«دروغ‌های زیبا» اگرچه تاحدودی می‌تواند با مخاطب عام ارتباط بگیرد، اما فیلمی نیست که بخواهیم آن را در جریان سینمای حرفه‌ای تعریف کنیم.
به گزارش ایرنا، اکران فیلم‌های سینمایی جشنواره فیلم فجر از ساعت ۱۳ روز پنجسنبه – ۱۲ بهمن – آغاز شد؛ نخستین فیلم دروغ‌های زیبا به کارگردانی مرتضی آتش‌زمزم با حضور عوامل فیلم و اهالی رسانه روی پرده نقره‌ای خانه جشنواره (برج میلاد تهران ) رفت؛ این فیلم یک ملودرام اجتماعی و محصول مشترک ایران و بنگلادش است.
دروغ‌های زیبا، جدیدترین ساخته مرتضی آتش‌زمزم، برمبنای ابتدایی‌ترین اصول نوشتاری، به قصه‌پردازی دست زده است؛ مسیری را انتخاب کرده که مخاطب، دهه‌ها پیش آن را تجربه کرده و امروز رغبت چندانی در هضم این اسلوب نوشتاری ندارد.
در چنین ساختاری، روایت، وحدت مضمونی هدفمندی را شاهد نیست؛ اگرچه مضمون کلیدواژه‌هایی چون فقر و اخلاق، در سرتاسر اثر ملموس است، اما روایت نتوانسته وحدت مضمونی هوشمندانه‌ای را در راستای نیل به هویت‌بخشی این کلیدواژه‌ها به کار ببندد. این مهم نه در نیمه نخست داستان که بحث کارخانه مطرح است به چشم می‌خورد و نه در نیمه دیگر که موضوع کاشت حلزون پیش می‌آید.
این مدل داستان‌گویی در دروغ های زیبا، اما تناسب بسیارخوبی با محیط داشت؛ فیلم، آگاهانه، محیط درستی را برای چنین داستانی انتخاب کرده و توانسته ظرف خوبی برای روایت خود انتخاب کند، گرچه در همین قالب توانسته خرده‌فرهنگ‌ها را تا حد اقتضای قصه، به مخاطب منتقل کرده و وی را در جریان قواعد فرهنگی که شاید در ایران عجیب هستند، قرار دهد.
البته که این مدل روایت نیز بیشتر خاص سینماهای آن نواحی در جنوب آسیا است تا اینکه بخواهد اقبال چندانی را در سینماهای ایران تجربه کند.
دروغ‌های زیبا، باتوجه به فصل پایان‌بندی‌اش، مخاطب را ناراضی از سالن خارج نمی‌کند، اما فیلمی نیست که در مسیر سینمای حرفه‌ای تعریف شود، یکی از معدود ساخته‌های آتش‌زمزم که توانسته تا همین اندازه با مخاطبش، ارتباط بگیرد.
بدون دیدگاه