جبار آذین
این روزها عوامل و سرکرده‌های باند انحصارگرا و حزبی قبلی حاکم بر مدیریت سینما که در تخریب و باندبازی و خودی پروری و امنیتی کردن سینما و خانه‌نشین کردن اهالی سینما و تحمیل سلیقه و سانسور، یکی از سیاه‌ترین پرونده‌های تاریخ سینمای ایران را به خود اختصاص داده‌اند، در حرکتی هماهنگ و تخریبی و سیاسی در رسانه‌ها و محافل خودی، ضد باند حزبی مدیریت کنونی سینما، شمشیرهای خود را از رو بسته و هجمه‌ای گسترده را علیه آن سامان داده‌اند.
«آن‌ها» ضد «این‌ها» به قول خودشان از هر گونه افشاگری و نمایش سیاهکاری‌هایشان کوتاهی نکرده و عزم خود را جزم کرده‌اند تا با حمایت و قدردانی کاذب از باند مخرب سابق که «نان‌دانی» آن‌ها بود، نان‌دانی باند رقیب را تخریب کنند.
باند سابق که با روی کار آمدن دولت و باند جدید در سینما، بساط‌شان برچیده شد، سعی دارند تا با خوب‌نمایی خود و بدنمایی حاکمان امروز سینما، راهی برای بازگشت به قدرت و سفره سینما برای خود باز کنند.
در مقابل باند کنونی محکم بر صندلی‌های خود تکیه زده و از بدکاری‌های باند سابق سینما می‌گویند.
به عبارتی این دو باند که نتوانستند زیر چتر سوراخ وفاق ملی پزشکیان به همخوری ملی(!) بپردازند، باز هم در صدد تکخوری ملی(!) هستند.
جدالی که میان آن‌ها شکل گرفته و شبیه آن در سایر سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی و سیاسی و اقتصادی و اجتماعی هم جریان دارد، ادامه همان نگاه و عملکرد ضد ملی و حزبی و گروهی آن‌هاست و ربطی به ملت و منافع ملی و سینما و سینماگران ندارد.
چرا که آن‌ها برای منافع و پست و مقام، یقه یکدیگر را گرفته‌اند و آنچه برایشان مهم نبوده و نیست،فرهنگ و هنر و ملت و هنرمندان هستند.
از همین رو جنگ و جدال آن‌ها سیاسی و کاسبکارانه است و حنای آن‌ها دیگر برای اهالی هنر و سینما و مردم رنگ ندارد و همگان پشت و روی آن‌ها را به خوبی دیده و می‌شناسند.
این سری از درگیری‌ها که از قبل از روی کار آمدن دولت جدید میان سیاسیون و حامیان سرمایه‌دار و جیره خورانشان در تمام حوزه‌های سیاسی و اقتصادی و اجتماعی به ویژه فرهنگی و هنری و سینما و صدا و سیما آغاز شده با توجه به گسترش اعتراض‌های عمومی و اوج یافتن ناداری ملی و گرانی‌ها و سیاه‌تر شدن پرونده‌های کاری هر دو جناح و همچنین توجه عمومی و جهانی به مذاکرات مستقیم و غیر مستقیم ایران و آمریکا، ابعاد و دامنه جدید یافته و برای قدرت‌های داخلی، شرایطی نو را جهت تسویه حساب‌های سیاسی مهیا کرده تا کار رقیب را یکسره کنند.
از همین رو، جنگ آن‌ها، ملی و مردمی و به نفع ملت و کشور نیست و در خدمت منافع آن‌هاست.
در همین امتداد هم جدال‌های دو باند سینمایی قبلی و کنونی نیز هیچ ارتباطی به مردم و اهالی هنر و قلم ندارد و هنرمندان و سینماگران، فریب بازی و جنگ قدرت آن‌ها را نخواهند خورد و کارنامه‌های سیاه آن‌ها در سینما و رفقایشان در دیگر باندهای اقتصادی و سیاسی و اجتماعی در برابر نگاه و قضاوت ملت است.
بدون دیدگاه