پانزدهمین دوره جایزه کتاب سال شعر ایران به انتخاب خبرنگاران، کتابی از «احمدرضا احمدی» را بهعنوان برگزیده معرفی و از «محمدباقر کلاهی اهری» نیز برای یک عمر فعالیت شعری تجلیل کرد. در اظهارات پایانی این دوره از جایزه، همچنین یاد «عباس صفاری» گرامی داشته و برگزاری یک جایزه ادبی، بهعنوان سختترین کار روی زمین توصیف شد.
جایزه شعر خبرنگاران که معمولا آخرین برگ دفتر فعالیتهای ادبی و شعری یک سال ایران را به خود اختصاص میدهد، در روزهای پایانی سال 1399 نیز برگزیدگان پانزدهمین دوره خود را معرفی کرد.
به گزارش دبیرخانه جایزه کتاب سال شعر ایران به انتخاب خبرنگاران، داوران پانزدهمین دوره این جایزه در بخش انتخاب کتاب سال، متشکل از محمد آسیابانی، علیرضا بهرامی، پوریا سوری، مسعود شهریاری و سمانه نائینی، ضمن تقدیر از «سینا سنجری» بابت مجموعه شعر «وست وود»، مجموعه شعر «بادها بر بستر کلمات میدوند» از «احمدرضا احمدی» را بهعنوان برگزیده این یخش معرفی کردند.
همچنین در بخش یک عمر فعالیت شعری نیز از «محمدباقر کلاهی اهری» بهعنوان شاعر پیشکسوت تجلیل شد.
کلاهی اهری، متولد 1329، در دوازدهمین دوره جایزه خبرنگاران، با مجموعه شعر «دلقک در باران» و در پانزدهمین دوره نیز با مجموعه شعر «چرخ زدن با دلتنگی» از نامزدهای بخش کتاب سال این جایزه بوده است.
رزا جمالی (اینجا نیروی جاذبه کمتر است)، زهرا زمان (چرخ کاترین) و فخرالدین سعیدی (من مهاجرم با فکرهایی که لهجه دارند) دیگر نامزدهای این بخش جایزه شعر خبرنگاران در پانزدهمین دوره بودند.
علیرضا بهرامی – دبیر جایزه کتاب سال شعر ایران به انتخاب خبرنگاران – با اشاره به دومین دورهای که آیین پایانی این جایزه تحت تاثیر بیماری همهگیر قرار گرفته است، گفت: چه تاسفناک است فقدان زندهیاد «عباس صفاری» که یاد او همواره برای ما گرامی است. او که چندی پیش بر اثر ابتلا به ویروس کرونا ما را ترک گفت، همواره از برگزیده شدنش در دهمین دوره جایزه با کتاب «مثل جوهر در آب» و نامزدی در دور پیشین، یعنی چهاردهمین دوره جایزه، با کتاب «پشیمانم کن» به نیکی یاد میکرد.
بهرامی همچنین یاد مرحومان غلامرضا بروسان، سیمین بهبهانی، عمران صلاحی، محمدعلی سپانلو و سهراب رحیمی، از دیگر برگزیدگان و داوران ادوار مختلف جایزه شعر خبرنگاران را گرامی داشت.
او با اشاره به اینکه در ساعات پایانی صد سالی قرار داریم که پیشوند 1300 را با خود داشتند، گفت: در پانزده سال از این صد سال، با این جایزه سعی کردیم سهم خود را در کشوری که داعیه دارد هنر ملیاش «شعر» است، ادا کنیم؛ تا در این وانفسا که انگار همه امکانات رسمی و غیررسمی، در اختیار شاخههای پر زرق و برق هنر قرار دارند، یاد آوری کنیم چه درخت تنومندی همچون دماوند بر تارک این کهن بوم و بر استاده است که در گذشتههای دور ریشه دارد و همچنان با سرشاخههایش افقهای جدیدتر را جستوجو میکند.
