نایب‌رئیس و سخنگوی انجمن صنفی سراسری روزنامه‌نگاران می‌گوید: دهه‌هاست، روزنامه‌نگاری ایران با چالش‌های عدیده‌ای دست به گریبان است که تدبیر مؤثری برای مهار آن‌ها اندیشیده و اجرایی نشده است. او مصائبی چون سانسور، خودسانسوری، نبود امنیت شغلی و تنگناهای معیشتی را از جمله مشکلات می‌داند که موجب شده تا خبرنگاران و رسانه‌ها نتوانند نقش خود را به عنوان چشمان بینا و گوش‌های شنوای مردم ایفا کنند.
داوود محمدی، در یادداشتی که به مناسبت روز خبرنگار در اختیار ایسنا قرار داده آورده است:
«به مناسبت فرا رسیدن روز خبرنگار و به شیوه مرسوم هر سال، تعریف و تمجیدهای پرشماری در مدح خبرنگاران، رسالت سنگین آنان و ضرورت بهبود وضعیت شغلی ـ معیشتی‌شان منتشر شده است. برخی از این گرامیداشت‌ها، صادقانه و از سر همدلی است اما بخش دیگری از این پیام‌ها و موضع‌گیری‌ها، از جنس تعارف و از باب خالی نبودن عریضه بیان می‌شود و از قضا، گویندگان آن‌ها، نه فقط در مسیر حمایت از خبرنگاران، کوچک‌ترین گامی برنمی‌دارند بلکه در بزنگاه‌ها، عاملان اعمال فشارهای مرئی و نامرئی بر اهل‌قلم رسانه هستند.
دهه‌هاست، روزنامه‌نگاری ایران با چالش‌های عدیده‌ای دست‌به‌گریبان است که تدبیر مؤثری برای مهار آن‌ها اندیشیده و اجرایی نشده است. مصائبی چون سانسور، خودسانسوری، نبود امنیت شغلی و تنگناهای معیشتی موجب شده تا خبرنگاران و رسانه‌ها، اغلب، نتوانند در فرایندی مستمر و پایدار، نقش خود را به‌عنوان چشمان بینا و گوش‌های شنوای مردم ایفا کنند. روزنامه‌نگاران برای نقد حرفه‌ای و منصفانه رخدادها، آگاهی‌بخشی و به صدا درآوردن آژیرهای خطر در حوزه‌های مختلف، میدان فراخی نداشته‌اند.»
محمدی در ادامه این یادداشت افزوده است: «برخی مشکلات موجود در حوزه رسانه‌ای کشور، عامدانه و تحمیلی است و از سوی کسانی ایجاد می‌شود که مطبوعات آزاد و کارآمد را مغایر منافع خود می‌دانند و به این واقعیت اعتنایی نمی‌کنند که تضعیف جایگاه رسانه‌ها و شرایط خبرنگاران، برنده‌ای ندارد و مصداق بازی «باخت ـ باخت» است؛ زیرا با تضعیف رسانه‌های داخلی، مخاطبان میلیونی برای رفع نیازهای خود، به رسانه‌های آن‌سوی مرزها روی می‌آورند و اغلب این رسانه‌های بیگانه نیز الزاماً، رویکردی مبتنی بر منافع ملی و اطلاع‌رسانی صادقانه ندارند و مرجعیت یافتن آن‌ها به تعمیق شکاف و واگرایی ملی منتهی می‌شود که دود آن به چشم ایران و همه ایرانیان خواهد رفت.»
به اعتقاد سخنگوی انجمن صنفی سراسری روزنامه‌نگاران بخش دیگری از چالش‌های رسانه‌ای ایران، هرچند، عامدانه نیست اما در جدی نگرفتن «الزامات حداقلی» فعالیت خبرنگاران، ریشه دارد و خروجی آن نیز بحرانی‌تر شدن اوضاع رسانه‌ها و رسانه‌ای‌هاست.
او سپس یادآور شده است: «مجموع دو عامل فوق، موجب شده تا در شرایطی که ایرانیان با مشکلات عدیده‌ای و به‌ویژه تورم کم‌سابقه، دست‌وپنجه نرم می‌کنند، خبرنگاران حتی در مقایسه با میانگین جامعه، وضعیت وخیم‌تری داشته و روزگار طاقت‌فرسایی را سپری کنند و شوربختانه، چشم‌انداز پیش رو نیز نه فقط نویدبخش نیست، بلکه آینده‌ای نگران‌کننده‌تر را ترسیم می‌کند.»
