یادداشت/ رحمت امینی
بازی جواد عزتی در نمایش های خیابانی را به خاطر می آورم؛ با همین شکل و شمایلی که می بینید؛جوانی حدودا بیست ساله (جواد متولد ۱۳۶۰ است) که اگر حوالی تئاتر شهر می دیدیش،یا درحال اجرای نمایش بود و یا روی یکی از سکوهای سیمانی گرداگرد ساختمان تئاتر شهر نشسته و جستجوگر آینده ای درخشان بود. او به دانشگاه سوره هم رفت و آنجا تئاتر خواند و آرام آرام ادر کنار تئاتر خیابانی ، تجربه های صحنه را هم به کارنامه اش افزود و سپس تلویزیون و سینما و درخشش بویژه در انواع کمدی . جواد اما به دلیل همان ذات جستجوگر و تجربه گرایش، نقش های جدی را هم محک زد تا به شنای پروانه رسید و جوری نقشش را ایفا کرد که انگار هیچ گاه بازیگر کمدی نبوده و سرانجام فرصتی حدودا چهارده ماهه به خود داد تا وارد تجربه ای غنی تر از بازیگری اش بشود. این روزها که بازی اش را در مجموعه زخم کاری می بینم ، شمایل همان نوجوان پرتلاش و جستجوگر در برابرم ظاهر می شود که همچنان چشم به آینده دارد .
بدون دیدگاه