فيلمى كه “نخل طلا” را برده، به جايزه زپرتوى خانه سينما احتياجى ندارد!

فرزاد موتمن: «خانه سينما‌» اصلاً ربطى به ما ندارد‌، در عوض يكى از بازو‌هـاى اجرائى بوركراسى سينماست. اين ميزان بى‌تدبيرى‌، بى‌سياستى، نادانى و اصلاً خرفتى را در سينماى هـيچ گوشه‌اى از جهـان نمي‌توان يافت. مخصوص «جهـنم دره» خودمان است.

بانی‌فیلم: پس از انتقاداتی که نسبت به برگزاری مراسمی موسوم به جشن بزرگ سینما که توسط دست‌اندرکاران فعلی کانون کارگردانان در هتل استقلال تهران برگزار شد، امروز فرزاد موتمن از زاویه‌ای دیگر این جشن و انتخاب‌های ان را زیر سئوال برد.
موتمن در این یادداشت که در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد نوشت:

انجمن كارگردانان سينما فرصتى عالى را براى مبارزه جهـت مهـمترين وظيفه اش كه زمانى در اساسنامه خانه سينما از آن به عنوان “حفظ امنيت شغلى” نام برده شده بود، با كانديد كردن و جايزه دادن به فيلمهـا و فيلمسازانى بسيار نزديك به انتخابهـاى جشنواره فجر، جشن خانه سينما، جشن منتقدين، جشن حافظ و… غيره ، نه تنهـا از دست داد، نه تنهـا اصلاً ضرورت برگزارى چنين جشنى را زير سئوال برد، كه بدتر از آن با ارائه ليستى تا اين اندازه هـميشگى، بر استانداردهـاى دوگانه حاكم بر سينماى ما طى دو دهـه اخير مهـر تأييد گذاشت .
استاندارد”هـائى كه مهـمترين خطر براى “امنيت شغلى” اهـالى سينما بوده‌اند. به جاى جايزه دادن به فيلمى كه “نخل طلا ” دريافت كرده و مسلماً به جايزه زپرتوى خانه سينما احتياجى ندارد، مي‌شد به يكى از فيلم‌هـاى حالبى كه بوركرات‌هـائى كه هـمگى از خارج از سينما بر سينما تحميل شده اند جلوى نمايش اش را در فجر گرفته اند و سپس امكان اكران‌اش را در چرخ‌دنده‌هـاى انواع قرطاس‌بازي‌هـا‌، له كرده‌اند و بالاخره آن‌ را به عنوان فيلمى يتيم و بى‌پدر‌ومادر در كنار “بفرمائيد شام و ناهـار و مافيا و جوكر و …” به نمايش گذاشته‌اند‌، تا نتواند مخاطب‌اش را جلب كند‌، توجه نشان داد‌.
اين حداقل حمايتى ست كه وظيفه انجمن كارگردانان است كه از فيلم‌هـاى “‌مستقل‌”‌تر انجام بدهـد‌، اما به جايش ترجيح داده مي‌شود كه در كنار بوركرات‌هـا و سانسورچيان‌، جشن بى‌مسئله هـميشگى‌شان را برگزار كنند و چنين وانمود كنند كه هـيچ اتفاق عجيب و غريبى در سينماى ايران نمى‌افتد‌، كل قضيه البته سال‌هـاست كه براى ما عادى شده است‌.
“خانه سينما‌” اصلاً ربطى به ما ندارد‌، در عوض يكى از بازو‌هـاى اجرائى بوركراسى سينماست.
اين ميزان بى‌تدبيرى‌، بى‌سياستى، نادانى و اصلاً خرفتى را در سينماى هـيچ گوشه‌اى از جهـان نمي‌توان يافت. مخصوص “جهـنم دره ” خودمان است.

عکس از آرشیو بانی‌فیلم