این فعال مطبوعاتی در ادامه با اشاره به مشکلات و کمبودهای مادی خبرنگاران نوشته است: «پرداختی‌های ناچیز به اغلب خبرنگاران که کفاف دخل‌وخرج حداقلی آنان را نمی‌دهد، اقدام برخی مسئولان رسانه‌ها که ضمن استناد به بحران مالی خود، از افزایش حقوق‌های اندک سالانه خودداری می‌کنند و خبرنگاران را بر سر دو راهی تن دادن به کاهش همان حقوق نامکفی‌شان یا قطع همکاری و بیکاری قرار می‌دهند، جهش آمار تعدیل خبرنگاران در تحریریه‌های مختلف و گریز برخی گردانندگان رسانه‌ها و حتی رسانه‌های دولتی، از بیمه کردن خبرنگاران که مرهمی بر انبوه زخم‌های اهل‌قلم است، از جمله نشانه‌هایی فراگیر و گویا از بحران‌های جدی روزنامه‌نگاران است و با ادامه روند کنونی، پیش‌بینی تشدید این بحران‌ها، واقعیتی دور از انتظار نیست، به‌ویژه آنکه با آغاز فعالیت دولت سیزدهم و تکرار تأسف‌آور عرف سیاسی ایران در زمینه اخراج و قطع همکاری با خبرنگاران فعال در رسانه‌های دولتی که با هدف استقرار تیم جدید و معتمد انجام می‌شود، گستره و عمق فشارها را افزایش خواهد داد.»
در ادامه یادداشت درباره این انجمن آمده است: « «انجمن صنفی سراسری روزنامه‌نگاران» از ابتدای فعالیت خود، دفاع از منافع صنفی روزنامه‌نگاران و خبرنگاران و تقویت و توسعه آن را فارغ از گرایش‌های سیاسی متنوع اعضا، در اولویت نخست خود قرار داده و به سهم خود، کوشیده تا از دشواری‌های اهل رسانه بکاهد و با همگرایی اعضا و پیگیری‌های متعدد، موفقیت‌هایی نیز داشته، اما صادقانه باید اذعان کرد که کماکان شکاف قابل‌توجهی بین «وضعیت موجود» و «وضعیت مطلوب» وجود دارد که ناشی از تعدد متغیرهای دخیل در بهبود اوضاع است، متغیرهایی که اغلب، خارج از دایره توان و اراده انجمن هستند و بدون هم‌افزایی و همراهی آن‌ها، اصلاح بنیادین اوضاع ناخوشایند فعلی، پیچیده و سخت خواهد بود.
«انجمن صنفی سراسری روزنامه‌نگاران»، معتقد است بخش زیادی از مطالبات فعالان تحریریه‌ها، از چنان مشروعیت و منطقی برخوردار است که تحقق آن‌ها را امکان‌پذیر می‌سازد و در این چارچوب، ضمن نگاه واقع‌بینانه به شرایط کلی کشور درصدد است از طریق برقراری تعامل سازنده با نهادهای مؤثر در بهبود وضعیت رسانه‌ای کشور، تفاهم لازم برای ارتقای وضعیت آزادی رسانه‌ای، امنیت شغلی، فزایش عادلانه مزد خبرنگاران، رفع مشکل بیمه آنان و اموری ازاین‌دست را از طریق پیگیری جدی مطالبات صنفی محقق سازد و برنامه‌ها و اقداماتی نیز در همین زمینه تدوین و در مرحله اجرا قرار داده است.
«انجمن صنفی سراسری روزنامه‌نگاران» همانند هر انجمن صنفی دیگری، قدرت و قوت خود را مرهون حضور و مشارکت فعال اعضا و خبرنگاران رسانه‌ها می‌داند و امیدوار است، هم‌افزایی هم‌صدایی صنفی فعالان تحریریه‌ها، بستر مساعد برای مهار یا کاهش مشکلات صنفی خبرنگاران را فراهم آورد تا اهل‌قلم رسانه‌ای در شرایطی بهتر و متناسب با اهمیت مأموریتشان، خدمات افزون‌تری به ایران و ایرانیان ارائه دهند.»
بدون دیدگاه