در زادروز محمدعلی اسلامی ندوشن، چهره برجسته ادبیات و فرهنگ، شعری را که محمدرضا شفیعی کدکنی سروده است می‌خوانیم.
به گزارش ایسنا، صفحه‌ای به نام محمدرضا شفیعی کدکنی، شاعر، پژوهشگر و استاد دانشگاه به مناسبت زادروز محمدعلی اسلامی ندوشن، نویسنده و پژوهشگر نوشته است:
«زیر همین آسمان و روی همین خاک
دیر شد، آری
دیر و همه رنجِ ناگزیر شد آری
چهرِ وطن سالخورد و پیر شد آری
با همه این‌ها به یاد آر که گیتی
در دلِ دیرینگی هماره جوان است
سوی هزاران هزار چهرهٔ دیگر
رود زمان نغز و پرسرود روان است.
باش که بینی
ساخته‌اند این جوانه‌های برومند
پایگهِ آرزو، سرایِ وطن را
پنجره‌اش از غبارِ وسوسه‌ها پاک
زیر همین آسمان و رویِ همین خاک.
محمدرضا شفیعی کدکنی
روزها گر رفت گو رو باک نیست
تو بمان ای آن‌که چون تو پاک نیست
زادروزتان مبارک،
فرزند ایران!»
محمدعلی اسلامی ندوشن متولد ۱۳۰۳ در ندوشن یزد است. او دانش‌آموخته حقوق بین‌الملل از فرانسه است و استاد پیشین دانشگاه تهران، که علاوه بر دروس حقوقی، به تدریس نقد ادبی، سخن‌سنجی و ادبیات تطبیقی نیز می‌پرداخت. اسلامی ندوشن سال‌ها زندگی خود را صرف تحقیق در آثار علمی و ادبی ایران و ترجمه آثار نویسندگان جهان کرده و آثارش به‌صورت کتاب در بیش از ۵۰ جلد در زمینه‌های گوناگون اعم از ادبی، فرهنگی و اجتماعی به چاپ رسیده است.
برخی از کتاب‌های محمدعلی اسلامی ندوشن عبارت‌اند از: ماجرای پایان‌ناپذیر حافظ، چهار سخنگوی وجدان ایران، تأمّل در حافظ، زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه، داستان داستان‌ها، سرو سایه‌فکن، ایران و جهان از نگاه شاهنامه، نامه نامور، ایران را از یاد نبریم، به دنبال سایه همای، ذکر مناقب حقوق بشر در جهان سوم، سخن‌ها را بشنویم، ایران و تنهائیش، ایران چه حرفی برای گفتن دارد؟، مرزهای ناپیدا، شور زندگی (وان گوگ)، روزها (سرگذشت – در چهار جلد)، باغ سبز عشق، ابر زمانه و ابر زلف، افسانه افسون، دیدن دگر آموز، شنیدن دگر آموز، جام جهان‌بین و آواها و ایماها.
بدون دیدگاه