیح داده است.
سابقه داشته پس از مرگ کسی کتاب منتشرنشده یا خاطراتی که ترجیح می‌داده در حیات منتشر نشود را منتشر کند اما اینکه خود شخص راوی ذره‌ذره آب‌شدن خود باشد اتفاق به نسبت تازه‌ای بود.
حمیدرضا صدر، نویسنده، منتقد سینما و مفسر ورزشی ۲۵ تیرماه ۱۴۰۰ در آمریکا از دنیا رفت.
بدون دیدگاه