بانی‌فیلم: شیوه‌های تبلیغ میدانی که عمدتاً در قالب بیلبوردهای شهری بازتعریف می‌شود، محلی برای نشان دادن وجوه جذاب آثار هنری اعم از فیلم و سریال و… است؛ این جذابیت‌های زیبایی‌شناسانه قاعدتاً با این هدف صورت می‌گیرد که برای مخاطبان احتمالی، شوق‌انگیز باشد و آنان را ترغیب به پیگیری و تماشا کند.
نصب یکی از بیلبوردهای تبلیغی سریال «پدر گواردیولا» با ویدیوی از چهره مهران مدیری که رفته رفته خون‌آلود می‌شود، واکنش‌های منفی زیادی را برانگیخت!
این سریال حاشیه‌های زیادی داشت و با وجود حضور تعدادی از بازیگران مطرح، اما نتوانسته رضایت چندانی را به وجود آورد.
منتقدان نیز نگاه چندان مثبتی به این سریال نمایش خانگی نداشتند.
بدیهی‌ست که توسل به شیوه‌های جدید تبلیغاتی، می‌تواند -دست کم در کوتاه مدت- موجب توفیق شود اما شکل و شمایل و شیوه این بداعت‌ها باید نوعی همسویی مفاهمه‌آمیر با فرهنگ روانی و رفتاری جامعه داشته باشد.
با وجود اینکه از سال‌ها پیش شاهد بروز و نمایش خشونت و قهرمانی لمپن‌ها و لات‌ها به شکل سیستماتیک در فیلم‌ها و سریال‌های نمایش خانگی هستیم اما باید در نظر داشت که تنش‌های عصبی ناشی از اوضاع اقتصادی و بالا بودن میزان استرس‌های روانی، به خودی خود، برای مردم مشکل‌ساز شده‌اند و در چنین شرایطی نمی‌توان با بهره‌برداری تبلیغی از تصاویر خشن مردم را ترغیب به تماشای یک فیلم و یا سریال کرد.
تماشای وجوهی از خشونت در اثر نمایشی و دیدن تصویر خون‌آلود و ترسناک بازیگری محبوب مانند مهران مدیری در بیلبوردی تبلیغی، بازخورد‌های منفی برای آن اثر دارد بلکه موجب افزایش نوعی تنش عصبی و روانی بازدیدکنندگان می‌شود!
مسلم است که طراح این شکل تبلیغی -که نمی‌دانیم کیست(!)- تلاش داشته تا شیوه متفاوتی از تبلیغات شهری را ارایه دهد اما نتیجه کارش متاسفانه «من‌درآوردی»، معکوس و دافعه‌آمیز شده است…
ایسنا هم گزارشی در همین باره تهیه کرده که می‌توانند در سایت بانی‌فیلم بخوانید.
بدون دیدگاه