طرح موظفی«مطالعه مردم‌شناسی راه‌های انتقال میراث ناملموس به کودکان در میان زرتشتیان، با تأکید بر قصه و آیین» در پژوهشکده مردم‌شناسی انجام و به اتمام رسید.
به گزارش روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، مریم پهلوان شریف مجری طرح با اعلام این خبر گفت: میراث‌فرهنگی ناملموس، به تولیدات و فرایندهای فرهنگی گفته می‌شود که با گذشت زمان و از نسل‌های پیشین باقی مانده‌اند. با این تعریف، بخش عمدهای از فرهنگ، مانند قصهها، ترانهها، خوراک، پوشاک، هنر، صنایع دستی، آیینها و…. به عنوان میراث‌فرهنگی به شمار میآیند که قابلیت ثبت، ضبط و پاسداری دارند.
او افزود: دین زرتشتی یکی از چهار کیش رسمی، و زرتشتیان یکی از اقوام ساکن در کشور ایران هستند که آیینها و عناصر فرهنگی بسیاری را در گستره فرهنگ زرتشتی به نمایش میگذارد.
پهلوان شریف اظهارکرد: بسیاری از زرتشتیانی که اکنون ساکن شهر تهران هستند، مهاجرینی را تشکیل میدهند که از شهرها و روستاهای دو استان یزد و کرمان کوچ کرده‌اند. اکنون سه شهر تهران، یزد و کرمان از مهمترین سکونتگاههای زرتشتیان در ایران است. با توجه به اینکه میراث‌فرهنگی ناملموس، نقش مهمی در گفتوگوی بین فرهنگ‌ها و اقوام مختلف ایفا می‌کند.
این پژوهشگر تصریح‌کرد: در این پژوهش، با استناد به روشهای مردم‌شناسی، به مطالعه و بررسی چگونگی انتقال میراث ناملموس با تأکید بر دو عنصر فرهنگی (قصه و آیین) به کودکان زرتشتی در دو شهر تهران (به عنوان کانون سکونت زرتشتیان در پایتخت) و شهرهای اردکان و یزد (به عنوان نمونهای از مراکز سکونت زرتشتیان در بافت سنتی) پرداخته شده است. همچنین چگونگی انتقال میراث ناملموس به نسل‌های جوان در میان زرتشتیان، در قالب مباحث زیر مورد شناخت و بررسی قرار گرفته است.
مجری طرح «مطالعه مردم‌شناسی راه‌های انتقال میراث ناملموس به کودکان در میان زرتشتیان، با تأکید بر قصه و آیین» گفت: مبحث نخست، به بیان برخی از آیینهایی اختصاص دارد که از گذشته تاکنون در جامعه زرتشتیان پویا و زنده است و هماکنون برخی به صورت سنتی و برخی دیگر به صورت گردهماییهای بزرگ با توجه به تغییرات جامعه سنتی و مطابق با جامعه شهری مدرن برگزار خواهند شد و از این جهت که میتوانند آثار عمیقی بر سایر اعمال فرهنگی و انتقال میراث ناملموس به نسل‌های بعد بگذارند، مورد اهمیت قرار گرفته است.
او افزود: مبحث دوم به بررسی برخی از سفرههای نذری و نقش کلیدی عنصر قصه که یکی از مهمترین کارکردهای آن، انتقال میراث ناملموس به نسل‌های جوان است، پرداخته می‌شود. فصل سوم نیز به اهمیت دو عنصر نمادین در میان زرتشتیان و اهمیت هر یک در انتقال میراث ناملموس اختصاص دارد. در این فصل استفاده از پوشاک سنتی و جزئیات نمادین آن، نقش و جایگاه نگاره فروهر در دین و فرهنگ زرتشتی مورد بررسی قرار گرفته است.
پهلوان شریف خاطرنشان کرد: در فصل آخر، ابتدا اماکن مذهبی و فرهنگی مختص به جامعه زرتشتیان مورد معرفی قرار میگیرد، سپس کارکرد فرهنگ زیارت، نقش و نحوه عملکرد هر یک از این اماکن در چگونگی انتقال میراث ناملموس به نسل‌های جوان با توجه به تغییراتی که در مواجهه با شهرنشینی و تمایل به تجددگرایی روی داده است، از منظر مردم‌شناسی بررسی شده است.
بدون دیدگاه