بانی‌فیلم- بهراد داودی: رایان اونیل بازیگر قدیمی سینما امروز در سن هشتادودو سالگی درگذشت.
این بازیگر خوش‌چهره هالیوود با بازی در ۳۱ فیلم سینمایی که تعداد از آنها آثار مطرحی هستند ایفای نقش کرد.
بازی او در فیلم ملودرام عاشقانه «داستان عشق» ساخته آرتور هیلر در سال ۱۹۷۰ شهرت فراوانی برایش به ارمغان آورد.
دوستداران سینما این بازیگر را علاوه بر «داستان عشق»، با فیلم اکشن و جنایی «راننده» می‌شناسند که در آن نقش یک راننده ماهر و خونسرد سرقت از بانک‌ها را بازی می‌کرد.
رایان اونیل کار هنرپیشگی‌اش را با بازی در سریال «پیتون پلیس» آغاز کرد اما نخستین تجربه سینمایی‌اش دز سال ۱۹۶۹ پ با بازی در «جهش بزرگ» رقم خورد.
اونیل در سال ۱۹۷۵ با حضور در فیلم قابل اعتنای «بری لیندون» به کارگردانی استنلی کوبریک، به اعتبار هنری بالایی دست یافت.
به رایان اونیل، لقب «مرد پیشرو پسر بچه‌ای» داده بودند. او یک بار هم در سال ۱۹۷۰ نامزد جایزه اسکار شده بود.
هالیوود ریپورتر خبر درگذشت رایان اونیل را منتشر کرد.
این رسانه امریکایی نوشت: پاتریک اونیل پسر رایان اونیل که گوینده ورزشی در شهر لس آنجلس است امروز در صفحه اینستاگرامش اعلام کرد که پدرش روز جمعه درگذشت. رایان اونیل در سال 2001 به سرطان خون مزمن و در سال 2012 به سرطان پروستات مبتلا شده بود.
پسرش نوشت: «به عنوان یک انسان، پدرم فردی سخاوتمند بود. او بامزه ترین فرد در هر جمعی بود و به وضوح خوش تیپ ترین و همچنین جذاب ترین.
او عاشق خنداندن مردم بود. موقعیت مهم نبود، اگر موضوعی را برای شوخی پیدا می‌کرد، تلاش داشت تا با بیان آن همه را میخکوب کند. او واقعاً می‌خواست ما بخندیم. و ما هم واقعاً می‌خندیدیم. با او به ما خوش گذشت. پدرم باعث خوشحالی ما و عاملی برای سرگرمی‌مان در زیر نور خورشید بود.»
رایان اونیل پس از دوئت سینمایی خود در «داستان عشق» با اِلی مک‌گرو، در سال ۱۹۷۲ با فیلم «تازه چه خبر دکتر جون» با باربارا استرایسند همبازی شد.
او در سال ۱۹۷۹ با فیلم «رویداد اصلی» باز هم در کنار باربارا استرایسند بازی کرد.
او با دختر ۹ساله اش، تاتوم اونیل، در داستان شگفت انگیز دوران افسردگی پیتر بوگدانوویچ، در فیلم «ماه کاغذی» حضور یافت.
اونیل همچنین در فیلم «بری لیندون» (۱۹۷۵) ساخته استنلی کوبریک، در نقش اصلی که یک سرکش ایرلندی در قرن هجدهم در انگلستان بود بازی کرد، بازی اونیل مورد توجه کوبریک قرار گرفت.
خاطره‌اش از بازی در فیلم کوبریک جالب است؛ اونیل در سال ۲۰۱۴ در مصاحبه ای با مجله Filmmaking گفته بود که ساختن بری لیندون یک پیشنهاد طاقت فرسا بوده. او خاطرنشان کرد: «کوبریک تعداد زیادی نما می‌گیرد. ما در این فیلم حدود ۳۵۰ روز تیراندازی کردیم و پس از آن مجبور شدند من را به بیمارستان ببرند.»
این بازیگر امریکایی سومین همکاری‌اش با پیتر باگدانوویچ را در سال ۱۹۷۵ در «نیکلودئون» انجام داد.
رایان اونیل در سال ۲۰۱۱ در کفت‌وگویی که با پیرس مورگان داشت گفته بود: «در سال‌های بعد، تماشای فیلم «داستان عشق» در واقع ناراحتم می‌کند.با اینکه بازی در این فیلم برای من یک موفقیت بزرگ بود، اما زندگی واقعی درست برعکس آن براین یک تراژدی بود.»
این هنرپیشه با نام اصلی پاتریک رایان اونیل در بیستم آوریل سال ۱۹۴۱ در لس آنجلس به دنیا آمد. او پسر بزرگتر چارلز “بلکی” اونیل رمان‌نویس و فیلمنامه‌نویس و مادرش پاتریشیا کالاگان بازیگر سینما بود.
پل مازورسکی در سال ۲۰۰۹ در گفت‌گو با نشریه ونیتی‌فیر در مورد همکاری‌اش با اونیل در فیلم «وفادار» (۱۹۹۶) گفته بود: «رایان اونیل مثل شکر شیرین است. او برخی از چیزهای ایرلندی را در خود دارد. یک روز داشتیم صحنه‌ای را می‌گرفتین که من به او گفتم: “کمی آن را پایین بیاور” در همین لحظه رایان گفت: “از بازی در این فیلم انصراف می‌دهم! شما نمی‌توانید آنقدر بلند به من بگویید “بیار پایین”!
من به او گفتم: “اگر صحنه فیلمبرداری را ترک کنی، دماغت را می‌شکنم.” او شروع به گریه کرد. گاهی اوقات مثل یک نوزاد بزرگ است، اما پسر خوبی است و بسیار بااستعداد. او حرفه عجیبی داشت، اما واقعاً یک ستاره هیولایی بود!»
رایان اونیل در سال ۲۰۱۲ کتاب خاطرات‌اش را منتشر کرد؛ «هر دوی ما: زندگی من با فرح».
او سه سال بعد، برای یک تور به نام «نامه‌های عاشقانه» در امریکا با الی مک گرو شرکت کرد.
بدون دیدگاه