سیصدوهشتاد نویسنده و سازمان از جمله «زادی اسمیت» و «ایان مک‌ایوان» با انتشار نامه‌ای جنگ غزه را «نسل‌کشی» خواندند و خواستار آتش‌بس و توزیع بدون مانع کمک‌های بشردوستانه شدند.
به گزارش ایسنا، ۳۸۰ نویسنده و سازمان از جمله «زادی اسمیت»، «ایان مک‌ایوان»، «راسل تی دیویس»، «حنیف قریشی»، «فرانک کاترِل-بویس» و «جرج مانبیو»، نامه‌ای را امضا کرده‌اند که در آن آمده است: جنگ دولت اسرائیل در غزه، نسل‌کشی است و باید فوراً آتش‌بس اعلام شود.
«گاردین» نوشت، در این نامه که «ویلیام دالریمپل» (William Dalrymple)، «ژانت وینترسون»، «برایان اینو»، «کیت ماس»، «اروین ولش» و «الیف شافاک» نیز آن را امضا کرده‌اند، آمده است: «استفاده از واژه‌های «نسل‌کشی» یا «اقدامات نسل‌کشانه» برای توصیف آنچه در غزه رخ می‌دهد دیگر موضوع بحث میان کارشناسان حقوق بین‌الملل یا سازمان‌های حقوق بشری نیست.»
در این نامه آمده است که سازمان‌هایی چون عفو بین‌الملل، دیده‌بان حقوق بشر و شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، به‌وضوح اقدامات نسل‌کشانه‌ای را که توسط نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) انجام می‌شود، شناسایی کرده‌اند. همچنین، اظهارات علنی وزرای اسرائیلی «بزالل اسموتریچ» (Bezalel Smotrich) و «ایتامار بن‌گویر» (Itamar Ben-Gvir)، «نیت‌های نسل‌کشانه را آشکارا بیان می‌کنند.»
نویسندگان خواستار توزیع فوری و بدون مانع غذا و کمک‌های پزشکی در غزه از سوی سازمان ملل و آتش‌بسی هستند که «امنیت و عدالت را برای همه فلسطینی‌ها، آزادی همه گروگان‌های اسرائیلی و آزادی هزاران زندانی فلسطینی را که به‌طور خودسرانه در زندان‌های اسرائیل نگهداری می‌شوند، تضمین کند». آن‌ها می‌گویند اگر دولت اسرائیل به درخواست‌ها برای آتش‌بس فوری گوش ندهد، باید تحریم‌هایی علیه آن اعمال شود.
نویسندگانی از جمله «هوراشیو کلر» (Horatio Clare)، «کاپکا کاسابووا» (Kapka Kassabova) و «مونیک رافی» این نامه را سازمان‌دهی کرده‌اند که تاکنون ۳۸۰ امضا جمع‌آوری کرده است.
نامه با شعری با عنوان «دیروز ستاره‌ای گفت» از شاعر فلسطینی «هبه ابو ندا» که در اکتبر ۲۰۲۳ بر اثر حمله هوایی اسرائیل جان باخت، آغاز می‌شود. در نامه آمده است که «ابو ندا» در این شعر «برای مردم غزه پناهگاهی کیهانی تصور کرده بود؛ چیزی کاملاً متفاوت با خطر مرگباری که اکنون با آن روبه‌رو هستند.»
در ادامه آمده است که فلسطینی‌ها «قربانیان انتزاعی یک جنگ انتزاعی نیستند. بسیاری اوقات، از کلمات برای توجیه‌ناپذیرفتنی‌ها، انکار انکارناپذیرها و دفاع از غیرقابل‌دفاع‌ها استفاده شده است. بسیاری اوقات نیز، کلمات درست، همان‌هایی که اهمیت داشتند، همراه با کسانی که ممکن بود آن‌ها را بنویسند، از بین رفته‌اند.»
در این نامه تأکید شده است که «اصطلاح نسل‌کشی شعار نیست»، بلکه «دارای مسئولیت‌های حقوقی، سیاسی و اخلاقی است».
در ادامه، نامه به بیانیه اخیر دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل اشاره می‌کند که می‌گوید: «در حالی که کشورها درباره واژگان بحث می‌کنند – که آیا نسل‌کشی است یا نه؟ – اسرائیل به ویرانی بی‌امان حیات در غزه ادامه می‌دهد، از طریق حملات زمینی، هوایی و دریایی، بازماندگان را بی‌پناه و آواره و قتل‌عام می‌کند، آن هم بدون هیچ‌گونه پاسخگویی.»
در ادامه همچنین آمده است: «ما امضاکنندگان این نامه، حاضر نیستیم بخشی از تماشاگرانی باشیم که بی‌صدا تأیید می‌کنند. این فقط مربوط به انسانیت مشترک ما و تمام حقوق بشر نیست؛ این درباره شایستگی اخلاقی ما به‌عنوان نویسندگان دوران خودمان است؛ شایستگی‌ای که هر روزی که از حرف زدن و محکوم کردن این فاجعه سر باز می‌زنیم، کم‌رنگ‌تر می‌شود.»
از دیگر امضاکنندگان این نامه که مخالفت خود را با یهودی‌ستیزی هم اعلام کرده، می‌توان به سازمان «پِن اسکاتلند»، جاناتان کو، سوزی اورباخ، کوین بری، بنجامین مایرز، اندرو اوهیگن، سارا برنستین، فیلیپ مارسدن، فیامتا روکو، لوسی جونز، مونیک رافی، ایندیا نایت، نیک لِرد، نینا استیبی، شان هویت، شیائولو گو، کریس پاور، جو دانتورن و مارینا وارنر اشاره کرد.
در پایان نامه آمده است: «این نسل‌کشی همه ما را درگیر می‌کند. ما شاهد جنایات نسل‌کشی هستیم و با سکوت خود آن‌ها را تأیید نخواهیم کرد.»
بدون دیدگاه