دکتر مسعود آلگونه جونقانی به بررسی نقش زن در در تاریخ و اسطوره ها گفت: زن در اسطوره منبع آفرینش است و زن تاریخی فرعی و جانبی است و تنها نقشش در کنار مرد و برای زایش قهرمان است.
به گزارش روابط عمومی حوزه هنری استان اصفهان، دومین نشست برنامه «زنان قصه ما» با اکران مستند دکتر ژاله آموزگار در ساعت ۱۸ روز دوشنبه ۱۶ اسفندماه در سالن سعدی عمارت تاریخی سعدی برگزار شد.
در این برنامه که با همکاری حوزه هنری استان اصفهان و دفتر تخصصی سینما و مجموعه توازن برگزار شده بود دکتر مسعود آلگونه جونقانی (عضو هیئت علمی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان) به بررسی جایگاه و نقش زنان دراسطوره و تاریخ و جهان معاصر پرداخت و گفت: اول نقش زمان در اسطوره را بررسی می‌کنیم تا به نقش زنان در اسطوره برسیم، ما انسان ها از زمانی دچار خطا شدیم که ساعت‌های گِردگرَد را به ساعت های دیجیتال تبدیل کردیم و با این کار مفهوم زمان برای ما عوض شد، زمان از یک مسئله بی انتها به یک زمان دارای پایان و خطی تبدیل شد، یعنی وقتی مسئله زمان از دُوری به خطی یا برعکس تبدیل می شود یک مسئله جدی است.
وی با اشاره به خانه خدا و لباس‌های متحدالشکلی که مسلمانان در طواف می پوشند افزود: چرخیدن به دور یک مرکز همان زمان دُوری است و تاریخ از جهان مرکززدایی می‌کند و همان زمان خطی است.
وی با اشاره به فیلم عصر جدید چارلی چاپلین به نقد تفکر خطی تاریخ پرداخت خاطرنشان کرد: تفکر دوری را یک تفکر و اسطوره‌ای خواند و کلید اسطوره را آفرینش دانست و گفت این که شما در عید نوروز از پایان سال گذشته شادی می کنید به تفکر دوری برمی گردد و این به دلیل تفکر اسطوره‌ای شماست.
سخنران این برنامه گفت: در اسطوره های زرتشتی زمان و مکان به عنوان پدیده آفریده می شوند در حالی که در تفکر خطی این چنین نیست. زمان دوری در اسطوره در جریان است و زمان خطی در تاریخ در جریان است.
وی تصریح کرد: آفرینش دو مقطع دارد دفعی و تدریجی، درآفرینش دفعی خداوند در یک روز کوه ها را آفرید و در روز دیگر استراحت کرد و در آفرینش تدریجی یک زمان و مکان قدسی وجود دارد که هر بار فرد در آن قرار می‌گیرد لحظه آفرینش قدسی و ازلی را احساس می کند.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: زن در اسطوره منبع آفرینش است و زن تاریخی فرعی و جانبی است و تنها نقشش در کنار مرد و برای زایش قهرمان است. زن که در تمامی ادوار از طریق مردان و با جایگاه فرعی تعریف شده است در دوران مدرن و در دوران معاصر از قرن بیستم به واسطه تحلیل‌های گفتمانی و نشانه شناختی می تواند حق خود را بگیرد.
وی در پایان با اشاره به اشعار زنان و جایگاه آنان در تعریف نقش خود گفت: با بررسی اشعار پروین اعتصامی تا فروغ فرخزاد به عنوان دو شاعر زن، از زنی که زبان مردانه دارد به زنی که نشان می‌دهد زن چگونه است و زبان زنانه دارد می رسیم.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *