کارگردان نمایش «تراس» با اشاره به ویژگی‌های این اثر نمایشی عنوان کرد هنگامی کهمخاطب بعد از دیدن نمایش سالن را ترک می‌کند بر ترس‌هایش غلبه کرده است.
فاطمه زمانی کارگردان نمایش «تراس» که این شب‌ها در تماشاخانه طهران رویصحنه رفته است به مهر گفت: «تراس» یک نمایش اجتماعی است که به مسالهجسارت و شجاعت می‌پردازد. این نمایش زندگی زن و شوهری را نشان می‌دهد که درآستانه جدایی قرار دارند. زن تصمیم به رفتن گرفته و بدون خبر دادن به مرد، خانه رابرای اجاره به املاک سپرده است. مرد در حال انجام آخرین تلاش‌هایش برای نگهداشتن زن است و این درحالی است که خانه بسیار شلوغ است و افراد مختلفی برایبازدید از خانه به آنجا رفت و آمد می کنند. در ادامه متوجه می‌شویم افرادی که برایبازدید از خانه آمده‌اند هم هر کدام دچار مشکلات شخصی‌ای هستند که در ارتباط باتم اصلی نمایشنامه یعنی شجاعت و جسارت است. مادلن تصمیم به رفتن گرفته واتین در لحظات آخر این شجاعت را ندارد تا عشق واقعی‌اش را به او ابراز کند و ایندرحالی است که مادلن این شجاعت را دارد که از زندگی که برایش آزاردهنده استخارج شود. در انتهای نمایش به پوچی می‌رسیم که هر ارزشی را انکار می‌کند و همه بهنقطه‌ای که اول در آن قرار داشتند باز می‌گردند. اما تنها کسی که از این نقطه فاصلهمی‌گیرد و عبور می‌کند همان مادلن است.
وی درباره زمان تمرین های نمایش عنوان کرد: این نمایشنامه را آبان خواندم و در آنتغییراتی به وجود آوردم. تصمیم گرفتم مقدار فضای کمدی کار را پررنگ‌تر و ۲ کاراکتربه شخصیت‌های آن اضافه کنم. تمرینات ما از اواخر آبان آغاز شد و تا بهمن ادامهداشت.
زمانی درباره نمایشنامه انتخاب شده، توضیح داد: من در ۶ سال اخیر جزو پرکارترینکارگردان‌های تئاتر کشور بودم. متن‌های زیادی خواندم و هرسال سه یا چهار کار را اجراکرده‌ام. دغدغه من همیشه موضوعات اجتماعی و چالش‌های میان زن و شوهر بودهاست. این متن هم متنی بود که از قبل خوانده بودم. این نمایشنامه و ارتباطم بادوستان و اطرافیانم به من نشان داد که بسیاری از اوقات افراد به جایی می‌رسند کهیک تصمیم نهایی می‌گیرند اما زمانی که می‌خواهند آن را عملی کنند چیزی جلوی آنهارا می‌گیرد. ترس جلوی رد شدن آنها را می‌گیرد. «تراس» می‌گوید پریدن چندان همدشوار نیست. در یکی از دیالوگ های نمایش گفته می‌شود اگر از این تراس به پایینبپرید نهایتا دست و پایتان می‌شکند. هیچ اتفاق خاصی نمی‌افتد. تعبیرش این است کهما باید پرقدرت افکارمان را دنبال کنیم و مسیرمان را ادامه دهیم. اگر هم شکستخوردیم دوباره بلند شویم تا به آن هدف برسیم. «تراس» به مخاطبش جسارتمی‌بخشد. در نهایت فکر می‌کنم هنگامی که مخاطب سالن را ترک می‌کند برترس‌هایش غلبه کرده و حتی اگر بداند که بعد از آن اتفاق بدی رخ خواهد داد، تصمیممی‌گیرد تا افکاری را که در ذهنش شکل گرفته دنبال کند و به سمت هدفش قدمبردارد.
وی درباره فرم اجرایی اثر بیان کرد: ما در فرم کار تلاش کردیم تا از سایه‌بازی استفادهکنیم و اتاق خواب را به شکل دیوارهایی طراحی کردیم که در آن سایه‌ها نقش به‌سزاییدر آن دارند. همینطور فضای ذهنی کاراکترها به صورت حرکات فرم در یک نیم بالکن بانور موضعی اجرا می‌شود و کار بیشتر به شکل رئال پیش می‌رود. همینطور در برخیصحنه‌ها فضای ذهنی به شکل چند فلش‌بک اجرا شده است.
این کارگردان تئاتر در پایان صحبت هایش یادآور شد: وقتی کار را روی صحنه دیدم ازآنچه که فکر می‌کردم بسیار بهتر شده بود و دکور و گریم و لباس تاثیر بسیار خوبی برکار گذاشته بود. شب‌های اول اجراست، در این چند شب بازخوردهای خوبی دریافتکرده‌ایم و مطمئنم هرچه که جلوتر برویم اجرا پخته تر و بهتر هم خواهد شد.
عوامل اصلی این نمایش عبارتند از نویسنده: ژان کلود کریر، مترجم: اصغر نوری، طراحو کارگردان: فاطمه زمانی، تهیه کننده: اسماعیل رضوی، بازیگران: ملینا مشایخی،رسول صانعی، یاسمن فنائیان، فاطمه ثروتی، محمد دنیوی، مسیح شانظری، دانیال‌حسین پور، مسعود تاج کریمی، هادی طالبی، سید صالح حسینی.
در خلاصه داستان این اثر آمده است: داستان جدایی و کشمکش زوجی جوان بی‌آنکهبدانند در این وضعیت چه باید بکنند، تا اینکه با ورود مستاجران و نفوذ آنها …
نمایش تراس از ۱۲ تا ۲۸ اسفند در تماشاخانه طهران روی صحنه می‌رود.
بدون دیدگاه