کارگردانان زیادی در تلویزیون ایران، در میانه مسیر سریال‌سازی و یا برنامه‌سازیگریزی هم به سینما و فیلم‌ساختن زده‌اند؛ گریزی که برای اغلب آنها یا در حد همانیک‌بار تجربه کارگردانی در سینما باقی ماند و یا باعث شد وزنه سریال‌هایشان سنگین‌تراز قبل شود و با اقبالی بیشتر به تلویزیون بازگردند.
به گزارشایرنا، پای صحبت کارگردانان و هنرمندان که می‌نشینیمهمه به اتفاق، کارگردانی تلویزیون را متفاوت با کارگردانی سینما می‌دانند. دو حرفه‌ایکه گرچه در ظاهر دغدغه‌های یکسانی را به هنرمند تحمیل می‌کنند، اما دنیاهاییمتفاوت دارند. به قدری که بسیاری از کارگردانان مطرح سینما و تلویزیون پس ازسال‌ها کسب تجربه در تلویزیون، به کارگردانی در سینما روی آورده اند و یا بعضیبرعکس عمل کرده اند و پس از سینما، تجربه هر دو مدیوم را ادامه داده اند.
اما آنچه در کارنامه اغلب آنها به چشم می‌خورد، شروع حرفه کارگردانی از دریچهتلویزیون، چه سریال و چه تله فیلم، و بعد ورود به سینما است؛ مسیری که کارگردانانمطرحی چون مهران مدیری، حسن فتحی، سروش صحت، سعید آقاخانی، داوود میرباقری پیموده‌اند.
اینکه پس از تجربه کارگردانی سینما دوباره به تلویزیون و سریال‌سازی بازگشته اند یانه، نکته مهمی است که با بررسی کارنامه آنان در این گزارش به آن می‌پردازیم؛ نکته‌ایکه این روزها به بهانه اکران فیلم نیلگون به کارگردانی حسین سهیلی‌زادهکه سالهاتجربه سریال‌سازی داشته، اهمیت بیشتری پیدا کرده است.
حسن فتحی در پشت‌صحنه«شهرزاد»
فتحی و وزنه سنگین سریال‌سازی
حسن فتحی که این روزها نامش با مست عشق بیش از پیش بر سر زبانهاست، از سال۷۲ و با سریال همسایه ها در تلویزیون کار خود را به عنوان کارگردان آغاز کرد. نکتهمهم درباره او شروع با یک سریال مناسبتی و درام خانوادگی است که پس از آن فتحیدر سریالهای عاطفه و هوای تازه این سبک را ادامه داد.
هرچند امروز نام حسن فتحی «مست عشق» بر سر زبان هاست، اما همچنان از او به عنوان کسی یاد می‌کنند که با سریال «شهرزاد»، مسیر قصه گویی در شبکه نمایش خانگی را جهت داد
پس از آن فتحی با پهلوانان نمی‌میرند، شب دهم و بعدتر مدار صفر درجه علاقه خودرا به پرداختن به تاریخ معاصر ایران در دل قصه ها و داستان هایش نشان داد. فتحیاولین فیلم سینمایی خود را حدود ۱۰ سال پس از آغاز کارگردانی در تلویزیون و در سال۸۳ کارگردانی کرد. ازدواج به سبک ایرانی فیلمی کمدی بود که با همه آثار تلویزیونی وسریالی فتحی متفاوت بود.
پس از این فیلم فتحی باز به سراغ سریال سازی رفت و آثار ماندگاری چون مدار صفردرجه، میوه ممنوعه، در مسیر زاینده رودو.. را کارگردانی کرد. او پس از اولین فیلمسینمایی اش، ۹ سریال و ۴ فیلم دارد و وزنه سریال‌هایش سنگین‌تر از آثار او درسینماست.
هرچند امروز نام او با بحث برانگیزترین فیلم این روزها یعنیمست عشق بر سر زبانهاست، اما همچنان از او به عنوان کسی یاد می‌کنند که با سریال شهرزاد، مسیر قصهگویی در شبکه نمایش خانگی را جهت داد و همچنان به علاقه مندی پیشین خود یعنیپرداختن به بخشی از تاریخ معاصر ایران آن هم در قالب سریال پرداخت.
