اولین سالگرد فقدان آتیلا پسیانی پذیرای چهرههای مختلف هنری بود که در سالن سمندریان تماشاخانه ایرانشهر به تماشای نمایش «جزیره لؤلؤ» نشستند.
به گزارش خبرنگار مهر، شامگاه شنبه ۱۴ مهر تماشاخانه ایرانشهر خانه هنرمندان حال و هوای متفاوتی داشت. بسیاری از چهرههای شناختهشده هنری در این مجموعه تئاتری حضور پیدا کردند تا شبی متفاوت را تجربه کنند؛ شبی که میزبان آن آتیلا پسیانی بود. ابراهیم حقیقی، رضا کیانیان، حسین پاکدل، علیرضا خمسه، آروند دشتآرای، رضا ثروتی، اشکان خیلنژاد، سیامک احصایی، مهرداد ضیایی، اصغر همت، وحید آقاپور، الهام کردا، حسین کیانی، سعید خانی، محد امیریاراحمدی، کاظم هژیرآزاد، قاسم زارع، سیامک زمردیمطلق، امیرحسین رستمی، مائده طهماسبی، مهدی شفیعی، آرش فلاحتپیشه، رضا معطریان، احترام برومند، لیلی رشیدی، مجتبی میرطهماسب، فرهاد فزونی، مهدی آشنا، ندا نصر، ستاره اسکندری، کیومرث مرادی، صابر ابر، علی سرابی، مارال بنیآدم، مارین ولهولک، یسنا میرطهماسب، سارا اسکندری، ماریا حاجیها، هوشنگ گلمکانی، فروغ قجابگلی، بهار کاتوزی، جمشید جهانزاده، پیمان قاسمخانی، محراب قاسمخانی، فرزانه نشاطخواه، اوژن حقیقی، شیما میرحمیدی، حبیب رضایی و نوید محمدزاده باز هم با آتیلا پسیانی همراه شدند.
اما این بار آتیلا پسیانی در لابی تماشاخانه ایرانشهر حضور نداشت و ستاره پسیانی به جای پدر به همه حاضران در لابی تماشاخانه خوشآمد گفت. این بار آتیلا پسیانی نبود اما باز هم هنرمندان را برای تماشای تئاتر گرد هم آورد؛ کاری که در زمان حیاتش نیز بارها و بارها انجام داده بود.
شنبه ۱۴ مهر همه آمدند تا جدیدترین اثر آتیلا پسیانی را ببینند؛ اثری که وی آغازکننده آن بود ولی پایان کار را در فقدان پدر ستاره پسیانی رقم زد.
شنبه ۱۴ مهر همه آمدند تا به تماشای «جزیره لؤلؤ» بنشینند؛ نمایشی که جدیدترین تجربه گروه تئاتری «بازی» است.
همه وارد سالن سمندریان تماشاخانه شدند تا تماشاگر این اثر نمایشی باشند؛ اثری که در اولین سالگرد فقدان آتیلا پسیانی روی صحنه رفت.
پیش از شروع اجرا، صابر ابر و ستاره پسیانی روبهروی هم روی صحنه سالن حضور پیدا کردند. صابر ابر در این لحظه گفت: خوشحالم که امشب این فرصت را پیدا کردم تا در شروع اجرای «جزیره لؤلؤ» صحبت کنم. مهمترین دلیل حضور امشب ما دیدن تئاتر است که همیشه برای آتیلا خیلی مهم بود.
وی تأکید کرد: وقتی درباره آتیلا پسیانی فکر میکنم خالی از کلمه میشوم چون نبودنش را باور ندارم. جای آتیلا پسیانی خالی نیست چون در زندگی ما حضور و جریان دارد.
ابر در پایان سخنان خود گفت: امشب با هم کار آتیلا را که ستاره آن را کامل کرده میبینیم.
در ادامه ستاره پسیانی نیز گفت: با خسرو فکر کردیم که در اولین سالگرد آتیلا چه کاری را انجام دهیم و به این نتیجه رسیدیم که بهتر است نمایشی را که دوست داشت روی صحنه ببریم. این نمایش ۲ هفته تمرین شد ولی شرایط جسمانی آتیلا اجازه نداد که تمرینها ادامه پیدا کند.
وی یادآور شد: «جزیره گنج» داستانی است که آتیلا از بچگی عاشقش بود و ما دوست داشتیم رویای بابا را محقق کنیم.
ستاره پسیانی در ادامه یاد آتیلا پسیانی را به شکل دیگری زنده کرد و گفت: من بچه آن آدم هستم پس موبایلهایتان را خاموش کنید تا به مدت ۱۰۰ دقیقه به قول آتیلا با دنیای بیرون خداحافظی کنیم. ممنون که در کنار و خانواده و بچههای گروه تئاتر «بازی» حضور پیدا کردهاید.
پس از این سخنان حاضران به تماشای «جزیره لؤلؤ» نشستند؛ اثری که آخرین تجربه آتیلا پسیانی در گروه تئاتر «بازی» بود.
پس از پایان اجرای نمایش «جزیره لؤلؤ»، فاطمه نقوی که خود از بازیگران این اثر نمایشی نیز بود، گفت: ممنون که در این شب بهخصوص کنار ما بودید. مطمئنم آتیلا از حضور ما در سالن خوشحال است.
وی تأکید کرد: آتیلا عاشق کارش بود و به جوانان عشق میورزید و بر آنها تأثیر میگذاشت. به همین دلیل گروه تئاتر «بازی» و بچههایش تلاش کردند تا کار نیمهکاره او را به پایان برسانند. از گروه اجرایی نمایش ممنونم و از ستاره پسیانی تشکر ویژهای دارم که کار نیمهتمام پدرش را به انجام رساند.
نقوی در پایان سخنان خود یادآور شد: سر تمرین این نمایش گاهی ستاره با من دعوا میکرد که شیطنت میکنم در حالی که پشت این شیطنت بغض خود را پنهان میکردم چون ستاره در مواقعی خیلی شبیه آتیلا بود و رفتار میکرد.
بعد از این سخنان فاطمه نقوی، ستاره پسیانی را در آغوش کشید.
شامگاه ۱۴ مهر هنرمندان حاضر در تماشاخانه ایرانشهر و اعضای گروه تئاتر «بازی» تماشاخانه ایرانشهر را ترک کردند اما آتیلا پسیانی در جزیره لؤلؤ ماند و کسی شاهد خروج او از سالن نبود.
آتیلا پسیانی هر شب در سالن سمندریان تماشاخانه ایرانشهر به همراه مخاطبان به تماشای جدیدترین اثر گروه خود مینشیند و مانند گذشته تماشاگر آثاری است که نسلهای تئاتری بعد از خود روی صحنه میبرند. هنرمندانی که ادامه دهنده راه آتیلا پسیانی هستند؛ هنرمندی که تئاتر برایش از اهمیت بالایی برخوردار بوده و هست.
بدون دیدگاه