در انتظار چند شگفتی در اسکار۲۰۲۲

بانی‌فیلم: در حالی که یک روز تا برپایی مراسم نودوچهارمین دوره اهدای جوایز اسکار مانده، سایت bbc culture در گزارشی به ارزیابی فیلم‌هایی پرداخته که احتمال اسکار گرفتن‌شان بیشتر از دیگر کاندیداهاست.
«قدرت سگ» آخرین ساخته فیلمساز نیوزیلندی جین کمپیون بیشترین تعداد کاندیدایی را در اسکار۲۰۲۲ دارد. با وجود اینکه این فیلم به احتمال زیاد چند جایزه را خواهد برد اما به اعتقاد منتقدان بی‌بی‌سی کالچر، قطعاً باید شاهد چند شگفتی باشیم.
نیکلاس باربر و کرین جیمز منتقدان سایت bbc culture پیش‌بینی‌های خود را چنین ارائه می‌کنند.

*بهترین فیلم

کرین جیمز: «قدرت سگ» وسترن جین کمپیون که واقعاً وسترن نیست، اما یک شاهکار است. این فیلم به زیبایی ساخته شده، با بازی درخشان و بی‌پایان درباره پیامدهای مخرب انتظارات اجتماعی و جنسیتی فکر می‌کند.
این فیلم واقعاً بهترین فیلم سال است. اما… «کودا» را هم باید در نظر گرفت؛ فیلمی که تعداد زیادی از رای دهندگان اسکار دوستش دارند، «کودا» با داستان یک فیلم کم خرج می شناسد که بازیگران ناشنوای تاریخ ساز و احساساتی که دور از خویشتن‌داری کارگردان «قدرت سگ» است.
ممکن است برای انتخاب بهترین فیلم، با بالا اندختن سکه به نتثجه برسند!
برد دو سال پیش فیلم کره‌ای «پارازیت»، نشانه خوبی برای فیلم‌های هنری باشد، بنابراین حدس می‌زنم که نتیجه به سود «قدرت سگ» خواهد بود.
نیکلاس باربر: ملودرام وسترن گوتیک جین کمپیون، مدتهاست که برنده بهترین فیلم شده!
چند نفر از نامزدهای دیگر شانسی دارند – مخصوصاً «کودا» و چند فیلم دیگر. اما هیچ کدام به اندازه «قدرت سگ» عمق و قدرت ندارند. فیلم کمپیون باید برنده شود.

*بهترین بازیگر مرد

نکته: این سومین بار برای ویل اسمیت خوش شانس خواهد بود. او پیش از این دو بار نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد شده است، اما بازی او در نقش پدر سرنا و ونوس ویلیامز در «پادشاه ریچارد»، تعادلی کاملاً اسکار پسند از کاریزما و اصالت ستاره‌های سینما دارد. با این حال بندیکت کامبربچ باید برنده شود؛ شخصیت‌پردازی او از یک گاوچران تلخ و متعارض در «قدرت سگ» پیچیده و فرسنگ‌ها دورتر از بازیگرانی‌ست که با مهارت‌های خفه‌کننده‌ای بازی می کنند.
کرین جیمز: ویل اسمیت تمام جوایز مهمی را در این بخش که به اسکار منتهی می شود، برنده شده و به احتمال زیاد برنده اسکار بهترین بازیگر مرد خواهد شد.
«پادشاه ریچارد» چیزی بیش از یک محکم و البته معمولی نیست، اما اسمیت به عنوان پدر مصمم سرنا و ونوس ویلیامز، خوب کار می‌کند.

*بهترین بازیگر زن

کرین جیمز: جسیکا چستین ممکن است علامت «طعمه اسکار» را با رژ لب روی پیشانی‌اش نوشته باشد، اما استراتژی بازیگری با گریم بقدری خوب عمل کرد که توانست جایزه انجمن بازیگران سینما را برای او به ارمغان آورد و احتمالا اسکار را.
خیلی خوب است که اولیویا کولمن به خاطر بازی صادقانه و ظریف خود در نقش یک مادر درگیر در فیلم «دختر گمشده» برنده شود، اما دیدن چهره یک برنده برای او در این سال دور از انتظار است.
نکته: از پنج نامزد، سه نفر نقش شخصیت‌های مشهور را بازی کرده‌اند. رای‌دهندگان آکادمی همیشه با مورد، موافق بوده‌اند.
کریستن استوارت نقش پرنسس دایانا را در «اسپنسر»، نیکول کیدمن در نقش لوسیل بال در «ریکاردو بودن» و جسیکا چستین بازیگر نقش تامی فی بیکر را در فیلم «چشمان تامی فی» بازی می‌کند.
من فکر می‌کنم این جسیکا چیستن باشد که زیر آن آرایش مصنوعی، می‌تواند برنده اسکار باشد. او قبلاً هم جایزه انجمن بازیگران سینما را برده و احتمالاً اسکار را نیز خواهد برد.
اما تنها چیزی که لازم است به آن اشاره شود اولیویا کولمن است که با یکی از آن نگاه‌های خیره کننده‌اش نشان دهد که باید دومین اسکار خود را برای فیلم «دختر گمشده» دریافت کند.

