جبار آذین
جناب مجید زین‌العابدین هم مانند بعضی رفقای هم اندیش خود از جهان هزار رنگ سیاست و از مسیر نگرش حزبی و گروهی، نخست به صداوسیما ارسال شد و در آنجا مدارج صندلی‌نشینی را طی کرد و بدون هیچگونه دانش و تخصص در امور فرهنگی، رسانه، مدیریت و هنر به مدیریت چند شبکه و… رسید و آنگاه که لازم دانسته شد از تلویزیون به بنیاد سینمایی فارابی که روزگاری بازوی قدرتمند سینمای به نسبت سلامت ایران بود و اکنون به بنیاد دکوری و کارگاه پول چاپ کنی هزار فامیل و تشکلی بدون خاصیت تبدیل شده، کوچیده شد. او اکنون افزون بر چسبیدن به صندلی تخصصی این بنیاد که شناختی از آن و سینما ندارد، به دبیری جشنواره نمایشی کودکان و نوجوانان که باز هم از این جشنواره تخصصی سینمایی و فرهنگی هیچ شناخت و آگاهی ندارد، منصوب شده و ماموریت دارد با برگزاری این جشنواره به سفارش نامدیران سازمان مستعمل سینمایی، وانمود کند که جشنواره کودک و نوجوان زنده و سرپا است. درحالی که این دروغی بزرگ و آشکار است، چرا که سال‌هاست جشنواره معتبر بین‌المللی کودکان و نوجوانان سابق، به تبع سرایت انواع بیماریهای سینما، بیمار و زمینگیر است و در چند سال اخیر برگزار می‌شود، که برگزار شده باشد.
وقتی ما دیگر در ایران سینمای کودک و نوجوان و تولیدات مناسب و شایسته و مستمر‌ در این حوزه نداریم، برگزاری جشنواره سینمای بیمار و پژمرده کودک و نوجوان، یک کمدی تراژدی تاسف بار است.
زین العابدین که در مدت ریاست خود و دوستان ناکارآمدتر از خودش در‌ فارابی، فقط به خوارتر شدن این بنیاد کمک کرده با برگزاری دوره جدید جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان درپی چیست؟
آیا در پی احیا و رونق و تعالی بخشی سینما و جشنواره کودک و نوجوان است که می‌دانیم اینگونه نیست و او و همکارانش در بنیاد نیازمند تحولات بنیادین‌ فارابی، دارای نگاه و دانش و تخصص لازم نیستند.
در واقع این جشنواره برگزار می‌شود تا بودجه اختصاص یافته به آن روی دست فارابی نماند و از زیر دست‌های آن سرازیر شود.
اینکه آیا به راستی نیت‌های مدیرعامل فارابی و یارانش خیر است یا نه، مسئله‌ای دیگر است و آنچه مهم است عملکرد بدون ثمر آن‌هاست و اینکه چه فیلم‌هایی و از چه کشورهایی در این بالماسکه شرکت خواهند کرد، چندان مهم نیست. نکته اساسی این است که غلط های مدیریتی و بازی‌های سیاسی و تجاری، سینمای ایران و سینمای کودک و نوجوان را بیمار کرده و سینماگران، هنرمندان، منقدان، کارشناسان و فعالان سینمای کودک، منهای چند پیوسته و وابسته و اعضای هزارفامیل فارابی و سازمان به گل نشسته موسوم به سینمایی، اجازه و انگیزه و حمایت مادی و معنوی برای احیا و رونق سینمای کودکان و نوجوانان و برگزاری جشنواره ای مناسب و آبرومند را ندارند.
از همین رو، سی و ششمین دوره این جشن نمایشی منتسب به کودکان و نوجوانان مانند دیگر دوره های آن در دو دهه اخیر برای حفظ ظاهر و کسب درآمد برگزار می شوند و این روند و سیاست غلط، ارتباطی با سینما و سینماگران راستین و کودکان و نوجوانان و خانواده‌ها ندارد و قصه همان، قصه حیف و میل بیت‌المال و قربانی کردن سینما و هنر و فرهنگ و سینمای کودک و نوجوان و مخاطبان جشنواره کودکان و نوجوانان زیر پای سیاست و تجارت و قدرت است.

1 دیدگاه

  • پیرو صحبت های آقای آذین ،صدمه ویرانگر این مدیران ایستگاهی تنها به سینما ،تلویزیون نبوده بلکه در حوزه های تخصصی دیگر هم با ورود ناگهانی وگستاخانه خود زمینه های رخوت وکسادی را فراهم کردند.موردحادتر از این به هنرمندانی باید اشاره کرد که واقعا خود سانسور وخنثی در ابراز عقیده هستند وکوچکترین انتقادی در نتیجه همکاری با این قبیل افراد ندارند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *