بازیگر تئاتر که بیشتر با کارهای کمیک شناخته شده می‌گوید: تئاتری‌ها برای بیشتر دیده شدن به سمت پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی می‌روند.
آروین رضویان در گفت و گو با ایرنا با اشاره به آغاز فعالیت هنری خود از سال ۱۳۸۹ با بازی در نمایش سحوری (بر اساس داستانی از مولانا) به کارگردانی پیمان یاقوتی و نمایشنامه‌ای از قطب‌الدین صادقی اظهار داشت: کارگردان‌های آثار تلویزیونی و سینمایی، اکیپ‌های خود را دارند و افراد تازه‌وارد را به سختی به اکیپ‌هایشان راه می‌دهند به همین سبب انگیزه زیادی از طرف بازیگران خصوصا تئاتری‌ها به سمت چنین پروژه‌هایی وجود ندارد اما این‌که بازیگرهای تئاتر به سمت پروژه‌های تصویری می‌روند برای بیشتر دیده شدن است.
بازیگران تئاتر به نسبت بازیگران پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی از تبحر و توانایی‌های بالاتری برخوردارند که بخواهند در کارهای سینمایی بچگانه کار کنندوی که هم‌اینک مشغول بازی در نمایش خانه سالمندان بانوان به کارگردانی بهزاد محمدی است، اظهار داشت: بازیگران تئاتر به نسبت بازیگران پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی از تبحر و توانایی‌های بالاتری برخوردارند که بخواهند در کارهای سینمایی بچه گانه کار کنند. بیشتر کارهایی که این روزها برای سینما و تلویزیون ساخته می‌شود ضعیف و سطح پایین است و بازیگران تئاتر تمایل چندانی برای حضور در این پروژه‌ها ندارند.
رضویان یکی از عمده ضعف‌های کارهای تصویری را پر دیالوگ بودن آنها عنوان کرده و معتقد است دیالوگ‌ها در کارهای نمایشی متفاوت از کارهای تصویری است. در نمایش، بازیگر با بازی بدن کار دارد اما در تصویر، میمیک صورت است که بازی یک بازیگر را از دیگر بازیگران متفاوت می‌کند.
وی افزود: بازیگر کارهای تصویری نسبت به بازیگران تئاتر خیلی جای مانور ندارد و در چنین کارهایی(تصویری) هر چقدر میزان دیالوگ‌ها کمتر باشد جذابیت بیشتری دارد.
این بازیگر تئاتر همچنین درباره نمایش‌های کمدی و استقبال از این قبیل کارها گفت: مردم همان‌گونه که به دنبال خندیدن هستند می‌خواهند مسائل و مشکلات جامعه نیز به نوعی در کارهای نمایشی نمایش داده شود اما در مجموع کارهای کلاسیک و کمدی هر کدام در جایگاه خود مخاطبانشان را دارند.در شرایط حاضر از نمایش‌های طنز در بین افراد استقبال زیادی می‌شودرضویان می‌گوید: نمی‌شود گفت که کارهای کلاسیک قوی‌تر هستند یا کارهای کمدی اما در شرایط حاضر از نمایش‌های طنز در بین افراد استقبال زیادی می‌شود.
وی افزود: در نمایش‌های کمدی بازیگران بر عکس کارهای کلاسیک از توانایی بداهه‌گویی، کنترل صحنه و ارتباط با تماشاچی برخوردارند در صورتی که در کارهای کلاسیک مخاطبان صرفا تماشاچی هستند.
این بازیگر تئاتر درباره استقبال از کارهای سینمایی و تلویزیونی هم اظهار داشت: مردم کمتر به سینما می‌روند و اگر هم مخاطبانی دارد به نسبت سال‌های قبل کمتر شده است. تلویزیون هم که بسیاری از مخاطبانش را از دست داده و جای کار بسیاری می‌طلبد تا بتواند دوباره مخاطبانش را برگرداند.
رضویان همچنین درباره بکارگیری نسل‌های جدید عرصه نمایش در کارهای تصویری گفت: از نسل‌های جدید در کارهای تصویر زیاد استفاده نمی‌شود و اگر هم کسانی هستند که توانسته‌اند از تئاتر به تلویزیون و سینما راه یابند محدود به تعداد اندکی از این بازیگران می‌شود.
وی می‌گوید: در یکی دو دهه گذشته بویژه در دهه ۸۰ از کارهای کلاسیک تئاتر استقبال زیادی می‌شد به دلیل روحیات مردم اما شرایط فعلی می‌طلبد که مردم بیشتر به سمت کارهای طنز بروند حتی اگر نمایشی که می‌بینند محتوای خاصی نداشته باشد
بدون دیدگاه