*بهترین بازیگر نقش مکمل مرد

نکته: تروی کوتسور تا کنون برنده جایزه بفتا، جایزه SAG و جایزه منتخب منتقدان برای بازی در نقش یک ماهیگیر ناشنوای سیگاری در «کودا» را گرفته. او سخنرانی جذابی به زبان اشاره آمریکایی داشته است.
نیکلاس باربر: آکادمی چگونه می تواند در برابر این مورد مقاومت کند؟ اگرچه شخصاً ممکن است کودی اسمیت مک‌فی را برای «قدرت سگ» انتخاب می کنم. او به همان اندازه عجیب و مغناطیسی است که بندیکت کامبربچ در همان فیلم.
کرین جیمز: اگر تروی کاتسور، SAG خود را دنبال نکند و بفتا هم به خاطر بازی خنده‌دار و تاثیرگذارش در نقش پدر در «کودا» او را شایسته بردن جایزه اسکار بداند، این خبری شوکه‌کننده برای دوستداران سینما خواهد بود.
تروی کاتسور به عنوان اولین بازیگر ناشنوا که برنده جایزه اسکار شد،نامش در تاریخ ثبت خواهد شد، و این یک امتیاز جذاب هم برای رای دهندگان آکادمی خواهد بود.
به هر حال تروی کاتسور خوب است اما کودی اسمیت مک‌فی به دلیل بازی حیله‌گرانه و ظریفش در «قدرت سگ» به عنوان یک مرد جوان با رازهای زیادی که باید حفظ شود، شایسته برنده شدن است.

*بهترین بازیگر نقش مکمل زن

کرین جیمز: اینجا تعلیق وجود ندارد. آریانا دبوز تاکنون همه جوایز اصلی را برای ایفای نقش سینتیک در «داستان وست ساید» دریافت کرده. او فوق‌العاده است مانند یک دینام روی صفحه!
در این رده، جایزه باید به کرستن دانست برای بازی واقعی و دردناکش به عنوان یک همسر ناراضی و نامطمئن در «قدرت سگ» تعلق گیرد، اما تجربه ثابت کرده که اجراهای آرامی مانند بازی او، به ندرت برنده جایزه می‌شوند.
نکته: آریانا دبوز در «داستان وست ساید» آتشین، خنده‌دار و آسیب‌پذیر است این را حتی قبل از اینکه به آواز خواندن و رقصیدن او بپردازید می‌توان دید. اگر این‌ها مورد نظر رای‌دهندگان آکادمی قرار گیرد او با اطمینان برنده اسکار خواهد شد.
بخش شگفت‌انگیز این است که ریتا مورنو ۶۰ سال پیش برای بازی در همان نقش در داستان اصلی «داستان وست ساید» برنده جایزه اسکار شد.

*بهترین کارگردان

نکته: جین کمپیون در سال 1994 در فهرست کوتاه بهترین کارگردانی برای «پیانو» قرار داشت. امسال او باید اسکار را برای فیلم «قدرت سگ» دریافت کند.
هر فیلمی که توانسه باشد در دوازده رشته مختلف نامزد شود (و من بدم نمی‌آید اگر در همه آن‌ها برنده شود) باید یک نفر استثنایی مسئول آن باشد.
کرین جیمز: جین کمپیون ۲۸ سال پیش در این بخش به استیون اسپیلبرگ باخت که برای «پیانو» نامزد شد و او برای «فهرست شیندلر».
امسال سال جین کمپیون است، او به اختمال زیاد برنده جایزه بهترین کارگردانی با مطمئن‌ترین برد برای«قدرت سگ» است، یک اثر هنری باشکوه، از فیلمنامه‌ای که کمپیون نوشت تا بازی و سرعتی که او هدایت کرد، تا جلوه‌های بصری مبتکرانه.
در این کورس کمپیون در مقابل رقبای قوی، از جمله اسپیلبرگ برای «داستان وست ساید»، قرار دارد اما کمپیون بهترین کارگردان سال است، زیرا پس از کسب نظر رای دهندگان بفتا و جایزه انجمن کارگردان، به احتمال زیاد برنده اسکار خواهد بود.

