یادداشت / مسعود جعفری جوزانی

بيخودى كسى محبوب قلب‌هاى مشكل پسند ايرانيان نمى‌شود.
سعيد راد فقط يك ستاره خوش قد و بالاى سينما نبود…
او هنرمندى بزرگ، منظم، خوش سخن و درست كردار بود.
با هر سليقه‌اى كه داشتى، در اولين ملاقات جذبش مى‌شدى.
از نسلى بود كه معنى ژرف رفاقت را مى‌فهميد و به هنر سينما عشق مى‌ورزيد.
يادش ماندگار و راهش سبز و خرم باد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *