کارشناس و پژوهشگر با اشاره به انتقادات مطرح شده مبنی بر اجرای بیکیفیت و پلیبک کنسرتهای پاپ در سالهای اخیر گفت: برای ارتقای کیفیت این کنسرتها باید ناظران جدی صنف و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سالنهای اجرا حضور داشته باشند و در صورت اجرای کنسرتی به صورت پلیبک، ۵۰ درصد پول بلیت به مردم بازگردانده شود.
به گزارش ایرنا، موسیقی پاپ سال ۱۴۰۳ همچون سالهای گذشته با فراز و نشیبهای بسیاری در بخشهای مختلف از جمله انتشار آثار و برگزاری کنسرت روبرو بود، قیمت بلیت کنسرت به خصوص گونه پاپ در سه نوبت افزایش پیدا کرد، هر چند نوع برگزاری و محتوای بعضی کنسرتها، نوع اجرای خوانندگان و در مواردی به صورت پلی بک نیز با انتقاد کارشناسان مواجه شد.
مدیران جشنواره بینالمللی موسیقی فجر تلاش کردند در دوره چهلم علاوه بر اختصاص بخشهای مختلف به گونههای مختلف موسیقی، در راستای ارتقای موسیقی پاپ، جشنواره جداگانهای را برای این گونه موسیقی اختصاص دهند، بخش پاپ را در جشنواره موسیقی فجر به صورت رقابتی برگزار کنند یا جشنواره جداگانهای برای آن درنظر بگیرند که این امر محقق نشد.
چهلمین جشنواره بینالمللی موسیقی فجر در تهران با ۲۸ اجرای موسیقی پاپ (مردموار) برگزار شد که تعداد اجراها نسبت به دوره گذشته افزایش داشت. همچنین قیمت بلیت کنسرتهای پاپ در چهلمین جشنواره بینالمللی موسیقی فجر نسبت به ماههای گذشته کاهش داشت و ۲۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان تعیین شد.
با رضا مهدوی کارشناس و پژوهشگر موسیقی درباره وضعیت موسیقی پاپ در سال گذشته و راهکارهایی برای ارتقای کیفی این گونه موسیقی گفت و گو کردهایم.
این پژوهشگر موسیقی درباره وضعیت موسیقی پاپ از لحاظ کمّی و کیفی در سال ۱۴۰۳ اظهار داشت: موسیقی پاپ ایرانی یا موسیقی مردموار به لحاظ کمی هر ساله رشد دارد؛ اما به لحاظ کیفی شاهد رشد قابل توجهی در این گونه موسیقی نیستیم. چهرهسازی و معرفی خوانندگان نسبت به معرفی آهنگسازان و تنظیمکنندگان در حال پیشی گرفتن است که این موضوع خلایی در ناتوازنی کمیت و کیفیت ایجاد میکند.
وی گفت: با وجود این، حضور دو برابری هنرمندان موسیقی پاپ در جشن ملی و بینالمللی موسیقی فجر طی سالهای اخیر چشمگیرتر بود و نشان از همراهی و همدلی بیشتر هنرمندان نسبت به دیگر موسیقیهای رایج در ایران در این جشنواره داشته است.
مهدوی درباره انتقادات مطرح شده مبنی بر اجرای بیکیفیت و پلیبک کنسرتهای پاپ در سال گذشته و ارائه راهکارهایی برای بهبود کیفیت این کنسرتها بیان کرد: در سالهای اخیر همگان کم و بیش دچار این معضل هستند. پختهخواری، تنبلی، درآمدزایی بدون توجه به کیفیت، نبود نظارت، نبود مطالبهگری از سوی مردم و ارائه ندادن پاسخ مناسب از سوی دستاندرکاران و سیاستگذاران عاملی برای توسعه و حتی ترویج این نوع کنسرتها و به عبارتی کمفروشی و بیاعتنایی به شعور جمعی شده است. اجراها نباید در دو سانس در یک روز باشد؛ زیرا باعث خستگی مفرط اجراکنندگان میشود.
این کارشناس موسیقی افزود: برای بهبود شرایط و ارتقای کیفیت کنسرتهای موسیقی پاپ باید ناظران جدی صنف و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سالنهای اجرا حضور داشته باشند، در هنگام صدور مجوزهای لازم سفته ضمانت اجرا دریافت شود و در صورت اجرای کنسرتی به صورت پلیبک، ۵۰ درصد پول بلیت به مردم بازگردانده شود و پس از اخطار اولیه اگر دوباره تکرار شد کمیته انضباطی جرایمی مثل محدودیت اجرا اعمال کند. به عبارتی جایگاه برخوردهای سلبی و ایجابی تعیین شود.
وی درباره مجاز بودن یا مجاز نبودن آثار موسیقی پاپ و محتوای آنها در فضای مجازی اظهار داشت: تمام آثار و کنسرتهایی که در سالنها برگزار میشوند، مجوز دارند اما مردم گاه دچار شبهه میشوند که این آثار و اجراها مجوز رسمی دارند یا خیر، در اینجا نیاز به آسیبشناسیهای جدی است و باید ساز و کار صدور مجوزها به یک تراز منطقی نزدیک شود.
از نیمه دوم دهه هشتاد شاهد افت کیفیت و محتوای انواع موسیقی هستیم. تولید و اجرای سرودهای ناب و موسیقی مناسب کودک ایرانی از نیمه دوم دهه هفتاد رو به افول رفت که این موارد نیازمند زیرساخت تولید و اجراهای موسیقی مردموار ایرانی استمهدوی گفت: امروزه به واسطه توسعه فراگیر فضای مجازی صدور مجوز معنی اخص خود را از دست داده و فقط در اماکن نیازمند مجوز تا حدی معنی پیدا میکند. مجراهای بسیاری برای تولید و عرضه موسیقی ایجاد شده که کار را برای سیاستگذاران دشوار کرده است، قطعا مدیران باتجربه نهادهای دولتی باید با مردم، اهل فن موسیقی و شرکتها و موسسههای فرهنگی و هنری در ارتباط باشند تا شاهد ارتقای کیفی آثار موسیقایی و وفاق ملی همه جانبه در عرصه فرهنگ و هنر و اقتصاد هنر باشیم.
این پژوهشگر موسیقی برگزاری جشنواره سالانه مستقل موسیقی تلفیقی و پاپ (مردموار) ایرانی، جشنوارههای مستقل موسیقیهای خیابانی و کودک و نوجوان را برای ارتقای سطح کیفی کلان موسیقی در کشور ضروری دانست و افزود: متاسفانه از نیمه دوم دهه هشتاد شاهد افت کیفیت و محتوای انواع موسیقی هستیم. تولید و اجرای سرودهای ناب و موسیقی مناسب کودک ایرانی از نیمه دوم دهه هفتاد رو به افول رسید که این موارد نیازمند زیرساخت تولید و اجراهای موسیقی مردموار ایرانی است.
مهدوی بیان کرد: ایجاد رقابت سالم میان نسل نو هم در اجرای صحنه و هم تولید استودیویی با انگیزه و جوایز بالا نیاز است تا آثار باکیفیت و بیکیفیت تا حدی متمایز شوند، هر چند مردم در نهایت خود انتخاب کنند. نهادهای فرهنگی و هنری موظف هستند الگوسازی، نمونهآوری و نهادینهسازی را سرلوحه کار خود قرار دهند.

بدون دیدگاه