بانی‌فیلم: هنوز جمله «یک عکس گویاتر از هزاران کلام است» از درخشان‌ترین تعریف‌ها برای یک تصویر به ثبت رسیده است.
در میان عکس‌هایی که در تاریخ معروف شدند و توانستند شهرتی را برای هنرمند عکاس خود ارمغان بیاورند، عکس‌هایی که در بحبوحه جنگ‌ها گرفته شده از تاثیر بیشتری برخوردار هستند.
عکس بالای مطلب، با عنوان «کمکم کن پدر» یکی از مهم‌ترین تصاویری‌ست که یک عکاس آن را شکار کرده است.
عکس‌های «کشیش و سرباز در حال مرگ» مربوط به جنگ داخلی ونزوئلا در سال ۱۹۶۲ (۱۳۴۱ خورشیدی) است که هکتور روندون لاورا آن را گرفته.
روندون لاورا با این عکس‌ها برنده جایزه بهترین عکس سال مطبوعاتی جهان در سال 1962 شد او همچنین توانست جایزه پولیتزر بهترین عکاسی خبری در سال 1963 را برای «پدر کمک کن» ببرد.
او از معدود کسانی است که توانست برنده هر دو این جایزه‌های معتبر شود. نکته دیگر اینکه روندون لاورا اولین لاتین‌تبار و تنها ونزوئلایی است که توانسته جایزه پولیتزر را ببرد.
هکتور روندون لاورا در ۲۱ ژوئن ۱۹۸۴ در سن پنجاه و یک سالگی درگذشت.
سایت historyphotographed در شرح عکس «کمکم کن پدر» نوشت: در این عکس کشیش لوئیس پادیلا آخرین مراسم را برای سربازی به جا می‌آورد که در جریان شورش در ونزوئلا بر اثر شلیک تسط یک تک‌تیرانداز زخمی شده. کشیش با شجاعت در خیابان‌ها در میان شلیک تیراندازها، برای ادای آخرین مراسم برای مردی‌ست که در حال مرگ بود. کشیش با سرباز مجروحی روبرو شد که در دقایق پایانی زندگی‌اش، با چسبیدن به لباس کشیش، در حالی که گلوله‌ها از کنار آنها می‌گذرند، خود را بالا می‌کشید.
هکتور روندون لاورا عکاس این عکس تاریخی برای در امان ماندن از آتش تیراندازی‌‌ها ناچار بود روی زمین دراز بکشد، خودش بعدها گفت که مطمئن نیست چگونه توانسته این عکس را بگیرد: «به مدت چهل و پنج دقیقه در آسفالت خیابان درازکش بودم… وقتی کشیش ظاهر شد، گلوله‌ها در اطرافش پرواز می‌کردند، حقیقت این است که خودم هم نمی‌دانم آن عکس‌ها را چگونه در حالت درازکش گرفتم!»
گفتنی‌ست قیام علیه دولت ونزوئلا رومولو بتانکور به سرعت سرکوب شد، اما نه قبل از اینکه هکتور روندون بتواند این عکس‌های نمادین را بگیرد.
بدون دیدگاه