محمد حقیقت
مدتی است روند نمایش فیلمهای فرانسوی که به پرده سینماها می‌آیند شدت گرفته است؛ این وضعیت از یک سو به دلیل بسته بودن سالن‌ها‌ی سینما در دوران شیوع کوید۱۹بود و از سوی دیگر به خاطر افرایش تولید فیلمهای فرانسوی در دو سه ساله اخیر است.
یکی از فیلمهای تازه اکران شده، «بی‌گناه» ساخته لوئی گارل است که در بخش خارج از مسابقه جشنواره کن 2022 مورد توجه قرار گرفت و از روز چهارشنبه گذشته با تبلیغات زیاد در بیش از ۲۰۰سالن سینمایی در سراسر فرانسه به نمایش درآمد.
داستان «بی‌گناه»، از زندگی خود کارگردان و رابطه‌اش با مادرش الهام گرفته که البته با آب و تاب و داستانپردازی سینمائی، یک اثر کمدی/ پلیسی شده است. مادرش بعد از جدائی از همسرش به تنهایی زندگی می‌کند او حالا معلم تئاتر یک زندان شده است. پسرش آبل، (با بازی لوئی گارل) شخصیت اصلی فیلم، روزی باخبر می‌شود مادر شصت ساله‌اش، در زندان، عاشق خلافکاری به نام میشل (با بازی رشدی زم) شده؛ این علاقه روز به روز بیشتر می‌شود و قرار است به ازدواج منتهی شود…
آبل از این واقعه مضطرب می‌شود و می‌خواهد برای حمایت از مادر، او را از انجام این کار منصرف کند. طی برخوردهایی که بین میشل و آبل در حضور مادر رخ می‌دهد، وی در مقابل شوهر آینده مادرش همواره بد‌رفتاری نشان می‌دهد و نمی‌خواهد او را تحویل بگیرد. آبل در تلاش است با کمک دوست دخترش راهی بیابد تا مانع ازدواج مادرش شود. آبل خود در یک اودیتوریم بزرگ کار می‌کند که همواره در پشت سرش، در دریای ساختگی پشت شیشه حیوانات خطرناکی در حرکت هستند. مدتی بعد، پیش از آزاد شدن میشل، او در زندان با مادر آبل، ازدواج می‌کند. قرار است بعد از آزادی، او با همکاری همسرش، یک گلفروشی مجلل باز کنند. اما به پول نیاز دارند، یکی از همکاران میشل، این زندانی سابق، به او پیشنهاد کاری ساده اما پردرآمد را می‌دهد تا یک کامیون حامل خاویارهای ایرانی را در یک اتوبان بدزدند. اتفاقی پیش می‌آید و این زندانی رفته رفته با آبل رابطه‌ای دوستانه برقرار می‌کند. آبل سپس غیرمستقیم در ماجرای ربودن کامیون خاویار به شوهر مادرش کمک می‌کند، اما قضیه به این سادگی تمام نمی‌شود…
از نظر ساخت «بی‌گناه»، کارگردان فیلم توانسته با بهره گرفتن از کمی فرمول‌های معمول، سناریو را با پرسوناژ‌های ساده و دلپذیر به خوبی پیش ببرد و طنزهای قابل توجهی را چاشنی ماجرا کند.
کارگردان که خود بازیگر مشهوری هم هست، در چهارمین فیلم بلند خود، به عنوان کارگردان موفق‌تر از آثار قبلی‌اش عمل کرده، و او را در رده کارگردانان خوش ذوق جوان فرانسوی قرار داده است.
اگرچه عنوان فیلم «بی‌گناه» است، اما داستان حول محور تعدادی گناهکار دور می‌زند که در آخر سعی می‌کنند گناه‌شان بخشیده شود.
استیل فیلم آن را برای تماشاگر عام اثری پراحساس و درگیرکننده کرده است، شیوه‌ای که می‌تواند تماشاگرا را به فکر وادارد، اما رفته رفته در سکانس های پایانی ماجرا سانتمانتالیسم آن که بیشتر خود را نشان می‌دهد، کمی رقیق می‌شود و تا حدی آن را به سوی برخی فیلمهای هندی سوق می‌دهد!
درباره لوئی گارل کارگردان فیلم
او در سال 1983 در پاریس و در خانواده‌ای سینمائی/ تاتری به دنیا آمد.
وی پسر فیلیپ گارل کارگردان مشهور سینما و بریژیت سای بازیگر و کارگردان تئاتر و همچنین نوه بازیگر معروف سینما، موریس گارل است..
پدرش فیلیپ گارل با فیلمبرداری از افراد نزدیک به او و همچنین خانواده‌اش، پسرش را خیلی زود در مقابل دوربین قرار داد. او در شش سالگی در «بوسه‌های کمکی» بازی کرد.
بعدا با مادر و پدربزرگش نیز در آثار دیگران به اجرای نقش می‌پردازد. وی بعدها دوره‌های بازیگری را نیز می‌گذراند و رفته رفته در فیلمهای بسیاری از دیگر کارگردانان از جمله برناردو برتولوچی، ژاک دویون، اگزاویه دولان، آرنو دپلشن، رومن پولانسکی، وودی آلن، و… بازی می‌کند و یکی از مطرح‌ترین بازیگران تازه نفس در سینمای فرانسه می‌شود.
چند سال پیش مجله مشهور کایه دوسینما یک شماره ویژه به او اختصاص داد.
جدا از بازیگری خود به کارگردانی تعدادی فیلم کوتاه پرداخته و از سال 2015 تا به امروز چهار اثر بلند سینمائی را کارگردانی کرده است از جمله فیلم «د ودوست» هم با گلشیفته فراهانی همبازی شد.
لوئی گارل به عنوان بازیگر چندین جایزه دریافت کرده و برای سناریو فیلم‌اش در جشنواره سن سباستین نیز جایزه به دست آورد.
وی جدا از سینما در تعدادی تاتر نیز بازی کرد اکه مورد توجه علاقمندان قرار گرفت.
بدون دیدگاه