جبار آذین
سریال سفارشی و حکومتی سی قسمتی «معاویه» ساخته احمد مدحت کارگردان باسابقه مجموعه‌های تلویزیونی عربستان با حمایت سیاسی و مالی حکومت سعودی و سرمایه صد میلیون دلاری و همکاری چند کشور عربی تولید شده و به رغم تبلیغات و جنجال‌ها و حاشیه پردازی‌های برنامه‌ریزی شده و واکنش‌های احساسی و سیاسی وعقیدتی برخی گروه‌ها و کشورهای اسلامی، اثر مهم و شاخص و از هیچ نظر واجد امتیازهای آثار درجه یک هنری نیست.
آنچه سبب جار و جنجال پیرامون این سریال رده دو شده، نوع و نحوه بازگویی و بازنمایی یکجانبه و غیرعلمی و غیرمستند وقایع تاریخ اسلام است.
در واقع «معاویه»، روایت سلیقه‌ای، اعتقادی وسیاسی قشری از مسلمانان است که بر سوءتفاهم‌های تاریخی دامن زده.
این سریال نه فقط با روایت‌های شیعی از تاریخ اسلام و شخصیت‌های صدر اسلام مغایر است که با واقعیت‌های تاریخی نیز همسو نیست.
معاویه در این سریال یک انسان زیرک و سیاستمدار بزرگ، شریف، خانواده‌دوست، اسلام پناه، خیرخواه امام”علی” و حسنین”ع”، کشورگشا، حاکمی
قدرتمند، مدافع حقوق زنان، بنیانگذار حکومت اموی، سرکوبگر قَدَر و البته دلسوز مخالفان حکومت خود، آینده نگر و احیاگر سنت‌های عربی است و در یک کلام، درحد یک شخصیت سترگ و کم نظیر “تطهیر”شده است.
این در حالی است که برخی مورخان اسلامی و غربی و شرقی، چهره‌ای دیگر از او ترسیم کرده‌اند که شباهت چندانی با معاویه سریال عربستان سعودی ندارد!
او فردی جاه و قدرت طلب، بی‌رحم، زنباره، شرابخواره، دنیاپرست، و البته حاکمی که اسلام سلطنتی را ایجاد کرد، توصیف شده است.
در سریال «معاویه»، امام”ع” انسانی حکومت‌طلب،حاکم و سیاستمداری ناتوان، مسلمانی دینمدار و ماجراجو به نمایش در آمده و خلافت امام حسن”ع” رد شده و امام حسین”ع” به عنوان یک خارجی که به قتل می‌رسد، تصویر شده است.
سریال «معاویه» با آنکه چندمین سریال سازنده آن است،اما از نظر ساختار هنری و کارگردانی و فضاسازی‌های تاریخی و پردازش مقبول کاراکترها و جذابیت‌های بصری و دراماتیکی در سطح آثار درجه دو تلویزیونی است؛ سریال، هیچ نکته بارزی از منظر فنی و هنری ندارد و حتی در حد تولیدات سرگرم‌کننده نیز مخاطب را با خود همراه نمی‌کند. اغلب صحنه‌آرایی‌های نمایشی آن، بیننده را به یاد سریال‌های سطحی عاشقانه تاریخی ترکیه‌ای می‌اندازد.
سریال «معاویه» که با طراحی هدفمند سیاسی تولیدشده در کشور تونس فیلمبرداری شده و برای مسدود کردن راه مخالفت‌های احتمالی با مضامین سریال، بازیگران آن از کشورهای عربستان سعودی، مصر، اردن، سوریه و تونس انتخاب شده‌اند.
در این سریال آجین اسماعیل و ایاد نصار ایفاگر نقش‌های معاویه و علی هستند که در کل بازی‌هایشان خوب است و در ساخت دکورهای دمشق و آرایش زنان سریال، نگاه تاریخی لحاظ نشده و به معماری و تیپ زنان امروز شبیه‌اند.
سریال «معاویه» که پیشتر هم در برخی کشورهای عربی و غربی،
فیلم‌ها و سریال‌هایی با همین موضوع‌ها ساخته شده‌اند،
مجموعه‌ای فاخر و ارزشمند نیست و یک سریال سطحی شبه تاریخی و سیاسی و عقیدتی است که تماشاگر ایرانی را به یاد فیلمفارسی‌های بی‌سر و ته و بازاری سال‌های دور ایران می‌اندازد و بعد از تماشا هم به سهولت از اذهان می‌رود.
بدون دیدگاه