*بهترین موسیقی متن

کرین جیمز: این مسابقه رویارویی بین هانس زیمر است که قبلاً جایزه بفتا را برای موسیقی ترسناک خود در «تل ماسه» که به صورت الکترونیکی القا شده است و جانی گرینوود برای «قدرت سگ» برنده شده است.
رای دهندگان اسکار به وضوح زیمر را دوست دارند. این دوازدهمین نامزدی اوست، اما او فقط یک بار در سال ۱۹۹۴ برای «شیر شاه» برنده جایزه اسکار شده، بنابراین ممکن است آکادمی به سمت او گرایش پیدا کند، هرجند که معتقدم این جایزه باید به گرین وود برسد.
موسیقی پیچیده او، شوم بدون سنگین بودن، تکان دادن سر به وسترن های سنتی در حالی که چیزی کاملاً تازه را خلق می‌کند، موسیقی گرین وود برای دیدگاه کمپیون در این فیلم مناسب است.
نیکلاس باربر: هانس زیمر ممکن است برای موسیقی رعد و برق‌آسایش در «تل ماسه» برنده شود، اما این واقعیت که جانی گرین وود هنوز اسکار ندارد، شرم آور است!
موسیقی او برای «قدرت سگ» بسیار ترسناک است. او همچنین زمانی را برای نوشتن موسیقی فیلم‌های «اسپنسر» و «پیتزای شیرین بیان» Licorice Pizza پیدا کرد.

*بهترین فیلمنامه اقتباسی

نکته: باز هم، «قدرت سگ» باید برنده شود. هیچ فیلمنامه دیگری چنین بازی‌های پیچیده‌ای را با دیدگاه ها و انتظارات به وجود نمی‌آورد. چنین فیلمنامه‌هایی هنوز هم مورد علاقه است، اما یادمان باشد که «ماشینم را بران» دارد پیش می‌آید…
کرین جیمز: بسیار دوست‌داشتنی است اگر مگی جیلنهال اقتباسی عالی از «دختر گم‌شده» اثر النا فرانته بتواند اسکار را با فیلمنامه هوشمندانه جین کمپیون برای «قدرت سگ» به اشتراک بگذارد.
از آنجایی که تساوی بین این دو نویسنده و کارگردان بعید است، حدس می زنم که جایزه به فیلمی با بالاترین مشخصات تعلق گیرد و کمپیون جایزه دیگری را دریافت کند.

*بهترین فیلمنامه اورجینال

کرین جیمز: برنده احتمالی «پیتزای شیرین بیان» پل توماس اندرسون خواهد بود، فیلمی که در سن بلوغ در لس‌آنجلس اتفاق می‌افتد، مکانی نزدیک به قلب بسیاری از رای دهندگان و همچنین در مجاورت خانه‌های آنها.
نکته: «بلفاست» نیمه اتوبیوگرافیک کنت برانا در اینجا برتری دارد، اگرچه «پیتزا شیرین بیان» پل توماس اندرسون جایزه بفتا را دریافت کرد و اسکار او دیر شده است.
اگر صادق باشم، دوست دارم برای برنده شدن «به بالا نگاه نکن»، همان‌قدر که ناقص است، زیرا هرکسی که طنز آخرالزمانی درباره بحران آب و هوا بنویسد، مستحق یک جایزه است.

*بهترین انیمیشن

توجه: برای هر کارتونی سخت خواهد بود که با «افسون» (Encanto) یک افسانه خانوادگی دیزنی پر از رنگ، جادو و آهنگ‌های موفق لین-مانوئل میراندا، رقابت کند. اما انیمیشن «فرار» باید برنده شود.
کرین جیمز: چه دسته بندی قوی امسال وجد دارد؛ «میچلز در مقابل ماشین ها» (Mitchells vs the Machines) و «رایا و آخرین اژدها» (Raya and the Last Dragon) خیره کننده و سرگرم کننده هستند، و مستند «فرار» (اگرچه برای من غیرقابل تحمل است) از حمایت بسیاری از رای دهندگان و افراد مطرح سینما، از جمله بانگ جون هو برخوردار است.
اما موزیکال کاملاً جذاب «افسون» (Encanto) برنده خواهد شد و باید با داستان پر جنب و جوش، گرم و فراگیرش درباره یک خانواده جادویی. آهنگ We Don’t Talk About Bruno برای بهترین آهنگ ارسال نشد، اما احتمالاً محبوبیت آن به اینجا سرازیر می شود.

*بهترین فیلم غیر انگلیسی زبان
نیکلاس باربر: «ماشینم را بران» اقتباس غم‌انگیز سه ساعته ریوسوکه هاماگوچی از داستان کوتاه هاروکی موراکامی، جوایزی را از آن خود کرده. این فیلم نامزد چهار جایزه اسکار شده است: بهترین فیلم بین‌المللی، بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین فیلمنامه اقتباسی. پیروزی در این رده، اگر نه در یک یا دو دسته دیگر، مطمئناً رقابتی دیدنی است.
کرین جیمز: مطمئن‌ترین شرط‌بندی برای اسکار، برنده شدن جایزه بین المللی فیلم «ماشینم را بران» ساخته ریوسکه هاماگوچی است.
برای من، این فیلم ژاپنی، اثری شیوا درباره یک کارگردان غمگین تئاتر و زن جوان حساسی ‌ست که خودروی او را می‌راند، برای بهترین فیلم در مجموع در رده دوم نزدیک به «قدرت سگ» قرار دارد. این واقعیت که در آن دسته برتر نیز نامزد شده است، نشان می‌دهد که رای دهندگان اسکار تا چه حد به این فیلم ژاپنی توجه زیادی دارند.