‎سینما درتمام وجوه خود همواره یکی از جذاب‌ترین مشاغل و هنرهایی است که امکان حضور در آن برای بسیاری از افراد و به ویژه نسل جوان و مشتاقان این عرصه رویایی دشوار بود که دور از دست‌رس به نظر می‌رسید.
    به گزارش سایت عصر ایران، قلم‌زنی سینمایی و حضور در بخش مکتوب سینما نیز از این قاعده مستثنا نبود. شاید اکنون این مدعا عجیب به نظر برسد اما تا یک دهه گذشته که هنوز دنیای مجازی و جهان اینترنتی به اندازه امروز گسترده نشده بود امکان راه‌یابی برای هر کسی که صرفا به سینما وحوزه نقد علاقه داشت به عرصۀ روزنامه‌نگاری سینمایی فراهم نبود و مثل ورود به بازیگری، موانع و دشوارهای زیادی داشت.
کافی است به خاطران منتقدان قدیمی مراجعه کنید تا راه دشواری را که آنها در این راه پیموده‌اند بشناسید. اما اینک نه فقط ورود به رسانه‌ها و نقد‌نویسی هیچ قاعده و سامانی ندارد که با گسترش اینترنت و شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی امکان فراهم شده تا هر کس در هر زمانی که اراده کند یک رسانۀ شخصی صفحۀ شخصی برای خود خود تأسیس کرده که مدیرمسئول و سردبیرو نویسنده آن نیز یک نفر است!
  هر ‌که در صفحۀ شخصی خود درباره فلان فیلم و سریال نظر شخصی‌اش را می‌نویسد گمان می‌کند منتقد سینماست. ایجاد قارچ‌گونۀ صفحات سینمایی و وبگاه‌های تخصصی فیلم رنگارنگ این گمان را ایجاد کرده که هرکس که گوشه چشمی به سینما داشته، عشق فیلم بوده یا گمان می‌کرده نویسنده و منتقد سینمایی است یک نبش دکان مجازی در بازار سینما راه انداخته است. 
  آنهایی که صرفا به واسطه برخی علائق سطحی و عامیانه به سینما مثلا عشق و علاقه به فلان بازیگر یا کارگردان به ایجاد صفحه سینمایی در فضای مجازی اقدام کردند که نه تنها مطالب قابل تامل و جذابی ندارد بلکه یکسری ذوق زدگی های کودکانه و ژورنالیسم زرد را در فضای مجازی انتشار می دهند.
    بسیاری از آنها صرفا جهت شهرت طلبی و ارضای نیازهای شخصی که با “خود منتقد انگاری” و توهمات نارسیستی همراه است یک تشتت و آشفتگی نوشتاری – سینمایی را در فضای مجازی دامن زده اند که پیامدهای منفی آن بدنه سینمای ایران را هم می تواند دچار آسیب و آلودگی کرده و مورد تردید قرار دهد.
   این صفحه‌ها فرصتی فراهم کرده تا برخی خیالات کودکانه و توهمات خام خویش را از عالم ذهن به ساحت اینترنتی منتقل کرده و به آن عینیت ببخشند.
    کافی است در جستجوگرهای مجازی هشتک فیلم و سیما را بنویسند تا انواع و اقسام این صفحات بی‌هویت و رنگارنگ جلوی چشمان‌تان ظاهر شوند. بسیاری از آنها «فن‌پیچ»های طرفدار فلان بازیگر زن و مردی هستند که عشق و علاقه خود را به این بازیگران از این طریق اعلام می کنند .
   اینها بیشتر هواداران مجازی فلان بازیگرند که گاه به اشتباه خود را خبرنگار و نویسنده سینمایی درک می‌کنند. این دسته بیش از آنکه دغدغه سینما داشته باشند دغدغه شهرت و نام و نان آوری خود را دارند. آنها به دلیل اینکه نتوانستند در عالم واقع برای خویش منزلت و شانی اجتماعی به دست آورند در عالم خیالی و مجازی، هویتی دروغین خلق می‌کنند تا بودن خود را اینگونه اثبات کنند که “من منتقدم پس هستم!”

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *