مهدی عطاریان با اشاره به جدیدترین اثر خود با عنوان «حوای من» که ارکستر تک‌نفره است گفت: در زمینه خوانندگی همیشه سعی می‌کنم خودم باشم و از هرگونه تقلید از چهره‌های مطرح دور بمانم.
به گزارش ایرنا، مهدی عطاریان خواننده و آهنگساز هنرمند جوانی است که با به ثبت رساندن ارکستر تک نفره که تمامی کارهای آن از جمله آهنگسازی، نوازندگی، خوانندگی، ضبط، میکس و مسترینگ توسط خود او انجام گرفته، توانسته است در چند سال اخیر موقعیت خوبی در پلتفرم‌های مشهور بین‌المللی برای خویش فراهم کند و آثارش در این پلتفرم‌ها با استقبال قابل قبولی روبرو شده است.
حوای من تازه ترین اثر ارکستر تک نفره مهدی عطاریان است که پس از دریافت مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد در سطح جهانی منتشر شده است؛ خوانندگی، ساخت ملودی، تنظیم، نوازندگی سازهای گوناگون، میکس و مسترینگ توسط وی انجام شده است.
به بهانه انتشار این آلبوم درباره اوضاع و احوال موسیقی در سال‌های اخیر با مهدی عطاریان به گفت‌وگو نشستیم.
درباره آلبوم حوای من و دلیل ساخت این اثر بگویید؟
حوای من تِمی عاشقانه دارد. من عشق را اصلی‌ترین میل و گرایش انسانی می‌دانم که انسان را سریع‌تر از هر چیزی به خوشبختی می‌رساند و معتقدم عامل به‌سازی و تصفیه روح و روان آدمی است و به زندگی زیبایی می‌دهد و در پرتو آن، زندگی لذت‌بخش می‌شود. به قول خواجه شیراز.
از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر
یادگاری که در این گنبد دوار بماند
من نیز با چنین باوری تصمیم به ساخت این اثر گرفتم.
از ویژگی های دنیای تک‌نفره خلق موسیقی در ارکستر بگویید؟
همیشه برای رسیدن به ایده‌آل های خودم بسیار تلاش کرده و روزهای سردی را تجربه کرده‌ام. ولی به دلیل عشقی که به کار دارم سعی می‌کنم روی موفقیت های پیش رو و نتیجه مثبت متمرکز باشم. می‌کوشم با وجود همه سختی‌ها جلو بروم و با کار درگیر شوم و بیشتر بیاموزم. اما همیشه کنجکاوی بیشتر، سختی‌های بیشتری نیز در پی خواهد داشت.
گذراندن این چرخه و این روند در قالب ارکستر تک‌نفره چه حسی دارد؟ این حس برای ما ناآشناست، چرا که همیشه کار جمعی و رفاقت، انرژی افزوده با خود می‌آورد و حتی بر حاصل نهایی اثر موسیقایی تاثیر مثبتی می‌گذارد.
شما درست می‌گویید، البته به شرطی که فرهنگ کار تیمی و گروهی و اهمیت آن به درستی درک شود. به وجود آوردن فضایی که منجر به کار تیمی و گروهی شود کار چندان آسانی نیست. پیدا کردن افراد متخصص، دانش رهبری جمعی، احترام به جایگاه افراد، داشتن تعهد، انعطاف‌پذیری، ازخودگذشتگی، مسئولیت‌پذیری، انضباط، کنترل احساسات و… اینها فقط بخشی از اصول کار گروهی است.
متأسفانه بسیاری از افراد، فرهنگ و اهمیت کار تیمی را نمی‌دانند و به همین دلیل، مشکلات و ضررهای زیادی به کار وارد می‌شود. در واقع تیم به مجموعه افراد هم‌فکری گفته می‌شود که با تمرکز کردن بر یک هدف و ارزشی یکسان، برای رسیدن به آن هدف تلاش می‌کنند.
فرهنگ کار گروهی در کشور ما از گذشته دچار مشکلات زیادی بوده است. بسیاری از روان‌شناسان ایرانی اعتقاد دارند یکی از علت‌هایی که ورزش‌های فردی در ایران نسبت به ورزش‌های تیمی، قدرت بیشتری دارد، نبود فرهنگ کار گروهی در مردم ایران است. البته با وجود همه مواردی که عرض کردم و به دلیل موارد قابل تحسین گروه، به دنبال پایه‌گذاری اصولی گروه موسیقی حرفه ای نیز هستم.
برای اینکه آثارتان در آینده نیز وجه شنیداری داشته باشند و از آن تحت عنوان اثر مصرفی نام برده نشود، چه برنامه و راهکاری دارید؟
همیشه هدفم ارائه کیفی موسیقی بوده است نه کمیت آن. اینکه بتوانم آثاری را تولید کنم که هم مخاطب خاص از آن لذت ببرد و هم مخاطب عام. این، اصلاً کار ساده‌ای نیست و به نظرم مرحله غایی هنر همین است و در تمام این سالها همیشه برای رسیدن به این نتیجه تلاش کرده‌ام. در تولیداتم، سعی می‌کنم که شنونده با شنیدن آنها بر این مطلب صحه بگذارد که این موسیقی، به دور از تقلید است. در زمینه خوانندگی هم همیشه سعی می‌کنم خودم باشم و از هرگونه تقلید از چهره‌های مطرح به دور بمانم.