تنوع ژانر در کارنامه کارگردان «گاندو» با تنها یک فیلم سینمایی!
سریال گاندو پس از تهیه‌کنندگی مجتبی امینی با نام جواد افشارگره خورده است. کارگردانی که از سال 1379در تلویزیون فعالیت می‌کرد و با سریال هایی چون غروب بیپایان، سایه سکوت، پول کثیف و.. شروع کرد. افشار هیچ وقت ژانر ثابتی برای فعالیتنداشته و از پول کثیف که درامی پلیسی خانوادگی است در کارنامه دارد تا جابربن حیانکه تاریخی است و به بخشی از زندگی این شخصیت می‌پردازد.
او در سال 1387 و حدودا ۱۰ سال پس از شروع فعالیتش در تلویزیون، به سینما رویآورد و فیلم کلبه را با ژانری کاملا متفاوت با تمام آثارش یعنی ترسناک، تولید کرد.
این تجربه فقط همین یک بار برای او در سینما تکرار شد چراکه پس از آن تمام تولیداتاو در سریال های تلویزیونی خلاصه می‌شود. آنام، مادرانه و کیمیا از آثار بعدی اوهستند که با محوریت یک زن به عنوان پیش برنده داستان متمایزتر از آثار دیگر او و دریک دسته بندی مشخص جای می‌گیرند.
پس از این سه سریال، او گاندو ۱ و ۲ را همچنان در حال و هوایی کاملا متفاوت با دیگرآثارش و در ژانر اکشن و امنیتی در تلویزیون کارگردانی کرد.
مهران مدیری در پشت صحنه «ساعت ۵ عصر»
مدیریِ تلویزیون، کم رمق در سینما
مهران مدیری که حالا پروانه نمایش دومین فیلمش با عنوان ساعت ۶ صبح را به تازگیدریافت کرده، درست ۳۰ سال پیش با ساخت ساعت خوش برای تلویزیون کارگردانی راشروع کرد. اینکه چرا مهران مدیری در این ۳۰ سال تنها یک فیلم سینمایی ساخته، نکتهجالبی است که بیش از خواست او به عقبه برنامه‌سازی و اقبال مخاطبان از آثارتلویزیونی او برمی‌گردد.
اینکه چرا مهران مدیری در این ۳۰ سال تنها یک فیلم سینمایی ساخته، نکته جالبی است که بیش از خواست خود او، به عقبه برنامه سازی و اقبال مخاطبان از آثار تلویزیونی او برمی‌گردد
مدیری در سال 1373 گروهی را گرد هم آورده بود که حضور آنها پیش از این درتلویوزیون سابقه نداشت و این به تنهایی کافی بود تا او جنگ۷۷، ببخشید شما،پلاک۱۴، طنز ۸۰ و سریال های دیگری چون پاورچین، شب های ببره، باغ مظفر و… را تاسال ها در تلویزیون کارگردانی کند.
مدیری در سال 1395 یعنی حدودا ۲۰ و چند سال پس از شروع کارش، ساعت پنج عصررا برای سینما ساخت که به نظر می‌رسد اقبال کم مخاطبان از این فیلم مدیری رادوباره در خط تولید سریال ها و برنامه های تلویزیونی اش انداخت. اسکار تازه ترینبرنامه اوست که پرمخاطب بودنش نشان می‌دهد مدیری در تولید برنامه و سریالعملکرد بهتری داشته تا فیلم سینمایی.
او که فقط برای خلق «در پناه تو» آمده بود
در پناه تو آشناترین نامی است که حمید لبخنده را به یادمان می‌آورد. کارگردانی که باساخت آیتم های تلویزیونی شروع کرد تا در سال 1374یکی از متفاوت‌ترین سریال هایتلویزیون تا آن زمان را کارگردانی کند. موفقیت در پناه تو باعث شد لبخنده ایده مرکزیدختر سنت شکن را در سریال بعدی خود یعنی در قلب من تکرار کند اما اقبال قبلی ازآن صورت نگرفت.
در اینجا بود که لبخنده تغییر مدیوم داد و همین ایده را در فیلم آبی با بازی هدیهتهرانی تکرار کرد. آبی دو ستاره هدیه تهرانی و بهرام رادان را داشت و به مدد همان هامیخواست فیلمنامه معمولی با ایده تکراری اش را رنگ و لعاب ببخشد اما موفق نشدو اقبال خوبی دریافت نکرد.
