بانی‌فیلم: اگر از فیلم‌بازهای حرفه‌ای باشید و تو آرشیو فیلم‌ها، آثار استنلی کوبریک بزرگ را نگه داشته باشید، حتماً فیلم «درخشش» یا همان شاینینگ این اسطوره فیلمسازی، در فهرست اولیه شما قرار دارد.
اینها را نوشتیم تا بگوییم که امروز شلی دووال بازیگر نقش مقابل جک نیکلسون در «درخشش» درگذشت.
هرچند دووال بازیگری حرفه‌ای بود اما چنان از تجربه بازی در نقش زن آزرده «درخشش» به تلخی یاد می‌کرد و در خاطراتش گفته بود که آرزو داشت این فیلم کوبریک هرچه زودتر تمام شود تا او از زیر بار شماتت‌ها و سرزنش‌های کارگردان رهایی باید!
او حتی در یک برنامه تلویزیونی اظهاراتی را بیان کرد که تماشاگران به مشکلات روانی‌اش پی بردند؛ او در همان مصاحبه گفته بود: «از پزشكان مي‌ترسم چون مي‌خواهند من را به قتل برسانند و مي‌دانم رابين ويليامز نه‌تنها زنده است بلكه خودش را از شكلي به شكل ديگر تبديل مي‌كند!»
به گزارش هالیوود ریپورتر، شلی دووال، شاگرد رابرت آلتمن و بازیگر نقش اول زن فیلم «درخشش» (The Shining) در سن 75 سالگی درگذشت.
این بازیگر چند بعدی در فیلم‌هایی مانند «نشویل»، «مک‌کیب و خانم میلر» و «زنان۳» نقش‌های بارزی ایفا کرد. او همچنین سریال‌های تلویزیونی برای کودکان تولید کرده است.
شلی دووال، زن با چشمان گرد و بدنی لاغر که در هفت فیلم به کارگردانی استادش رابرت آلتمن، بازی کرده و از صحنه تبر زدن جک نیکلسون در «درخشش» جان به در برده بود، امروز پنج‌شنبه درگذشت. او هنگام مرگ ۷۵سال داشت.
دووال در خانه‌اش در بلانکوی تگزاس، به علت عوارض ناشی از بیماری دیابت به خواب رفت.
دن گیلروی همسرش به هالیوود ریپورتر گفت: «دوست خوب و عزیز زندگی‌ام از میان ما رفت. او اخیراً زیاد رنج کشیده بود، حالا آزاد شده است. پرواز کن، شلی زیبا».
این بازیگر هشت سال پیش در نوامبر ۲۰۱۶ با ظاهری آشفته در برنامه تلویزیونی دکتر فیل ظاهر شد و اعلام کرد که از بیماری روانی رنج می‌برد. او در آن برنامه گفت: «من بسیار بیمار هستم. نیاز به کمک دارم.»
چهار سال بعد، ست آبراموویچ گزارشگر هالیوود ریپورتر به دیدار شلی دووال رفت و گزارش جالبی از او منتشر کرد.
دووال در دهه۹۰ و پیش از فرار کردنش از هالیوود به زادگاهش در تگزاس، در یک حرفه پر رونق به عنوان یک بازیگر چند بعدی و ریاست بر شرکت تولید فیلم خود، Think Entertainment، فعالیت می‌کرد.
او برنامه‌های تلویزیونی نوآورانه‌ای را برای تلویزیون کابلی تولید کرد و دو بار هم نامزد دریافت جایزه امی شد.
ورود دووال به سینما، هنگام حضورش در دانشکده دوره‌کارشناسی در شهر مادری هاوستون بود؛ او توسط همکاران رابرت آلتمن کشف شد. آنها او را متقاعد کردند که تست بازیگری بدهد و از همان جا در سال ۱۹۷۰ برای بازی در نقش دختری جذاب دبیرستانی و راهنمای تور استادئوم سوزان دیویس در «تور استادئوم سوزان دیویس در «بروستر مک‌کلود» مقابل دوربین رفت.
در دهه بعد، او بازیگر فیلم‌های متفاوتی شد که در هر کدام‌شان ایفاگر شخصیت‌های مختلفی بود.
دووال در سال ۱۹۷۷ در گفت‌وگویی با نیویورک تایمز به این پرسش که چرا انتخاب کرده با رابرت آلتمن کار کند این پاسخ را داد: «او نقش‌های فوق‌العاده‌ای به من پيشنهاد مي‌دهد. هيچ كدام از آنها مشابه يكديگر نبوده‌اند. احساس بزرگي به من دارد و احترام و اعتماد به من دارد و هيچ محدوديت يا تحقيري بر من نگذاشته است. من او را دوست دارم.»
بدون دیدگاه