«لندهور»؛ روایت پسری که عاشق بازیگری بود، پدرش را به قتل رساند

کارگردان نمایش «لندهور» گفت: هرچند در نمایش ما یک قتل اتفاق می‌افتد ولی ما بر آن تمرکز نمی‌کنیم بلکه درون‌مایه نمایش ما ستایش بازیگری است.
محمدرضا اسکندری که این روزها نمایش «لندهور» را در تالار انتظامی خانه هنرمندان ایران روی صحنه می‌برد، در گفتگو با ایسنا توضیحاتی درباره این اثر نمایشی ارایه کرد.
او که این نمایش را با متنی از کهبد تاراج روی صحنه می‌برد، درباره محتوا و حال و هوای این اثر نمایشی توضیح داد: نمایش ما درباره پسری است که عاشق بازیگری است ولی با مخالفت پدرش رو به رو می‌شود. او دست به قتل پدر می‌زند و بعد از مدتی زنی در او بیدار می‌شود و…
اسکندری که با اجرای این نمایش دومین کارگردانی خود را تجربه می‌کند، افزود: آقای تاراج، نویسنده کار لطف داشت و درباره شیوه اجرای نمایش به ما اختیار تام داد. در مواجهه اول با نمایشنامه، کار کاملا رئال است ولی ما در اجرا، آن را سورئال کردیم. ضمن اینکه این متن ابتدا در قالب مونولوگ نوشته شده بود ولی بعدا به دلایلی، پرسوناژ زنی به آن اضافه شد که درواقع وجه زنانه مرد نمایش است.
او ادامه داد: در نمایش ما یک بخش وهم‌آلود هم وجود دارد که اوهام شخصیت نمایش درباره قتل پدرش است. به هر صورت در این اجرا، ما تنه‌ای به قتل زدیم و بیشتر بر کنش و روایت کار متمرکز شدیم و چرکی قتل را گرفتیم. درواقع کانسپت اصلی نمایش ما ستایش بازیگری است و قتل در این اجرا، کنشی فرعی است.
اسکندری با ابراز تاسف از وضعیت فعلی تئاتر گفت: ما در این نمایش، تئاتر را خاک می‌کنیم و بر آن می‌گرییم و فقط فاتحه‌خوان نداریم و البته به دنبال احیای آن نیز هستیم.
او در پاسخ به اینکه موضوع قتل برای بسیاری از هنرمندان جذابیت دارد، توضیح داد: موضوعاتی مانند قتل، دعوا، قضاوت و … کنش‌های دراماتیک پایه‌ای هستند که در تمام دنیا مورد توجه قرار می‌گیرند. در این فضا، قتل کنش جذابی است ولی ما در نمایش‌مان چندین کنش داریم که بازیگر با تمام اینها مواجه می‌شود و اگر فقط بر کنش قتل تمرکز می‌کردیم، هم ملال‌آور می‌شد و هم از دیگر وجوه کار غافل می‌شدیم. بخش زیادی از نمایش ما واگویه‌هایی از عشق و جنون شخصیت کار نسبت به بازیگری است.
اسکندری که اجرای نمایشش را از ۱۸ بهمن ماه آغاز کرده، درباره انتخاب مقطع فعلی که برهه چندان مناسبی برای اجرای تئاتر به شمار نمی‌آید، گفت: زمان اجرای ما چند بار دستخوش تغییراتی شد. به هر حال بعضی از موارد به انتخاب ما نیست. اما از مسئولان خانه هنرمندان سپاسگزاریم که شرایط اجرای این نمایش را فراهم کردند. حیات هر نمایشی به ارتباط دوسویه میان صحنه و تماشاگر وابسته است و یک اجرا زمانی موفق است که آن گروه متناسب با پتانسیل کار خود، بتواند از استقبال تماشاگران برخوردار شود. با این وصف، نمایش ما هنوز آنچنان که شایسته این کار است، از استقبال مخاطبان بهره‌مند نشده اما این دال بر این نیست که چیزی از عشق و علاقه ما برای تداوم کار، کاسته شود.
او درباره وضعیت تبلیغات نمایشش در شرایطی که با محدودیت و فیلترینگ رو به رو هستیم، توضیح داد: در هر اجرایی، عوامل گوناگونی برای موفقیت آن کار دست به دست هم می‌دهند. قرار بود اجرای ما از ۲۴ بهمن آغاز شود ولی بعد چند روزی جلو افتاد و ما از ۱۸ روی صحنه رفتیم که مشکلی نداشتم چون اصولا آدم ریسک‌پذیری هستم. از طرف دیگر به گروهم اعتماد دارم و در وهله اول هم که به خدا توکل می‌کنم. خوشبختانه در این مدت بازخوردهای خوبی از تماشاگران گرفته‌ایم ولی هنوز حمایت عموم مخاطبان را آن چنانکه باید و شاید، دریافت نکرده‌ایم.
اسکندری در پایان با قدردانی از اعضای گروهش که برای اجرای این نمایش چندین ماه در کنار او بوده‌اند، تاکید کرد: «لندهور» نمایش من نیست بلکه متعلق به کل گروه است. جزء به جزء این کار حاصل تلاش تمام گروه است تا بتوانیم نمایش شسته رفته‌ای به مخاطب ارایه بدهیم.
نمایش «لندهور» با بازی امیر عدل پرور و لبخند بدیعی هر شب ساعت ۲۰ و سی دقیقه در تالار انتظامی خانه هنرمندان ایران روی صحنه می‌رود.
در خلاصه داستان این نمایش آمده : «ابراهیم بعد از چند سال و چند ماه و چندین روز که از خانه بیرون نرفته است پدرش را به قتل می‌رساند. در او زنی بیدار می‌شود و باهم تئاتر تمرین می‌کنند. ابراهیم مجنون بازیگری است و … »