این تنها حضور لبخنده در سینما بود و پس از آبی دوباره به تلویزیون بازگشت و سریالهای با من بمان و کارآگاهان را کارگردانی کرد.
سعید آقاخانی در پشت صحنه«لامپ ۱۰۰»
تلویزیون، «لامپ ۱۰۰» و دوباره تلویزیون در مسیر سعید آقاخانی
پس از تجربه نسبتا موفق ۵ فصل از سریال نون خ دیگر برای همه مبرهن شد کهآقاخانی تبحر بالایی در سریال‌سازی تلویزیونی و مدیریت قصه هایی با شخصیت هایمتعدد دارد. هرچند او درزن بابا، راه در رو و .. چندین سریالی که پیش از نون خکارگردانی کرده بود این تبحر را نشان داده بود اما با موفقیت نون خ و مخاطبانی کهدرگیر کرده بود، بیش از پیش ثابت کرد که دستش تا چه اندازه در مدیریت چنین قصههایی باز است.
هرچند آقاخانی در مصاحبه ای گفته بود که تمایل داشته «لامپ ۱۰۰» را در ژانر کمدی بسازد اما در نهایت خروجی آن فیلمی اجتماعی و کم اقبال بود و تنها تجربه آقاخانی را در سینما رقم زد
آقاخانی نیز مانند همه کارگردان های این لیست پس از موفقیتی نسبی در تلویزیون کهاز سال ۷۲ در آن مشغول به فعالیت بود، مدیوم سنیما را امتحان کرد منتها در ژانریکاملا متفاوت با تلویزیون. لامپ ۱۰۰ برخلاف شمایل کمدی و طنز آقاخانی، فیلمیاجتماعی بود با محسن تنابنده ای که در آن روز به مدد پایتخت به عنوان بازیگریکمدی نیز شناخته می‌شد.
هرچند آقاخانی در مصاحبه ای گفته بود که تمایل داشته لامپ ۱۰۰ را در ژانر کمدیبسازد اما در نهایت خروجی آن فیلمی اجتماعی و کم اقبال بود و تنها تجربه آقاخانی رادر سینما رقم زد.
پس از لامپ ۱۰۰ آقاخانی دوباره به تلویزیون برگشت و سریال های بیمار استاندارد را درسال ۹۵ و شب عید را در سال ۹۷برای تلویزیون تولید کرد. عید سال ۹۸ هم زمان آغازنون خ به عنوان پخته ترین تجربه آقاخانی در تولید سریال بود که سیر آن تا همین امروزو پس از پایان پخش فصل پنجم همچنان ادامه دارد.
«نیلگون» و سینمایِ پیش رویِ سهیلیزاده
اما آنچه بهانه این بازخوانی بود اولین فیلمی است که حسین سهیلی زاده کارگردانیکرده است. فیلم نیلگون که این روزها درحال اکران است و کسی آن را تولید کرده که بهمانند همه کارگردانان این لیست سابقه طولانی در ساخت سریال هایی برای تلویزیونو یا حتی شبکه نمایش خانگی داشته است.
سهیلی زاده را اغلب با سریالهای فاصله ها و دلنوازانمی‌شناسیم. دو سریالی که بهمانند در پناه تو در زمانه پخش خود به واسطه سوژه متفاوت و جنس روابطی که تا آنروز کمتر از قاب تلویزیون به تصویر کشیده شده بود، مورد اقبال قرار گرفتند. سهیلیزاده از سال ۷۸ یعنی ده سال پیش از دلنوازان، حدود ۱۰ سریال ساخته بود و کارگردانمطرحی بود.
او تا پیش از نیلگون که در سال ۹۸ تولید شده، سریالهای ملکه گدایان و مانکن را نیزدر نمایش خانگی تولید کرد که ایده ای بیش از سریال آوای باران و مجموعه های قبلیاو نداشتند. حالا و با ساخت نیلگون باید دید سهیلی زاده به مانند اغلب کارگردانان اینلیست، دوباره به مسیر سریال‌سازی بازمی‌گردد یا مدیوم سینما را برای ادامهفعالیت‌هایش انتخاب خواهد کرد.
بدون دیدگاه