همیشه تلاش کردم تولیداتم مبتنی بر دانش موسیقی و بینش شخصی خودم که در طول فراگیری موسیقی به صورت تخصصی آموخته‌ام باشد. یعنی مختص خودم و برگرفته از ذوق و قریحه شخصی‌ام و به دور از سبک و سیاق دیگران…
از اوضاع هنرمندان در دوران کرونا بگویید؟
از زمان آغاز همه‌گیری کرونا تاکنون بسیاری از هنرمندان موسیقی کشورمان در بخش‌های مختلف، شرایط تلخ و ناگواری را تجربه کرده و متاسفانه برخی نیز قربانی این ویروس شده‌اند. شرایط کنونی هنرمندان از نظر حرفه‌ای، اقتصادی و حتی عاطفی بسیار دشوار است. چرا که اکثرا خانه‌نشین شده و با آینده‌ای نامشخص روبه رو هستند. ضمن اینکه برگزاری کنسرت‌های موسیقی در بسیاری از کشورهای جهان متوقف شده و هنرمندان شاخه‌های مختلف این «هنر-صنعت» به صورت مستقیم و غیرمستقیم با چالش‌های بسیاری مواجه شده‌اند.
می‌بینیم که همه‌گیری کرونا استفاده از تدریس آنلاین را وارد مرحله جدیدی از حیات خود کرده است. از مزایا و معایب کلاس‌های آنلاین موسیقی بگویید؟
راحتی و مقرون به صرفه بودن کلاس های آنلاین، امکان ضبط و نگهداری جلسات آموزشی، تمرین آنی بلافاصله بعد از کلاس، پاسخگویی سریع به مشکلات هنرجو و…از مزایای کلاس های آنلاین است. از طرفی کلاس‌های آنلاین طراوت آموزش حضوری را ندارد. مثلاً سرعت پایین اینترنت؛ مانعی است در راه کیفی برگزار شدن آموزش آنلاین. اینها مواردی است که باید برایشان چاره‌اندیشی شود.
در کشور ما معمول است به کسی که فقط ملودی اولیه را خلق می‌کند و آن را برای تنظیم به شخص دیگری می سپارد آهنگساز می‌گویند. نظر شما در این باره چیست؟
آهنگساز شخصی است که یک اثر موسیقی را تألیف می‌کند. آهنگساز در حقیقت نویسنده موسیقی است که با احاطه کامل بر علم موسیقی، ایده‌های فکری خود را در چهارچوب این هنر به رشته تحریر درمی‌آورد. یک آهنگساز مانند هر حرفه علمی-هنری دیگری می‌بایست در مراکز آموزش علمی موسیقی در رشته آهنگسازی تحصیل کند. همچنین باید از علوم مختلف موسیقی از جمله رهبری ارکستر، سازشناسی، هارمونی،پلی فونی، کنترپوان و… که لازمه کار آهنگسازی است بهره‌مند باشد.
در واقع به کسی که ملودی خلق می‌کند و آن را به شخص دیگری برای تنظیم می‌سپارد ملودی‌ساز یا نغمه‌پرداز باید گفت.
از مصائب بروز تغییرهای مهم در بازار موسیقی در دو دهه اخیر بگویید که با افزایش روند دانلودهای غیرقانونی و اقبال به شبکه‌های مجازی موبایلی تقریباً در ایران این بازار از دست رفته و نابود شده است. به ویژه اینکه دیگر حتی شاید نیازی به دانلود آثار موسیقی از سایت‌ها و وبلاگ‌هایی که غیرقانونی این آثار را آپلود می‌کردند نیست. چرا که شبکه‌های اجتماعی موبایلی امروز به راحتی تولیدهای جدید موسیقی را به رایگان در اختیار مخاطبان پرشمار خود می‌گذارند. در واقع با نابودی تقریبی بازار تولید و نشر موسیقی یک اهرم مهم برای دخل و خرج و درآمدزایی از اهالی این هنر دریغ شده است. در این باره چه نظری دارید؟
دقیقاً با شما موافقم. نکته‌ای که گفتید یکی از مهمترین مسائل حوزه موسیقی کشور ماست و باید برای آن چاره‌اندیشی جدی شود. متأسفانه نتیجه نبود قانون کپی‌رایت، عرضه موسیقی به صورت رایگان در وب‌سایت‌ها و کانال‌های مختلف و…باعث شده سهم ما از صنعت چند میلیارد دلاری موسیقی در جهان و ایران، سهم قابل‌توجهی نباشد.
دقت کنیم که با ارزش گذاشتن به هنر موسیقی می‌توان ده‌ها شغل ایجاد کرد، حتی با صادرکردن موسیقی می‌توان ارزآوری داشت، می‌توان موسیقی و فرهنگ ایرانی را به مخاطبان بالقوه پرشماری در سراسر گیتی معرفی کرد. در حالی که امروز به دلایلی که گفتید و من هم قبول دارم سرمایه‌گذاران هم به دلیل مشکلات گوناگون می‌ترسند به این عرصه وارد شوند. به نظرم تا زمانی که سازوکار حوزه موسیقی در ایران به این شکل باشد، وضعیت همین گونه خواهد ماند.
از برنامه‌های آینده و در دست اقدامتان بگویید؟
تا زمانی که اوضاع به حالت قبل از کرونا برگرده روی این دو موارد متمرکز هستم: نخست، به پایان بردن آلبوم جدیدم و خلق آثار فاخر. دومی هم آموزش صحیح و علمی موسیقی به هنرجویان در زمینه‌های گوناگون مثل آهنگسازی، سلفژ، نوازندگی و…
عطاران در پایان نیز آرزو کرد سایه جنگ، کرونا و دیگر بلایا از جهان محو شود و همه در صلح و آرامش زندگی کنند و افزود: روزی را انتظار می‌کشم که در دل هیچ کس کینه‌ای نباشد و دنیا سرشار از عشق باشد.
بدون دیدگاه