او ادامه داد: چگونه میتوانم به زبان نیاورم که این 15 دوره جایزه برگزار کردن، دستکم شخص خودم را به ایمان و قطعیت رسانده که برگزاری یک جایزه ادبی، خاصه در حوزه شعر، حتما پیش و بیش از کار کردن در معدن، سختترین کار روی زمین میتواند باشد که قابل تصور است.
دبیر جایزه شعر خبرنگاران افزود: با این اوصاف، وظیفه دارم از دهها بزرگواری که در این دوران، در قامت داور و بدون هیچ چشمداشت مالی با این جایزه همراه بودند، صدها شاعری که میزبان کتابهای گرانقدرشان بودیم و همه ناشران، رسانهها، نهادهای غیردولتی فرهنگی و فعالانی که هر کدام به نحوی با این نهال همراهی کردند تا برگ و بار بگیرد، سپاسگزاری کنم.
بهرامی ابراز امیدواری کرد که در بهار پیش رو، در شکلی بدیع،امکان برگزاری آیینی برای تجلیل از محمدباقر کلاهی اهری، احمدرضا احمدی و دیگر برگزیدگان این دوره از جایزه، ترتیب یابد.
همچنین رضا عابدینزاده، شاعر و مترجم، در متن کوتاهی که به درخواست دبیرخانه جایزه کتاب سال شعر ایران به انتخاب خبرنگاران، به بهانه انتخاب محمدباقر کلاهی اهری در بخش یک عمر فعالیت شعری این دوره از جایزه نوشته، آورده است:
«” تنها يك راه است، از آن مىگذرم”، اين هايكويى است از سانتوكا تانِدا كه پيشتر هم جايى نوشته بودم، سخت مرا به ياد كلاهى اهرى مىاندازد. اينهمه سال بىوقفه نوشتن در اوج و در انزوا، در روزگارانِ گسترهى وسيع ناديده گرفته شدنها، و آنچنان بىچشمداشت و بىتوقع، كه پندارى “شاعرى”، تنها راه پيش روى او است و ناگزير و ناگريز، از آن مىگذرد.
در خانهى ساده و بىتكلفش، كه مثل خانهى تمام معلم هاست، اتاقى كوچك هست كه بايد سه پله بالا بروى تا واردش شوى، او در اين اتاق شعر مىنويسد، طراحى مىكند (از نوع طراحىهايى كه در «چرخ زدن با دلتنگى» ديدهايد)، داستان و نمايشنامه مىنويسد. نخستين مجموعهى شعرش در دهه پنجاه منتشر شده با طرح جلدى از «رضا كيانيان». شعر سپيد را زمانى شروع كرده كه خراسان در سیطرهى كامل شاعران سنتى بوده و حتى شعر نيمايى اگر «اخوان ثالث» نبود، شايد جايى براى خود نمىيافت. البته خود كلاهى اهرى غزل و قصيده هم كم ننوشته است.
بىشك، كلاهى اهرى يكى از مدرنترين و تاثيرگذارترين چهرههاى شعر امروز است. امسال كتاب شاعر (چرخ زدن با دلتنگى)، هم نامزد دريافت جايزهى شاملو بود و هم جايزهى خبرنگاران؛ چيزى كه به سود ادبيات ماست.»
همچنین در بخش ویژه شاعران بدون کتاب پانزدهمین دوره جایزه شعر خبرنگاران نیز برگزیدگان، به این شرح معرفی شدند:
مقام اول مشترک: آزاده باصولی – مهران عزیزی
مقام دوم مشترک: زهرا گلابیزاده – سجاد ریاحی فارسانی – مرتضی عنابستانی
داوران این بخش نیز عبارت بودند از: سایه اقتصادینیا، ارمغان بهداروند، علیرضا بهرامی، صابر محمدی و مهدی موسویتبار.
بدون دیدگاه