«تمام کسانی که در سینما هستند، همه عاشق این کارند و گرنه این کار سودی برای کسی ندارد.» اینها بخشی از صحبت‌های مالک سابق سینما «نادر» است، سینمایی که روزی روزگاری در لاله زار جان داشت.
در آستانه ۲۱ شهریور ماه روز سینما، بحث تخریب سینما «نادر» یکی از سینماهای لاله زار مطرح شده است، سینمایی که ۱۳ سال قبل، ایسنا به سراغ مالکش رفت، مالک این سینما در آن مقطع زنده‌یاد ناصر مجد بیگدلی بود که گفته می‌شود بعدها سینما را فروخته و الان مالک آن شخص یا موسسه دیگری است.
بحث تخریب سینما «نادر» در حالی مطرح می‌شود که همان مقطع یعنی ۱۳ سال قبل هم این سینما تعطیل شده بود و گفته می‌شد در آستانه تغییر کاربری است.
حالا هم خبرهای تایید نشده‌ای در فضای مجازی منتشر شده است که این سینما با مجوز میراث فرهنگی وگردشگری قرار است، تخریب شود، خبرنگار ایسنا از انجمن سینماداران پیگیر شد که آیا از این موضوع اطلاع دارند که ابراز بی‌اطلاعی کردند و محمد قاصد اشرفی از انجمن سینماداران ابراز تاسف کرد که قرار بود لاله زار با طرح‌های شهرداری به فضای فرهنگی هنری تبدیل شود اما همه در حد وعده باقی مانده است.
مجدبیگدلی مالک سابق سینما نادر (۱۳ سال قبل) به ایسنا می‌گفت: «سینما نادر با نام «رویال» در ۲۵۰۰ متر، سال ۱۳۱۲ ساخته شد که بعد از ورشکستگی صاحبش، توسط شرکت سهامی ایران که چند سینما در لاله زار داشت خریداری شد و در نهایت در سال ۴۲ سرقفلی این سینما را به همراه دو شریک دیگرم خریدم، سینما بازسازی شد و با نام «نادر» در ۲۸ شهریور سال ۴۲ با فیلم «مرد میدان» آن را بازگشایی کردیم. این بازگشایی، ده روز پس از انقلاب پس از اینکه امام (ره) فرمودند با سینما مشکلی نداریم انجام شد. اما به ما اعلام شد که سینماهای لاله زار نباید باز باشد و سینما را از ما گرفتند و پس از مدتی خودشان در آن فیلم نشان دادند.
حدود دو سال بعد از انقلاب سینما را به ما فروختند که تا دو سال پیش دایر بود تا اینکه نامه نوشتند به این سینما فیلم ندهید و ما برای اینکه چراغ سینما خاموش نشود فیلم‌هایی که قبلا نمایش داده بودیم را اکران کردیم اما ۸ ماه بیشتر نتوانستیم دوام بیاوریم، در حال حاضر هم به دنبال کسی هستیم تا با ما شریک شود و این ملک را که پروانه مسکونی اداری دارد را بسازیم.»
او درباره فیلم‌هایی که در سینما «نادر» نمایش داده است،گفته بود: همه نوع فیلمی می‌گذاشتیم و بیشتر کارهایی بودند که تماشاگر درجه دو داشتند و اگر فیلمی کلاسش بالا بود و اکران گسترده می‌خواست، نسخه‌ای هم به ما می‌دادند، عکس فیلم را در ویترین می‌زدیم و مشتری نگاه می‌کرد، می‌فهمیدیم فیلم می‌فروشد یا نه. آثار پر فروشی چون «عروس دهکده»، «چهار راه حوادث»، «گنج قارون» و «عقابها» را در این سینما نمایش دادیم و از آثار مطرح‌تر هم می‌توان از «گاو» و «قیصر» نام برد.
مالک سابق سینما نادر در بخش دیگری از گفت‌وگویش با ایسنا گفته بود: ۲۰ سینما در لاله زار بود که شش سالن آن در همین کوچه «باربد» بود که به خاطر سینما ملی به آن کوچه ملی می‌گفتند. اما متاسفانه هیچکدام از این سینماها باقی نمانده و بعضی از آنها انبار وسایل برقی شده است. ظاهرا یکی از کسانی که مسئولیت داشته است از لاله زار خاطره خوشی نداشته است و کمر به تخریب فضاهای فرهنگی اینجا بست که سینمای ما آخرین بازمانده از سینماهای لاله زار بود و آن هم تعطیل شد. سینمای ما با ۷۰۰ نفر ظرفیت اگر در طول روز کمتر از سه هزار نفر می‌آمدند فیلم را عوض می‌کردیم الان کدام سینما چنین مخاطبی دارد؟
زنده‌یاد بیگدلی با بیان اینکه در خارج سینماهای قدیمی‌شان را به موزه تبدیل می‌کنند،گفته بود: حتی در آنجا هنوز از آپارات‌های قدیمی‌شان بهره می‌برند و هیچکدام از آپارات‌های جدید کیفیت گذشته را ندارد. ما آپارات این سینما را در سال ۴۲ از آلمان خریدیم که هنوز هم کار می‌کند و صدایی در حد دالبی دارد. صحبت شده بود تا شهرداری لاله زار را بازسازی کند تا به جاذبه‌ای برای گردشگری تبدیل شود اما یکدفعه منصرف شدند.
مالک سابق سینما نادر درباره حضورش در این سینما در حالیکه تعطیل شده، هم گفته بود: ما در اینجا خاطرات زیادی داریم و کنار گذاشتن این خاطرات بسیار سخت است. در طبقه بالای سینما دفتر گروه سینماهای متحد تهران را داشتیم که تولید فیلم می‌کردیم و افرادی مانند ساموئل خاچکیان، خسرو پرویزی و صابر رهبر در اینجا اتاق داشتند و کار می‌کردند و الان فقط جای خالی شان مانده است.در این دفتر که مدیریتش با من بود ۵۰ فیلم در قبل از انقلاب تولید شد و بعد از انقلاب هم آقای انوار از من خواست دوباره کار کنم. من «شبح کژدم» را با کیانوش عیاری ساختم و بعد از آن هم، «شکار خاموش»، «لنگرگاه»، «ویزا» و «حادثه» را کار کردم اما دیدم شرایط سخت است و به همه چیز ایراد گرفته می‌شود بنابراین تصمیم گرفتم دیگر کار نکنم.
بدون دیدگاه