«سهیلا» را تنها نگذاریم؛ دو سال از درگذشت علی سلیمانی گذشت

زنده‌یاد علی سلیمانی در کنار همسرش سهیلا جوادی و دخترش سبا
تنها چیزی که در آن روزهای سخت به سهیلا آرامش می‌بخشید این بود که به آرزوی همسرش جامه عمل بپوشاند. حالا دو سال از درگذشت علی سلیمانی می‌گذرد و بخشی از آرزوی او به همت همسرش سهیلا جوادی محقق شده است.
به گزارش ایسنا، دو سال از درگذشت علی سلیمانی می‌گذرد. بازیگری که نقش آفرینی‌هایش روی صحنه و در قاب تصویر برایمان به یادگار مانده. او نیز یکی از قربانیان ویروس شوم کرونا بود که ۲۱ مرداد سال ۱۴۰۰ این هنرمند را از ما گرفت.
سلیمانی که خود نزد برخی از فعالان تئاتر مشق هنر کرده بود، همیشه آرزو داشت مکانی فرهنگی برای آموزش کودکان کار راه‌اندازی کند.
هنوز چند روزی از درگذشت ناباوارنه او نگذشته بود که همسرش سهیلا جوادی بر آن شد تا این آرزو را محقق کند.
او مدتی بعد با حمایت شهرداری، مکانی را با عنوان خانه فرهنگ سبا (علی سلیمانی) تاسیس کرد تا محلی باشد برای آموزش کودکان کار.
حالا حدود ۵۰ کودک و نوجوان کار در این مکان فرهنگی تحت آموزش هستند و بخشی از برنامه‌های سهیلا جوادی در حال اجراست. با این حال تحقق این آرزو چندان هم ساده نیست چون همیشه مشکلات گوناگونی خودنمایی می‌کنند.
سهیلا جوادی درباره فعالیت‌های این مکان هنری به ایسنا گفت: در نظر داریم جشنواره داخلی را با کارهای هنرجویان برگزار کنیم که برگزاری آن احتمالا پاییز خواهد بود.
او با بیان اینکه در حال حاضر دوره‌های آموزشی از شنبه تا چهارشنبه هر هفته برگزار می‌شود، افزود: در حال حاضر کلاس‌های نمایش عروسکی، قصه‌گویی، داستان‌نویسی، زبان انگلیسی، ژیمناستیک، شعرخوانی و … داریم و از مهر ماه کلاس‌های آموزشی مدارس هم اضافه می‌شود.
به گفته جوادی، مرکز فرهنگی هنری صبا در حال حاضر ۵۰ هنرجوی بین ۷ تا ۱۵ سال دارد که توسط معلمانی داوطلب آموزش داده می‌شوند.
او ادامه داد: فعلا استادان چهره نداریم. استادان ما دوستان خودم هستند که لطف می‌کنند و هفته‌ای یک بار به صورت داوطلبانه آموزش هنرجویان را بر عهده می‌گیرند.
جوادی که پیش از این در نظر داشت کتابخانه‌ای را برای انجام فعالیت‌های فرهنگی همچون جلسات نمایش فیلم و کتاب‌خوانی تاسیس کند، درباره راه‌اندازی آن توضیح داد: فعلا کتابخانه کوچکی داریم که در همان خانه صبا فعال است. برای راه‌اندازی یک کتابخانه بزرگ در یکی از نقاط محروم تهران پیگیری زیادی کردم ولی هنوز به نتیجه نرسیده است. این موضوع را اول با حوزه هنری مطرح کردم که مرا به یکی دو منطقه شهرداری معرفی کردند . از چند کانال گوناگون هم پیگیر بودم ولی هنوز به نتیجه نرسیده است.
این فعال فرهنگی با تاکید بر اینکه انجام کار هنری به تنهایی امکان‌پذیر نیست، اضافه کرد: به تنهایی نمی‌توان کارها را پیش برد. گاهی برخی قوانین شهرداری کارها را سخت‌تر می‌کند. ما دوست داریم به عنوان مکانی فرهنگی، بدون جار و جنجال و هیاهو کارها را جلو ببریم. به هر حال کار فرهنگ زودبازده نیست و نمی‌توان توقع داشت در مدت زمانی کوتاه، کاری خارق‌العاده انجام داد. همه تلاش ما این است که نگاه این کودکان و نوجوانان را که از سن پایین درگیر کار شده‌اند، به زندگی عوض کنیم.
جوادی افزود: خوشبختانه وقتی شرایط کار را برای مدیران رده بالای شهرداری توضیح می‌دهیم، کاملا درک می‌کنند ولی گاه برخی دوستان، این نگاه را ندارند و انتظار دارند در زمانی کوتاه به نتایجی شگفت‌انگیز دست پیدا کنیم و به همین دلیل بعضی اوقات مشکلات گوناگون، آدمی را دلسرد می‌کند ولی در هر حالی، دیدن بچه‌ها و تغییراتی که بعد از کلاس‌های آموزشی، تجربه می‌کنند، دوباره شوق کار را در آدم شکوفا می‌کند.